ກິດຈະການ

ກິດ­ຈະ­ການ

ຂອງ​ພວກ​ອັກ­ຄະ­ສາ­ວົກ

ສັນ‌ຍາ​ຈະ​ຊົງ​ປະ‌ທານ​ພຣະ­ວິນ­ຍານ­ບໍ­ລິ­ສຸດ

1ທ່ານ​ເທ­ໂອ­ຟີ­ໂລ​ເອີຍ, ໃນ​ໜັງ­ສື​ເຫ‌ລັ້ມ​ຕົ້ນ ຂ້າ‌ພະ‌ເຈົ້າ​ໄດ້​ກ່າວ​ກ່ຽວ‌ກັບ​ສິ່ງ​ທັງ‌ປວງ​ທີ່​ພຣະ‌ເຢຊູ​ໄດ້​ຊົງ​ຕັ້ງ‌ຕົ້ນ​ກະ‌ທຳ​ແລະ​ສັ່ງສອນ.2ຈົນ​ເຖິງ​ວັນ‌ທີ່​ພຣະ­ເຈົ້າ​ຊົງ​ຮັບ​ພຣະ‌ອົງ​ຂຶ້ນ​ເມື່ອ ຄື​ພາຍ‌ຫລັງ​ທີ່​ພຣະ‌ອົງ​ຊົງ​ສັ່ງ​ໂດຍ​ເດດ​ພຣະ­ວິນ­ຍານ­ບໍ­ລິ­ສຸດ​ແກ່​ພວກ​ອັກ­ຄະ­ສາ­ວົກ​ທີ່​ຊົງ‌ເລືອກ​ໄວ້​ນັ້ນ.3ຄັນ​ພຣະ‌ອົງ​ຊົງ​ທົນ​ທຸກ­ທໍ­ລະ­ມານ ແລ້ວ​ໄດ້​ຊົງ​ສະ‌ແດງ​ພຣະ‌ອົງ​ແກ່​ຄົນ​ພວກ​ນັ້ນ​ດ້ວຍ​ຫລັກ‌ຖານ​ຫລາຍ​ຢ່າງ ພິສູດ​ວ່າ ພຣະ‌ອົງ​ຊົງ​ພຣະ‌ຊົນ​ຢູ່ ແລະ​ໄດ້​ຊົງ​ປະ‌ກົດ​ແກ່​ເຂົາ​ລະ‌ຫວ່າງ​ສີ່​ສິບ​ວັນ ແລະ​ໄດ້​ຊົງ​ສົນ‌ທະ‌ນາ​ກັບ​ເຂົາ​ເຖິງ​ເລື່ອງ​ລາ­ຊະ­ອາ­ນາ­ຈັກ­ຂອງ­ພຣະ­ເຈົ້າ.4ໃນ​ເວ‌ລາ​ທີ່​ພຣະ‌ອົງ​ຊົງ​ຮ່ວມ​ປະ‌ຊຸມ​ຢູ່​ກັບ​ເຂົາຫລື​ວ່າ “ຊົງ​ຮ່ວມ​ຮັບ‌ປະທານ​ນຳ​ເຂົາ.” ຈິ່ງ​ຊົງ​ສັ່ງ​ເຂົາ​ບໍ່‌ໃຫ້​ອອກ​ໄປ​ຈາກ​ກຸງ​ເຢ­ຣູ­ຊາ­ເລັມ ແຕ່​ໃຫ້​ຄອຍ​ຮັບ​ຕາມ​ພຣະ‌ສັນຍາ​ຂອງ​ພຣະ­ບິ­ດາ ຄື​ພຣະ‌ອົງ​ໄດ້​ຊົງ​ບອກ‌ວ່າ, “ຕາມ​ທີ່​ທ່ານ​ທັງ‌ຫລາຍ​ໄດ້‌ຍິນ​ຈາກ​ເຮົາ​ນັ້ນ​ແຫລະ.5ເພາະ​ວ່າ​ໂຢ­ຮັນ​ໃຫ້​ບັບ­ຕິ­ສະ­ມາ​ດ້ວຍ​ນ້ຳ​ກໍ​ແມ່ນ ແຕ່​ຕໍ່‌ໄປ​ອີກ​ບໍ່​ເຫິງ​ທ່ານ​ທັງ‌ຫລາຍ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ບັບ­ຕິ­ສະ­ມາ­ດ້ວຍ­ພຣະ­ວິນ­ຍານ­ບໍ­ລິ­ສຸດ.

ການ​ສະ‌ເດັດ​ສູ່​ສະ­ຫວັນ

6ເມື່ອ​ເຂົາ​ໄດ້​ປະ‌ຊຸມ​ພ້ອມ​ກັນ ເຂົາ​ຈິ່ງ​ທູນ​ຖາມ​ພຣະ‌ອົງ​ວ່າ, “ຂ້າ​ແຕ່​ອົງ​ພຣະຜູ້‌ເປັນ‌ເຈົ້າ, ພຣະ‌ອົງ​ຈະ​ຊົງ​ຕັ້ງ​ລາຊະ‌ອານາຈັກ​ຄືນ‌ໃໝ່​ໃຫ້​ແກ່​ພວກ​ອິດ­ສະ­ຣາ­ເອນ​ໃນ​ບັດ‌ນີ້​ຫລື.”7ພຣະ‌ອົງ​ຊົງ​ຕອບ​ເຂົາ​ວ່າ, “ບໍ່‌ແມ່ນ​ໜ້າ‌ທີ່​ຂອງ​ພວກ​ທ່ານ​ທີ່​ຈະ​ຮູ້​ເວ‌ລາ​ຫລື​ຍາມ​ກຳ‌ນົດ ຊຶ່ງ​ພຣະ­ບິ­ດາ​ໄດ້​ຊົງ​ຕັ້ງ​ໄວ້​ດ້ວຍ​ສິດ​ຂອງ​ພຣະ‌ອົງ​ເອງ.8ແຕ່​ທ່ານ​ທັງ‌ຫລາຍ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ພຣະ‌ລາຊະທານ​ລິດ‌ເດດ ເມື່ອ​ພຣະ­ວິນ­ຍານ­ບໍ­ລິ­ສຸດ​ຈະ​ສະ‌ເດັດ​ມາ​ເຖິງ​ພວກ​ທ່ານ ແລະ​ພວກ​ທ່ານ​ຈະ​ເປັນ​ພະ‌ຍານ​ຝ່າຍ​ເຮົາ​ໃນ​ກຸງ​ເຢ­ຣູ­ຊາ­ເລັມ, ຕະຫລອດ​ທົ່ວ​ແຂ‌ວງ​ຢູ­ດາຍ, ກັບ​ແຂ‌ວງ​ຊາ­ມາ­ເຣຍ, ແລະ​ຈົນ​ເຖິງ​ທີ່‌ສຸດ​ປາຍແຜ່ນດິນໂລກ.”9ເມື່ອ​ພຣະ‌ອົງ​ຊົງ​ກ່າວ​ດັ່ງ​ນັ້ນ‌ແລ້ວ ພຣະ­ເຈົ້າ​ຊົງ​ຮັບ​ພຣະ‌ອົງ​ຂຶ້ນ​ເມື່ອ​ຂະ‌ນະ​ທີ່​ເຂົາ​ກຳ‌ລັງ​ເບິ່ງ​ຢູ່ ແລະ​ມີ​ເມກ​ມາ​ຮັບ​ພຣະ‌ອົງ​ໃຫ້​ພົ້ນ​ຈາກ​ສາຍ‌ຕາ​ຂອງ​ເຂົາ.10ເມື່ອ​ເຂົາ​ກຳ‌ລັງ​ແນມ‌ເບິ່ງ​ຟ້າ ຂະ‌ນະ​ທີ່​ພຣະ‌ອົງ​ສະ‌ເດັດ​ຂຶ້ນ​ເມື່ອ‌ນັ້ນ ເບິ່ງ​ແມ, ມີ​ສອງ​ຄົນ​ນຸ່ງ​ເຄື່ອງ​ຂາວ​ມາ​ປະ‌ກົດ​ຢືນ‌ຢູ່​ໃກ້​ເຂົາ.11ສອງ​ຄົນ​ນັ້ນ​ຈຶ່ງ​ກ່າວ​ວ່າ, “ຊາວ​ຄາ­ລີ­ເລ​ເອີຍ, ເປັນ​ຫຍັງ​ພວກ​ທ່ານ​ຈຶ່ງ​ຢືນ​ເບິ່ງ​ທ້ອງ‌ຟ້າ ພຣະ‌ເຢຊູ​ອົງ​ນີ້​ຊຶ່ງ​ຊົງ​ຮັບ​ໄປ​ຈາກ​ພວກ​ທ່ານ​ຂຶ້ນ​ເມືອ​ສະ­ຫວັນ​ແລ້ວ ຈະ​ສະ‌ເດັດ​ມາ​ອີກ​ເໝືອນ​ຢ່າງ​ທີ່​ພວກ​ທ່ານ​ໄດ້​ເຫັນ​ພຣະ‌ອົງ​ຂຶ້ນ​ເມືອ​ຍັງ​ສະ­ຫວັນ​ນັ້ນ.”

ເລືອກ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ແທນ​ຢູ­ດາ­ອິ­ສະ­ກາ­ຣີ­ອົດ

12ແລ້ວ​ພວກ​ອັກ­ຄະ­ສາ­ວົກ​ໄດ້​ລົງ‌ມາ​ຈາກ​ພູ​ທີ່​ຊື່‌ວ່າ​ເອ­ໄລ­ໂຢນເອ­ໄລ­ໂຢນ​ແປ​ວ່າ​ສວນ​ໝາກກອກເທດ. ກັບ​ຄືນ​ໄປ​ກຸງ​ເຢ­ຣູ­ຊາ­ເລັມ ຊຶ່ງ​ຢູ່​ໄກ​ຈາກ​ກັນ​ທໍ່‌ກັບ​ລະ‌ຍະ​ທາງ​ທີ່​ກຳ‌ນົດ​ໃຫ້​ທຽວ​ໃນ​ວັນ​ຊະ­ບາ­ໂຕ.ປະ‌ມານ​ໜຶ່ງ​ກີ‌ໂລ​ແມດ. 13ເມື່ອ​ເຂົ້າ​ກຸງ​ແລ້ວ​ເຂົາ​ເຫລົ່າ‌ນັ້ນ​ຈິ່ງ​ຂຶ້ນ​ເມືອ​ຍັງ​ຫ້ອງ​ຊັ້ນ​ເທິງ​ທີ່​ເຄີຍ​ພັກ​ຢູ່​ນັ້ນ ມີ​ເປ­ໂຕ, ໂຢ­ຮັນ, ຢາ­ໂກ­ໂບ​ກັບ​ອັນ­ເດ­ອາ, ຟີ­ລິບ​ກັບ​ໂທ­ມາ, ບາ­ຣະ­ໂທ­ໂລ­ມາຍ​ກັບ​ມັດ­ທາຍ, ຢາ­ໂກ­ໂບ​ລູກ​ຂອງ​ອາ­ລະ­ຟາຍ, ຊີ­ໂມນ​ພັກ​ຊາດ​ນິຍົມ, ແລະ​ຢູ­ດາ​ລູກ​ຂອງ​ຢາໂກໂບ.14ເຂົາ​ເຫລົ່າ‌ນີ້​ໄດ້​ຮ່ວມ​ໃຈ​ກັນ​ໄຫ‌ວ້​ວອນ​ດ້ວຍ​ຄວາມໝັ້ນ‌ໃຈ ພ້ອມ‌ກັບ​ພວກ​ແມ່‌ຍິງ​ແລະ​ນາງ​ມາ­ຣິ­ອາ​ມານ‌ດາ​ຂອງ​ພຣະ‌ເຢຊູ ທັງ​ພວກ​ນ້ອງ‌ຊາຍ​ຂອງ​ພຣະອົງ.15ໃນ​ຄາວ​ນັ້ນ​ເປ­ໂຕ​ໄດ້​ຢືນ​ຂຶ້ນ​ຖ້າ‌ມກາງ​ພີ່­ນ້ອງ​ທັງ‌ຫລາຍ ຊຶ່ງ​ປະ‌ຊຸມ​ກັນ​ຢູ່​ຮ່ວມ‌ທັງ​ໝົດ​ມີ​ປະ‌ມານ​ຮ້ອຍ​ຊາວ​ຄົນ ແລະ​ກ່າວ​ວ່າ.16“ພີ່­ນ້ອງ​ທັງ‌ຫລາຍ​ເອີຍ, ຂໍ້​ພຣະ­ຄຳ­ພີ​ທີ່​ພຣະ­ວິນ­ຍານ­ບໍ­ລິ­ສຸດ​ຊົງ​ກ່າວ​ລ່ວງ​ໜ້າ​ໄວ້​ໂດຍ​ພຣະ‌ໂອດ​ຂອງ​ກະ­ສັດ​ດາ­ວິດ ຈຳ‌ເປັນ​ຕ້ອງ​ສຳ‌ເລັດ ຄຳ​ນັ້ນ​ທີ່​ເວົ້າ‌ເຖິງ​ຢູ­ດາ​ຊຶ່ງ​ກາຍ​ເປັນ​ຜູ້‌ນຳ​ຄົນ​ທັງ‌ຫລາຍ​ທີ່​ໄປ​ຈັບ​ພຣະເຢຊູ.17ເພາະ​ຢູ­ດາ​ນັ້ນ​ກໍ​ນັບ​ເຂົ້າ​ໃນ​ຈຳ‌ນວນ​ພວກ‌ເຮົາ ແລະ​ໄດ້​ຮັບ​ສ່ວນ​ໃນ​ການ​ງານ​ນີ້​ເໝືອນ​ກັນ.18ຝ່າຍ​ຜູ້​ນີ້​ໄດ້​ເອົາ​ຄ່າ​ບຳເໜັດ​ແຫ່ງ​ການ​ຊົ່ວ​ຂອງ‌ຕົນ​ໄປ​ຊື້​ດິນ‌ຕອນ​ໜຶ່ງ ແລະ​ກໍ​ລົ້ມ‌ລົງ​ແຕກ​ກາງ​ຕົວ​ຈົນ​ໄສ້​ໄຫລ​ອອກ​ທັງ​ໝົດ.19ເຫດ‌ການ​ນີ້​ປະ‌ກົດ​ແກ່​ຊາວ​ກຸງ​ເຢ­ຣູ­ຊາ­ເລັມ​ທັງ​ໝົດ ເຂົາ​ຈິ່ງ​ເອີ້ນ​ດິນ​ຕອນ‌ນັ້ນ​ຕາມ​ພາ‌ສາ​ຂອງ​ເຂົາ​ວ່າ​ອະ­ເກັນ­ດາ­ມາ ຄື​ດິນ​ເລືອດ.20ດ້ວຍ​ມີ​ຄຳ​ຂຽນ‌ໄວ້​ໃນ​ພຣະ­ທຳ​ເພງ­ສັນ­ລະ­ເສີນ​ວ່າ, ‘ທີ່‌ຢູ່​ຂອງ​ມັນ​ໃຫ້​ກາຍ​ເປັນ​ບ່ອນ​ຮ້າງ​ເປົ່າ​ຢ່າ​ໃຫ້​ມີ​ຜູ້‌ໃດ​ອາ​ໃສ​ຢູ່‌ໃນ​ທີ່​ນັ້ນ’ແລະ‘ສ່ວນ​ໜ້າ‌ທີ່ຄື ໜ້າ‌ທີ່​ເປັນ​ຜູ້​ດູແລ. ຂອງ​ມັນ​ໃຫ້​ຄົນ​ອື່ນ​ຮັບ​ແທນ.’21ເຫດ‌ສັນນັ້ນ​ໃນ​ບັນ‌ດາ​ຜູ້​ທີ່​ເປັນ​ພວກ​ດຽວ​ກັບ​ເຮົາ ຕະຫລອດ​ເວ‌ລາ​ທີ່​ພຣະອົງ‌ເຈົ້າ​ເຢຊູ​ສະ‌ເດັດ​ເຂົ້າ​ອອກ​ກັບ​ພວກເຮົາ.22ຄື​ຕັ້ງ‌ແຕ່​ບັບ­ຕິ­ສະ­ມາ​ຂອງ​ໂຢ­ຮັນ​ຈົນ​ເຖິງ​ວັນ‌ທີ່​ພຣະ­ເຈົ້າ​ຊົງ​ຮັບ​ພຣະ‌ອົງ​ຂຶ້ນ​ເມືອ​ຈາກ​ພວກ‌ເຮົາ ຄົນ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ພວກ​ນີ້​ຈະ​ຕ້ອງ​ກາຍ​ເປັນ​ພະ‌ຍານ​ກັບ​ພວກ‌ເຮົາ​ວ່າ ພຣະ‌ອົງ​ໄດ້​ຊົງ​ຄືນ​ພຣະ‌ຊົນ​ແລ້ວ.”23ແລ້ວ​ເຂົາ​ໄດ້​ສະ‌ເໜີ​ຊື່​ສອງ​ຄົນ ຄື​ໂຢ­ເຊັບ​ທີ່​ເອີ້ນ‌ວ່າ​ບາ­ຣະ­ຊາ­ບາ ມີ​ນາມ‌ສະກຸນ​ວ່າ​ຢູ­ສະ­ໂຕ ແລະ​ມັດ­ເທຍ.24ເຂົາ​ຈິ່ງ​ພາ‌ກັນ​ອ້ອນວອນ​ວ່າ, “ຂ້າ​ແດ່​ອົງ​ພຣະຜູ້‌ເປັນ‌ເຈົ້າ, ຜູ້​ຊົງ​ຢັ່ງ‌ຮູ້​ຈິດ­ໃຈ​ຂອງ​ຄົນ​ທັງ‌ປວງ ຂໍ​ພຣະ‌ອົງ​ຊົງ​ຊີ້​ບອກ‌ວ່າ​ໃນ​ສອງ​ຄົນ​ນີ້​ພຣະ‌ອົງ​ຊົງ​ເລືອກ­ເອົາ​ຄົນ​ໃດ.25ເພື່ອ​ເຂົ້າ​ຮັບ​ສ່ວນ​ໃນ​ການ​ປະຕິ‌ບັດ​ນີ້ ແລະ​ຮັບ​ຕຳ‌ແໜ່ງ​ເປັນ​ອັກ­ຄະ­ສາ­ວົກ ຊຶ່ງ​ຢູ­ດາ​ໄດ້​ປະ​ຖິ້ມ​ແລ້ວ‌ໄປ​ສູ່​ບ່ອນ​ຂອງຕົນ.”26ເຂົາ​ຈິ່ງ​ໄດ້​ຈົກ‌ສະຫລາກ​ກັນ ແລະ​ສະ‌ຫລາກ​ນີ້​ໄດ້​ຕົກ​ໃສ່​ມັດ­ເທຍ ມັດ­ເທຍ​ຈິ່ງ​ຖືກ​ນັບ​ເຂົ້າ​ໃນ​ພວກ​ອັກ­ຄະ­ສາ­ວົກ​ສິບ‌ເອັດ​ຄົນ​ນັ້ນ.