ມັດທາຍ 21

		ບົດທີ 21	ມັດທາຍ ບົດທີ 21	Matthew 21
		ສະເດັດເຂົ້າກຸງເຢຣູຊາເລັມຢ່າງຜູ້ມີໄຊ
		(ມຣກ. 11:1-11; ລກ. 9:28-40; ຢຮ. 12:12-19)
1	บัดพระเยซูกับพวกลูกศิษย์มาใกล้สิฮอดเมืองเยรูซาเล็ม คือมาเถิงหมู่บ้านเบธฟายี ซึ่งอยู่ตีนภูเขาหมากกอกเทศ พระเยซูเลยใซ้ลูกศิษย์สองคน	ເມື່ອພຣະອົງສະເດັດພ້ອມດ້ວຍພວກສາວົກໃກ້ກຸງເຢຣູຊາເລັມ ເຖິງບ້ານເບັດຟາເຄທີ່ພູໝາກກອກເທດ ພຣະເຢຊູໄດ້ຊົງໃຊ້ສາວົກສອງຄົນໄປ,	ບັດພຣະເຢຊູກັບພວກລູກສິດມາໃກ້ຊິຮອດເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ຄືມາເຖິງໝູ່ບ້ານເບດຟາເຄ ຊຶ່ງຢູ່ຕີນພູເຂົາໝາກກອກເທດ ພຣະເຢຊູເລີຍໃຊ້ລູກສິດສອງຄົນ	As they approached Jerusalem and came to Bethphage on the Mount of Olives, Jesus sent out two disciples,
2	สั่งเขาว่า "ให้เข้าไปในหมู่บ้านอยู่ทางหน้าเจ้าฮั้น แล้วเจ้าสิพ้อลาแม่โตหนึ่งพอดี ถืกผูกไว้อยู่กับลาน้อย ให้แก้แล้วจูงมาให้เฮาเด้อ	ໂດຍຊົງສັ່ງເຂົາວ່າ, “ຈົ່ງເຂົ້າໄປໃນບ້ານທີ່ຢູ່ຕໍ່ໜ້າທ່ານ ແລະບັດນັ້ນທ່ານຈະພົບລໍແມ່ໂຕໜຶ່ງຜູກຢູ່ກັບລູກມັນ ຈົ່ງແກ້ຈູງມາໃຫ້ເຮົາ.	ສັ່ງເຂົາວ່າ “ໃຫ້ເຂົ້າໄປໃນໝູ່ບ້ານຢູ່ທາງໜ້າເຈົ້ານັ້ນ ແລ້ວເຈົ້າຊິພໍ້ລາແມ່ໂຕໜຶ່ງພໍດີ ຖືກຜູກໄວ້ຢູ່ກັບລານ້ອຍ ໃຫ້ແກ້ແລ້ວຈູງມາໃຫ້ເຮົາເດີ້	saying to them, “Go into the village ahead of you, and at once you will find a donkey tied there, with her colt beside her. Untie them and bring them to Me.
		ຫລືວ່າ “ນາຍຂອງເຮົາຕ້ອງການມັນ”
3	แล้วคั่นมีผู้ใดว่าอีหยังกับเจ้า กะให้บอกเขาว่า 'องค์พระผู้เป็นเจ้าต้องการสิใซ้' แล้วผู้ฮั้นสิปล่อยให้เอามาโลด"	ຖ້າມີໃຜເວົ້າອັນໃດແກ່ທ່ານຈົ່ງຕອບວ່າ ‘ນາຍຕ້ອງການ’ ແລ້ວເພິ່ນຈະປ່ອຍໃຫ້ມາໂລດ.”	ແລ້ວຄັ່ນມີຜູ້ໃດວ່າອີຫຍັງກັບເຈົ້າ ກໍໃຫ້ບອກເຂົາວ່າ ‘ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຕ້ອງການຊິໃຊ້’ ແລ້ວຜູ້ນັ້ນຊິປ່ອຍໃຫ້ເອົາມາໂລດ”	If anyone questions you, tell him that the Lord needs them, and he will send them right away.”
4	เหตุการณ์แนวหมู่นี้ เป็นไปกะเพื่อสิสำเร็จตามพระคำของพระเจ้าที่กล่าวไว้โดยผู้เป็นปากเป็นเสียงของเพิ่น	ເຫດການນີ້ເກີດຂຶ້ນເພື່ອຈະສຳເລັດຕາມທີ່ຊົງກ່າວໄວ້ໂດຍຜູ້ປະກາດພຣະທຳວ່າ,	ເຫດການແນວໝູ່ນີ້ ເປັນໄປກໍເພື່ອຊິສຳເລັດຕາມພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ກ່າວໄວ້ໂດຍຜູ້ເປັນປາກເປັນສຽງຂອງເພິ່ນ	This took place to fulfill what was spoken through the prophet:
5	'ให้บอกธิดาของศิโยนว่า นี่แน่ะ กษัตริย์ของนางมาหานางแล้วโดยใจอ่อนสุภาพ ได้นั่งเทิงหลังลูกลา'	“ຈົ່ງບອກແກ່ລູກສາວຂອງເມືອງຊີໂອນວ່າ ‘ເບິ່ງແມ, ກະສັດຂອງທ່ານສະເດັດມາຫາທ່ານ ໂດຍພຣະໄທອ່ອນສຸພາບ ປະທັບເທິງຫລັງລໍ ຄືລໍນ້ອຍລູກສັດໃຊ້ໂຕໜຶ່ງ’.”	“ໃຫ້ບອກທິດາຂອງຊີໂອນວ່າ ນີ້ແຫລະ ກະສັດຂອງນາງມາຫານາງແລ້ວໂດຍໃຈອ່ອນສຸພາບ ໄດ້ນັ່ງເທິງຫລັງລູກລາ”	“Say to the daughter of Zion, ‘See, your King comes to you, gentle and riding on a donkey, on a colt, the foal of a donkey.’”
6	แล้วลูกศิษย์สองคนฮั้น ได้ออกไปเฮ็ดตามที่พระเยซูสั่งไว้	ສາວົກສອງຄົນນັ້ນກໍໄປເຮັດຕາມທີ່ພຣະເຢຊູຊົງສັ່ງ,	ແລ້ວລູກສິດສອງຄົນນັ້ນ ໄດ້ອອກໄປເຮັດຕາມທີ່ພຣະເຢຊູສັ່ງໄວ້	So the disciples went and did as Jesus had directed them.
7	แล้วจั่งจูงลาโตแม่กับลูกน้อยมา กับเอาเสื้อของเขาพาดเทิงหลังลา แล้วเขาให้เพิ่นนั่งเทิงหลังลาฮั้น	ຈິ່ງຈູງລໍແມ່ກັບລູກມັນມາ ແລະເອົາເສື້ອຜ້າຂອງຕົນຢູ່ເທິງຫລັງມັນ ແລ້ວພຣະອົງໄດ້ຊົງຂຶ້ນປະທັບ.	ແລ້ວຈັ່ງຈູງລາໂຕແມ່ກັບລູກນ້ອຍມາ ກັບເອົາເສື້ອຂອງເຂົາພາດເທິງຫລັງລາ ແລ້ວເຂົາໃຫ້ເພິ່ນນັ່ງເທິງຫລັງລານັ້ນ	They brought the donkey and the colt and laid their cloaks on them, and Jesus sat on them.
8	แล้วมีหมู่คนหลวงหลายขนาดได้เอาเสื้อผ้าหน้าแพรของโตมาปูตามหนทาง ผู้ลางคนกะตัดเอาง่าไม้มาปูตามหนทางนำ	ແລະປະຊາຊົນສ່ວນຫລາຍໄດ້ເອົາເສື້ອຜ້າຂອງຕົນປູຕາມຫົນທາງ ບາງຄົນກໍຕັດຟົດໄມ້ມາປູຕາມທາງ.	ແລ້ວມີໝູ່ຄົນຫລວງຫລາຍຂະໜາດໄດ້ເອົາເສື້ອຜ້າໜ້າແພຂອງໂຕມາປູຕາມຫົນທາງ ຜູ້ລາງຄົນກໍຕັດເອົາງ່າໄມ້ມາປູຕາມຫົນທາງນຳ	A massive crowd spread their cloaks on the road, while others cut branches from the trees and spread them on the road.
9	แล้วหมู่คนหลวงหลายซึ่งย่างไปทางหน้า กับผู้ที่มาทางหลังกะพร้อมกันโห่ฮ้อง อวยพรว่า "โฮซันนา ต่อ บุตรของกษัตริย์ดาวิด 'ขอทรงพระเจริญ ผู้ที่มาในนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า โฮซันนา' ในที่สูงสุด"	ຝ່າຍຝູງຄົນທີ່ຍ່າງໄປກ່ອນກັບຜູ້ທີ່ມາຕາມຫລັງໄດ້ໂຫ່ຮ້ອງວ່າ, “ໂລຊັນນາແກ່ລາຊະບຸດຂອງດາວິດ ຂໍໃຫ້ທ່ານຜູ້ທີ່ສະເດັດມາໃນພຣະນາມຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈົ່ງຊົງພຣະຈະເລີນ ໂຮຊັນນາໃນທີ່ສູງສຸດ.”	ແລ້ວໝູ່ຄົນຫລວງຫລາຍຊຶ່ງຍ່າງໄປທາງໜ້າ ກັບຜູ້ທີ່ມາທາງຫລັງກໍພ້ອມກັນໂຫ່ຮ້ອງ ອວຍພອນວ່າ “ໂຮຊັນນາ ຕໍ່ ບຸດຂອງກະສັດດາວິດ ‘ຂໍຊົງພຣະຈະເລີນ ຜູ້ທີ່ມາໃນນາມຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໂຮຊັນນາ’ ໃນທີ່ສູງສຸດ”	The crowds that went ahead of Him and those that followed were shouting: “Hosanna to the Son of David!” “Blessed is He who comes in the name of the Lord!” “Hosanna in the highest!”
10	แล้วบัดพอพระเยซูเข้าไปในเมืองเยรูซาเล็ม พวกคนทั่วเมืองกะพากันแตกตื่นถามกันว่า "เพิ่นผู้นี้เป็นผู้ใดกันน้อ"	ເມື່ອພຣະອົງສະເດັດເຂົ້າໄປໃນກຸງເຢຣູຊາເລັມແລ້ວ ປະຊາຊົນທົ່ວທັງກຸງກໍພາກັນແຕກຕື່ນຖາມກັນວ່າ, “ຄົນນີ້ແມ່ນຜູ້ໃດ”.	ແລ້ວບັດພໍພຣະເຢຊູເຂົ້າໄປໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ພວກຄົນທົ່ວເມືອງກໍພາກັນແຕກຕື່ນຖາມກັນວ່າ “ເພິ່ນຜູ້ນີ້ເປັນຜູ້ໃດກັນນໍ້”	When Jesus had entered Jerusalem, the whole city was stirred and asked, “Who is this?”
11	แล้วหมู่คนทั้งหลายที่แห่มาฮั้นบอกว่า "ท่านผู้นี่แม่นเยซู ผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าจากเมืองนาซาเร็ธในแคว้นกาลิลี"	ຝູງຊົນກໍຕອບວ່າ, “ນີ້ຄືເຢຊູຜູ້ປະກາດພຣະທຳ ຊຶ່ງມາຈາກນາຊາເຣັດແຂວງຄາລີເລ.”	ແລ້ວໝູ່ຄົນທັງຫລາຍທີ່ແຫ່ມານັ້ນບອກວ່າ “ທ່ານຜູ້ນີ້ແມ່ນເຢຊູ ຜູ້ເປັນປາກເປັນສຽງຂອງພຣະເຈົ້າຈາກເມືອງນາຊາເຣັດໃນແຄວ້ນກາລີເລ”	The crowds replied, “This is Jesus, the prophet from Nazareth in Galilee.”
		ຊົງຊຳລະພຣະວິຫານ
		(ມຣກ. 11:15-19; ລກ. 19:45-48; ຢຮ. 2:13-22)
12	แล้วพระเยซูจั่งเข้าไปในพระวิหารของพระเจ้า ขับไล่พวกผู้ซื้อขายในพระวิหาร กับคว่ำโต๊ะผู้ฮับแลกเงิน พร้อมทั้งคว่ำที่นั่งผู้ขายนกพิราบนำ	ເມື່ອນັ້ນພຣະເຢຊູໄດ້ສະເດັດເຂົ້າໄປໃນບໍລິເວນພຣະວິຫານ ຊົງຂັບໄລ່ບັນດາຜູ້ຊື້ຂາຍໃນບໍລິເວນພຣະວິຫານນັ້ນອອກເສຍ ແລະຂວ້ຳໂຕະຜູ້ແລກເງິນກັບທັງບ່ອນນັ່ງຂອງຜູ້ຂາຍນົກເຂົາເສຍ.	ແລ້ວພຣະເຢຊູຈັ່ງເຂົ້າໄປໃນພຣະວິຫານຂອງພຣະເຈົ້າ ຂັບໄລ່ພວກຜູ້ຊື້ຂາຍໃນພຣະວິຫານ ກັບຄວ່ຳໂຕະຜູ້ຮັບແລກເງິນ ພ້ອມທັງຄວ່ຳທີ່ນັ່ງຜູ້ຂາຍນົກເຂົານຳ	Then Jesus entered the temple courts and drove out all who were buying and selling there. He overturned the tables of the money changers and the seats of those selling doves.
13	แล้วเว้ากับเขาว่า "มีพระคำของพระเจ้าเขียนไว้ว่า 'พระนิเวศของเฮาเขาสิเอิ้นว่าเป็นหม่องการอธิษฐาน' แต่พวกเจ้ามาเฮ็ดให้เป็น 'ถ้ำของพวกโจร'"	ແລ້ວພຣະອົງຊົງບອກເຂົາວ່າ, “ມີຄຳຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄຳພີວ່າ ‘ວິຫານຂອງເຮົາ ເຂົາຈະເອີ້ນວ່າເປັນສະຖານທີ່ໄຫວ້ວອນ’ ແຕ່ຝ່າຍພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດໃຫ້ເປັນ ‘ຖ້ຳຂອງໂຈນ’.”	ແລ້ວເວົ້າກັບເຂົາວ່າ “ມີພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າຂຽນໄວ້ວ່າ ‘ພຣະນິເວດຂອງເຮົາເຂົາຊິເອີ້ນວ່າເປັນໝ້ອງການອະທິຖານ’ ແຕ່ພວກເຈົ້າມາເຮັດໃຫ້ເປັນ ‘ຖ້ຳຂອງພວກໂຈນ’”	And He declared to them, “It is written: ‘My house will be called a house of prayer.’ But you are making it ‘a den of robbers.’”
14	แล้วคนตาบอดกับคนง่อยพากันมาหาพระเยซูในพระวิหาร เพิ่นจั่งปัวเขาให้เซาเป็นดี	ພວກຄົນຕາບອດແລະຄົນຂາເສັ້ງກໍພາກັນມາຫາພຣະອົງໃນບໍລິເວນພຣະວິຫານ ພຣະອົງໄດ້ຊົງໂຜດໃຫ້ເຂົາດີໝົດ.	ແລ້ວຄົນຕາບອດກັບຄົນເປັ້ຍພາກັນມາຫາພຣະເຢຊູໃນພຣະວິຫານ ເພິ່ນຈັ່ງປົວເຂົາໃຫ້ເຊົາເປັນດີ	The blind and the lame came to Him at the temple, and He healed them.
15	แต่บัดพวกหัวหน้าผู้นำเครื่องถวาย กับเสมียนฯ ได้เห็นแนวเป็นตางึดที่เพิ่นได้เฮ็ด ทั้งได้ยินพวกเด็กฮ้องในพระวิหารว่า "โฮซันนาต่อบุตรของดาวิด" เขาทั้งหลายกะพากันแค้นเคืองบ่พอใจหลาย	ແຕ່ເມື່ອພວກປະໂລຫິດຕົນໃຫຍ່ແລະພວກນັກທຳໄດ້ເຫັນການອັດສະຈັນທີ່ພຣະອົງຊົງເຮັດນັ້ນ ທັງໄດ້ຍິນພວກເດັກນ້ອຍຮ້ອງຂຶ້ນໃນບໍລິເວນພຣະວິຫານວ່າ, “ໂລຊັນນາແກ່ລາຊະບຸດຂອງດາວິດ” ເຂົາກໍພາກັນເຄືອງໃຈ.	ແຕ່ບັດພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດ ກັບນັກທຳໄດ້ເຫັນແນວເປັນຕາງຶດທີ່ເພິ່ນໄດ້ເຮັດ ທັງໄດ້ຍິນພວກເດັກຮ້ອງໃນພຣະວິຫານວ່າ “ໂຮຊັນນາຕໍ່ບຸດຂອງດາວິດ” ເຂົາທັງຫລາຍກໍພາກັນແຄ້ນເຄືອງບໍ່ພໍໃຈຫລາຍ	But the chief priests and scribes were indignant when they saw the wonders He performed and the children shouting in the temple courts, “Hosanna to the Son of David!”
16	พวกเขากะเลยถามพระเยซูว่า "เจ้าบ่ได้ยินแนวที่เขาฮ้องกันฮั้นบ้อ" เพิ่นตอบเขาว่า "เอ้อ พวกเจ้ายังบ่เคยอ่านบ้อ ว่า 'พระองค์ท่านได้ฮับคำสรรเสริญอันสมบูรณ์แบบจากปากของเด็กน้อยกับเด็กอ่อนที่ยังกินนมแม่'"	ເຂົາຈິ່ງທູນຖາມພຣະອົງວ່າ, “ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຍິນຄຳທີ່ເຂົາຮ້ອງຢູ່ຫລື” ພຣະເຢຊູຊົງຕອບວ່າ, “ໄດ້ຍິນແລ້ວ ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ອ່ານຈັກເທື່ອຫລືຄຳທີ່ວ່າ, ‘ພຣະອົງຊົງຈັດໃຫ້ຄຳສັນລະເສີນອັນແທ້ຈິງອອກມາຈາກປາກຂອງເດັກນ້ອຍອ່ອນແລະຜູ້ທີ່ຍັງກິນນົມຢູ່’.”	ພວກເຂົາກໍເລີຍຖາມພຣະເຢຊູວ່າ “ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຍິນແນວທີ່ເຂົາຮ້ອງກັນນັ້ນບໍ້” ເພິ່ນຕອບເຂົາວ່າ “ເອີ້ ພວກເຈົ້າຍັງບໍ່ເຄີຍອ່ານບໍ້ ວ່າ ‘ພຣະອົງທ່ານໄດ້ຮັບຄຳສັນລະເສີນອັນສົມບູນແບບຈາກປາກຂອງເດັກນ້ອຍກັບເດັກອ່ອນທີ່ຍັງກິນນົມແມ່’”	“Do you hear what these children are saying?” they asked. “Yes,” Jesus answered, “have you never read: ‘From the mouths of children and infants You have ordained praise’?”
17	เว้าแล้วเพิ่นได้ลาเขา ออกจากเมืองไปอยู่หมู่บ้านเบธานี	ເມື່ອພຣະອົງຊົງລະຈາກເຂົາແລ້ວ ກໍສະເດັດອອກຈາກກຸງໄປປະທັບຢູ່ບ້ານເບັດທານີ.	ເວົ້າແລ້ວເພິ່ນໄດ້ລາເຂົາ ອອກຈາກເມືອງໄປຢູ່ໝູ່ບ້ານເບດທາເນຍ	Then He left them and went out of the city to Bethany, where He spent the night.
		ຊົງປ້ອຍຕົ້ນເດື່ອເທດ
		(ມຣກ. 11:12-14, 20-26)
18	บัดมื้ออื่นเซ้ามา ตอนพระเยซูพวมสิเมือเมืองอีก เพิ่นกะหิวอยากกิน	ຄັນຕອນເຊົ້າຂະນະທີ່ພຣະອົງສະເດັດຄືນໄປຍັງກຸງ ພຣະອົງຊົງຫິວອາຫານ.	ບັດມື້ອື່ນເຊົ້າມາ ຕອນພຣະເຢຊູພວມຊິເມືອເມືອງອີກ ເພິ່ນກໍຫິວຢາກກິນ	In the morning, as Jesus was returning to the city, He was hungry.
19	แล้วบัดเพิ่นเหลียวเห็นกกหมากเดื่อกกหนึ่งอยู่ตามฮิมทาง เพิ่นกะย่างเข้าไปใกล้กะเห็นกกฮั้นบ่มีหมาก มีแต่ใบซื่อๆ จั่งเว้าคำแซ่งใส่กกฮั้นว่า "แต่นี้ไปเฮาบ่ให้เกิดหมากอีกจักเทื่อเด้อ" หว่างฮั้นพอดี กกหมากเดื่อฮั้นกะเหี่ยวแห้งไปกับหม่อง	ເມື່ອທອດພຣະເນດເຫັນຕົ້ນເດື່ອເທດຕົ້ນໜຶ່ງຢູ່ແຄມທາງ ພຣະອົງກໍສະເດັດເຂົ້າໄປໃກ້ ເມື່ອຊົງເຫັນບໍ່ມີໝາກ ມີແຕ່ໃບເທົ່ານັ້ນ ພຣະອົງຈິ່ງຊົງກ່າວແກ່ຕົ້ນນັ້ນວ່າ, “ມຶງຢ່າໄດ້ເກີດໝາກຕໍ່ໄປຈັກເທື່ອ” ໃນທັນໃດນັ້ນຕົ້ນເດື່ອກໍຫ່ຽວແຫ້ງລົງ.	ແລ້ວບັດເພິ່ນຫລຽວເຫັນກົກໝາກເດື່ອກົກໜຶ່ງຢູ່ຕາມຮິມທາງ ເພິ່ນກໍຍ່າງເຂົ້າໄປໃກ້ກໍເຫັນກົກນັ້ນບໍ່ມີໝາກ ມີແຕ່ໃບຊື່ໆ ຈັ່ງເວົ້າຄຳແຊ່ງໃສ່ກົກນັ້ນວ່າ “ແຕ່ນີ້ໄປເຮົາບໍ່ໃຫ້ເກີດໝາກອີກຈັກເທື່ອເດີ້” ຫວ່າງນັ້ນພໍດີ ກົກໝາກເດື່ອນັ້ນກໍຫ່ຽວແຫ້ງໄປກັບໝ້ອງ	Seeing a fig tree by the road, He went up to it but found nothing on it except leaves. “May you never bear fruit again!” He said. And immediately the tree withered.
20	แล้วบัดพวกลูกศิษย์ได้เห็นแนวฮั้น กะแปลกใจเป็นตางึด เว้ากันว่า "เป็นจั่งใดหนอ กกหมากเดื่อจั่งเหี่ยวแห้งไปไวขนาดนี้"	ເມື່ອພວກສາວົກເຫັນດັ່ງນັ້ນກໍປະຫລາດໃຈ ເວົ້າກັນວ່າ, “ເປັນຢ່າງໃດໜໍ ຕົ້ນເດື່ອນັ້ນຈິ່ງຫ່ຽວແຫ້ງໄປໃນທັນທີ.”	ແລ້ວບັດພວກລູກສິດໄດ້ເຫັນແນວນັ້ນ ກໍແປກໃຈເປັນຕາງຶດ ເວົ້າກັນວ່າ “ເປັນຈັ່ງໃດໜໍ ກົກໝາກເດື່ອຈັ່ງຫ່ຽວແຫ້ງໄປໄວຂະໜາດນີ້”	When the disciples saw this, they marveled and asked, “How did the fig tree wither so quickly?”
21	ส่วนพระเยซูตอบเขาว่า "เฮาสิบอกความจริงให้พวกเจ้าโลด ว่า คั่นเจ้ามีความเซื่อโดยบ่ได้สงสัย เจ้าสิเฮ็ดได้คือที่เฮาได้เฮ็ดกับกกหมากเดื่อนี้ แต่หลายกว่าฮั้น เถิงแม้นเจ้าสิสั่งภูเขานี้ว่า 'ให้ออกไปลงทะเลซะ' แล้วมันสิเป็นไปตามที่สั่งฮั้น	ພຣະເຢຊູຊົງກ່າວກັບເຂົາວ່າ, “ເຮົາບອກພວກທ່ານຕາມຄວາມຈິງວ່າ ຖ້າພວກທ່ານຫາກມີຄວາມເຊື່ອແລະບໍ່ສົງໄສ ທ່ານຈະເຮັດໄດ້ຢ່າງທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດແກ່ຕົ້ນເດື່ອນີ້ ແລະບໍ່ພຽງເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ວ່າທ່ານຈະບອກພູນີ້ວ່າ ຈົ່ງຍ້າຍໄປຕົກລົງນ້ຳທະເລເສຍ ກໍຈະເປັນໄປດັ່ງນັ້ນ.	ສ່ວນພຣະເຢຊູຕອບເຂົາວ່າ “ເຮົາຊິບອກຄວາມຈິງໃຫ້ພວກເຈົ້າໂລດ ວ່າ ຄັ່ນເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອໂດຍບໍ່ໄດ້ສົງໄສ ເຈົ້າຊິເຮັດໄດ້ຄືທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດກັບກົກໝາກເດື່ອນີ້ ແຕ່ຫລາຍກວ່ານັ້ນ ເຖິງແມ່ນເຈົ້າຊິສັ່ງພູເຂົານີ້ວ່າ ‘ໃຫ້ອອກໄປລົງທະເລຊະ’ ແລ້ວມັນຊິເປັນໄປຕາມທີ່ສັ່ງນັ້ນ	“Truly I tell you,” Jesus replied, “if you have faith and do not doubt, not only will you do what was done to the fig tree, but even if you say to this mountain, ‘Be lifted up and thrown into the sea,’ it will happen.
22	แล้วเมิ้ดคู่อันคู่แนวที่เจ้าอธิษฐานขอนำพระเจ้าด้วยความเซื่อวางใจ เจ้ากะสิได้"	ສິ່ງສາລະພັດທີ່ພວກທ່ານທູນຂໍໃນການອ້ອນວອນ ຖ້າມີຄວາມເຊື່ອທ່ານກໍຈະໄດ້ສິ່ງນັ້ນ.”	ແລ້ວໝົດຄູ່ອັນຄູ່ແນວທີ່ເຈົ້າອະທິຖານຂໍນຳພຣະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມເຊື່ອວາງໃຈ ເຈົ້າກໍຊິໄດ້”	If you believe, you will receive whatever you ask in prayer.”
		ບັນຫາເລື່ອງສິດອຳນາດຂອງພຣະເຢຊູ
		(ມຣກ. 11:27-33; ລກ. 20:1-8)
23	บัดพระเยซูเข้าไปในพระวิหารในยามที่เพิ่นพวมสอนอยู่ พวกหัวหน้าผู้นำเครื่องถวาย กับพวกผู้หลักผู้ใหญ่ของผู้คนทั้งหลายมาหาเพิ่นถามว่า "เจ้ามีสิทธิมาแต่ใสที่สิเฮ็ดแนวนี้ ใผให้สิทธินี้กับเจ้า"	ເມື່ອພຣະອົງສະເດັດເຂົ້າໄປໃນບໍລິເວນພຣະວິຫານ ໃນເວລາທີ່ຊົງສັ່ງສອນຢູ່ນັ້ນພວກປະໂລຫິດຕົນໃຫຍ່ແລະພວກເຖົ້າແກ່ແຫ່ງພົນລະເມືອງໄດ້ມາທູນຖາມພຣະອົງວ່າ “ເຈົ້າມີສິດອັນໃດຈຶ່ງໄດ້ເຮັດການເຫລົ່ານີ້ ໃຜໃຫ້ສິດນີ້ແກ່ເຈົ້າ.”	ບັດພຣະເຢຊູເຂົ້າໄປໃນພຣະວິຫານໃນຍາມທີ່ເພິ່ນພວມສອນຢູ່ ພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດ ກັບພວກຜູ້ຫລັກຜູ້ໃຫຍ່ຂອງຜູ້ຄົນທັງຫລາຍມາຫາເພິ່ນຖາມວ່າ “ເຈົ້າມີສິດທິມາແຕ່ໃສທີ່ຊິເຮັດແນວນີ້ ໃຜໃຫ້ສິດທິນີ້ກັບເຈົ້າ”	When Jesus returned to the temple courts and began to teach, the chief priests and elders of the people came up to Him. “By what authority are You doing these things?” they asked. “And who gave You this authority?”
24	พระเยซูตอบเขาว่า "เฮาสิถามพวกเจ้าสักข้อหนึ่งนำ แล้วคั่นพวกเจ้าบอกเฮาได้ เฮาสิบอกพวกเจ้าคือกันว่าเฮาเฮ็ดการนี้โดยสิทธิอันใด	ພຣະເຢຊູຊົງຕອບເຂົາວ່າ, “ຝ່າຍເຮົາຈະຖາມພວກທ່ານຈັກຂໍ້ໜຶ່ງເໝືອນກັນ ຖ້າທ່ານຕອບໄດ້ຝ່າຍເຮົາຈະບອກພວກທ່ານວ່າ ເຮົາເຮັດການນີ້ດ້ວຍສິດອັນໃດ.	ພຣະເຢຊູຕອບເຂົາວ່າ “ເຮົາຊິຖາມພວກເຈົ້າສັກຂໍ້ໜຶ່ງນຳ ແລ້ວຄັ່ນພວກເຈົ້າບອກເຮົາໄດ້ ເຮົາຊິບອກພວກເຈົ້າຄືກັນວ່າເຮົາເຮັດການນີ້ໂດຍສິດທິອັນໃດ	“I will also ask you one question,” Jesus replied, “and if you answer Me, I will tell you by what authority I am doing these things.
25	คือพิธีจุ่มน้ำของโยฮันฮั้นได้มาแต่ใส มาจากสวรรค์หรือจากคนซื่อๆ" เขาได้ปรึกษากันว่า "คั่นเฮาสิว่า 'มาจากสวรรค์' เขาสิโต้ตอบเฮาว่า 'เป็นหยังพวกเจ้าจั่งบ่เซื่อโยฮันสั่น'	ຄືບັບຕິສະມາຂອງໂຢຮັນນັ້ນມາຈາກໃສ ມາຈາກສະຫວັນຫລືຈາກມະນຸດ” ເຂົາໄດ້ປຶກສາກັນວ່າ, “ຖ້າເຮົາຈະຕອບວ່າ ‘ມາຈາກສະຫວັນ’ ມັນຄົງຈະຖາມເຮົາວ່າ ‘ດ້ວຍເຫດໃດພວກທ່ານຈິ່ງບໍ່ເຊື່ອໂຢຮັນ.’	ຄືພິທີຈຸ່ມນ້ຳຂອງໂຢຮັນນັ້ນໄດ້ມາແຕ່ໃສ ມາຈາກສະຫວັນຫລືຈາກຄົນຊື່ໆ” ເຂົາໄດ້ປຶກສາກັນວ່າ “ຄັ່ນເຮົາຊິວ່າ ‘ມາຈາກສະຫວັນ’ ເຂົາຊິໂຕ້ຕອບເຮົາວ່າ ‘ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈັ່ງບໍ່ເຊື່ອໂຢຮັນສັ່ນ’	What was the source of John’s baptism? Was it from heaven or from men?” They deliberated among themselves and said, “If we say, ‘From heaven,’ He will ask, ‘Why then did you not believe him?’
26	แต่คั่นเฮาสิว่า 'มาจากคน' พวกเฮากะหย้านพวกคนทั้งหลาย ย้อนเขาถือกันว่า โยฮันเป็นผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้า"	ແຕ່ຖ້າເຮົາຈະວ່າ ‘ມາຈາກມະນຸດ’ ກໍຢ້ານປະຊາຊົນ ເພາະປະຊາຊົນທັງປວງຖືວ່າໂຢຮັນເປັນຜູ້ປະກາດພຣະທຳ.”	ແຕ່ຄັ່ນເຮົາຊິວ່າ ‘ມາຈາກຄົນ’ ພວກເຮົາກໍຢ້ານພວກຄົນທັງຫລາຍ ຍ້ອນເຂົາຖືກັນວ່າ ໂຢຮັນເປັນຜູ້ເປັນປາກເປັນສຽງຂອງພຣະເຈົ້າ”	But if we say, ‘From men,’ we are afraid of the crowd, for they all regard John as a prophet.”
27	เขาจั่งตอบพระเยซูว่า "พวกเฮาบอกบ่ได้" เพิ่นจั่งบอกเขาว่า "คั่นบ่ซั้น เฮาสิบ่ได้บอกพวกเจ้าคือกัน ว่าเฮาเฮ็ดการนี้โดยสิทธิอันใด	ເຂົາຈິ່ງທູນຕອບພຣະເຢຊູວ່າ, “ພວກເຮົາບໍ່ຮູ້” ພຣະອົງຈິ່ງຊົງບອກເຂົາວ່າ, “ຝ່າຍເຮົາຈະບໍ່ບອກພວກທ່ານເໝືອນກັນວ່າ ເຮົາເຮັດການນີ້ດ້ວຍສິດອັນໃດ.”	ເຂົາຈັ່ງຕອບພຣະເຢຊູວ່າ “ພວກເຮົາບອກບໍ່ໄດ້” ເພິ່ນຈັ່ງບອກເຂົາວ່າ “ຄັ່ນບໍ່ຊັ້ນ ເຮົາຊິບໍ່ໄດ້ບອກພວກເຈົ້າຄືກັນ ວ່າເຮົາເຮັດການນີ້ໂດຍສິດທິອັນໃດ	So they answered, “We do not know.” And Jesus replied, “Neither will I tell you by what authority I am doing these things.”
		ຄຳອຸປະມາເລື່ອງລູກຊາຍສອງຄົນ
28	แต่พวกเจ้าคึดเห็นจั่งใด คือมีซายผู้หนึ่งมีลูกซายสองคน พ่อไปหาลูกคนกกบอกว่า 'ลูกเอ้ย มื้อนี้พ่อให้ไปเฮ็ดงานในสวนองุ่นของพ่อเด้อ'	“ແຕ່ທ່ານທັງຫລາຍຄຶດເຫັນຢ່າງໃດ ຜູ້ໜຶ່ງມີລູກຊາຍສອງຄົນ ພໍ່ໄປຫາລູກກົກບອກວ່າ ‘ລູກເອີຍ, ຈົ່ງໄປເຮັດວຽກໃນສວນອະງຸ່ນມື້ນີ້ເນີ.’	ແຕ່ພວກເຈົ້າຄຶດເຫັນຈັ່ງໃດ ຄືມີຜູ້ຊາຍຜູ້ໜຶ່ງມີລູກຊາຍສອງຄົນ ພໍ່ໄປຫາລູກຄົນກົກບອກວ່າ ‘ລູກເອີຍ ມື້ນີ້ພໍ່ໃຫ້ໄປເຮັດງານໃນສວນອະງຸ່ນຂອງພໍ່ເດີ້’	“But what do you think? There was a man who had two sons. He went to the first one and said, ‘Son, go and work today in the vineyard.’
29	ลูกคนฮั้นตอบว่า 'ข้อยบ่ไปดอก' แต่อยู่มากะกลับใจ แล้วได้ออกไปเฮ็ด	ລູກຜູ້ນັ້ນຕອບວ່າ ‘ບໍ່ໄປ’ ພາຍລຸນມາໄດ້ປ່ຽນໃຈແລ້ວກໍໄປ.	ລູກຄົນນັ້ນຕອບວ່າ ‘ຂ້ອຍບໍ່ໄປດອກ’ ແຕ່ຢູ່ມາກໍກັບໃຈ ແລ້ວໄດ້ອອກໄປເຮັດ	‘I will not,’ he replied. But later he changed his mind and went.
30	แล้วพ่อจั่งไปหาลูกคนที่สองจั่งเว้าแนวเดียวกัน ลูกฮั้นตอบว่า 'ข้อยสิออกไป' แต่เขาบ่ได้ไป	ພໍ່ຈິ່ງໄປຫາລູກຜູ້ທີ່ສອງເວົ້າຢ່າງດຽວກັນ ລູກຜູ້ນີ້ຕອບວ່າ ‘ຂ້ານ້ອຍຈະໄປ’ ແຕ່ບໍ່ໄປ.	ແລ້ວພໍ່ຈັ່ງໄປຫາລູກຄົນທີ່ສອງຈັ່ງເວົ້າແນວດຽວກັນ ລູກນັ້ນຕອບວ່າ ‘ຂ້ອຍຊິອອກໄປ’ ແຕ່ເຂົາບໍ່ໄດ້ໄປ	Then the man went to the second son and told him the same thing. ‘I will, sir,’ he said. But he did not go.
31	ในลูกสองคนนี้ คนใดเป็นผู้เฮ็ดตามความประสงค์ของพ่อ" เขาตอบเพิ่นว่า "ลูกกก" พระเยซูตอบเขาว่า "เฮาสิบอกความจริงให้พวกเจ้าโลด ว่า พวกเก็บภาษีกับแม่ญิงขายโตสิเข้าไปในแผ่นดินของพระเจ้าก่อนพวกเจ้าซ้ำ	ໃນລູກຊາຍສອງຄົນນີ້ແມ່ນຜູ້ໃດເຮັດຕາມໃຈຂອງພໍ່” ເຂົາທູນຕອບວ່າ, “ແມ່ນລູກກົກນັ້ນ” ພຣະເຢຊູຊົງກ່າວກັບເຂົາວ່າ, “ເຮົາບອກພວກທ່ານຕາມຄວາມຈິງວ່າ ພວກເກັບພາສີແລະຍິງແມ່ຈ້າງກໍກຳລັງເຂົ້າໃນລາຊະແຜ່ນດິນຂອງພຣະເຈົ້າກ່ອນພວກທ່ານ.	ໃນລູກສອງຄົນນີ້ ຄົນໃດເປັນຜູ້ເຮັດຕາມຄວາມປະສົງຂອງພໍ່” ເຂົາຕອບເພິ່ນວ່າ “ລູກກົກ” ພຣະເຢຊູຕອບເຂົາວ່າ “ເຮົາຊິບອກຄວາມຈິງໃຫ້ພວກເຈົ້າໂລດ ວ່າ ພວກເກັບພາສີກັບແມ່ຍິງຂາຍໂຕຊິເຂົ້າໄປໃນລາຊະອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າກ່ອນພວກເຈົ້າຊ້ຳ	Which of the two did the will of his father?” “The first,” they answered. Jesus said to them, “Truly I tell you, the tax collectors and prostitutes are entering the kingdom of God before you.
32	คือจั่งว่า โยฮันฮั้นได้มาหาพวกเจ้าในทางความเที่ยงธรรม แล้วพวกเจ้าบ่ยอมเซื่อลาว แต่พวกเก็บภาษีกับพวกแม่ญิงขายโตฮั้น เขาได้เซื่อลาว แต่ฝ่ายพวกเจ้าหนิ เถิงแม้นได้เห็นแล้ว หลังได้เห็นกะบ่ได้กลับใจเซื่อลาว	ເພາະວ່າໂຢຮັນໄດ້ມາຫາພວກທ່ານສອນທາງສິນທຳ ແຕ່ພວກທ່ານບໍ່ໄດ້ເຊື່ອ ສ່ວນພວກເກັບພາສີແລະຍິງແມ່ຈ້າງໄດ້ເຊື່ອເພິ່ນ ຝ່າຍພວກທ່ານ, ເຖິງແມ່ນໄດ້ເຫັນດັ່ງນັ້ນແລ້ວ ພາຍຫລັງກໍບໍ່ໄດ້ຫລົບໃຈເຊື່ອເພິ່ນ.”	ຄືກັນກັບວ່າ ໂຢຮັນນັ້ນໄດ້ມາຫາພວກເຈົ້າໃນທາງຄວາມທ່ຽງທຳ ແລ້ວພວກເຈົ້າບໍ່ຍອມເຊື່ອລາວ ແຕ່ພວກເກັບພາສີກັບພວກແມ່ຍິງຂາຍໂຕນັ້ນ ເຂົາໄດ້ເຊື່ອລາວ ແຕ່ຝ່າຍພວກເຈົ້ານີ້ ເຖິງແມ່ນໄດ້ເຫັນແລ້ວ ຫລັງໄດ້ເຫັນກໍບໍ່ໄດ້ກັບໃຈເຊື່ອລາວ	For John came to you in a righteous way and you did not believe him, but the tax collectors and prostitutes did. And even after you saw this, you did not repent and believe him.
		ຄຳອຸປະມາເລື່ອງສວນອະງຸ່ນແລະຄົນເຊົ່າ
		(ມຣກ. 11:1-12; ລກ. 20:9-19)
33	ให้ฟังคำเปรียบเทียบอีกว่า ยังมีเจ้าของบ้านผู้หนึ่งได้เฮ็ดสวนองุ่น แล้วได้ล้อมรั้วกกไม้ไว้รอบ แล้วได้ขุดหลุมย่ำองุ่นไว้ในสวนนำ กับสร้างหอยามเฝ้า เฮ็ดแล้วกะให้พวกซาวสวนเช่า แล้วลาวได้เดินทางออกไปอยู่เมืองไกลๆ	“ຈົ່ງຟັງຄຳອຸປະມາເລື່ອງໜຶ່ງອີກ ຄືມີພໍ່ເຮືອນຜູ້ໜຶ່ງໄດ້ເຮັດສວນອະງຸ່ນ ແລ້ວອ້ອມຮົ້ວໄວ້ ເພິ່ນໄດ້ສະກັດອ່າງຢຽບໝາກອະງຸ່ນເອົານ້ຳ ແລະສ້າງຫໍເຝົ້າໃຫ້ຊາວສວນເຊົ່າ ແລ້ວຕົນກໍອອກໄປຕ່າງປະເທດ.	ໃຫ້ຟັງຄຳປຽບທຽບອີກວ່າ ຍັງມີເຈົ້າຂອງບ້ານຜູ້ໜຶ່ງໄດ້ເຮັດສວນອະງຸ່ນ ແລ້ວໄດ້ລ້ອມຮົ້ວກົກໄມ້ໄວ້ອ້ອມ ແລ້ວໄດ້ຂູດຫລຸມຢ່ຳອະງຸ່ນໄວ້ໃນສວນນຳ ກັບສ້າງຫໍຍາມເຝົ້າ ເຮັດແລ້ວກໍໃຫ້ພວກຊາວສວນເຊົ່າ ແລ້ວລາວໄດ້ເດິນທາງອອກໄປຢູ່ເມືອງໄກໆ	Listen to another parable: There was a landowner who planted a vineyard. He put a wall around it, dug a winepress in it, and built a tower. Then he rented it out to some tenants and went away on a journey.
34	บัดยามเก็บผลองุ่นใกล้สิมาฮอดแล้ว เจ้าของสวนจั่งใซ้พวกผู้ฮับใซ้ไปหาคนเซ่าสวน เพื่อสิได้ฮับผลองุ่นส่วนที่เป็นของลาว	ຄັນເຖິງລະດູໝາກອະງຸ່ນເພິ່ນຈິ່ງໃຊ້ຂ້ອຍໃຊ້ແຫ່ງຕົນມາຫາພວກເຊົ່າສວນນັ້ນ ເພື່ອຈະຮັບຜົນຂອງຕົນ.	ບັດຍາມເກັບຜົນອະງຸ່ນໃກ້ຊິມາຮອດແລ້ວ ເຈົ້າຂອງສວນຈັ່ງໃຊ້ພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ໄປຫາຄົນເຊົ່າສວນ ເພື່ອຊິໄດ້ຮັບຜົນອະງຸ່ນສ່ວນທີ່ເປັນຂອງລາວ	When the harvest time drew near, he sent his servants to the tenants to collect his share of the fruit.
35	แล้วคนเซ่าสวนฮั้นจับพวกผู้ฮับใซ้ที่เจ้าของสวนส่งมา เฆี่ยนตีคนหนึ่ง กับฆ่าคนหนึ่ง แล้วเอาหินขว้างให้ตายอีกคนหนึ่ง	ແຕ່ຝ່າຍຄົນເຊົ່າສວນນັ້ນໄດ້ຈັບຂ້ອຍໃຊ້ຂອງເພິ່ນ ຂ້ຽນຕີຜູ້ໜຶ່ງ, ຂ້າເສຍຜູ້ໜຶ່ງ, ແລະເອົາຫີນຄວ່າງໃສ່ຜູ້ໜຶ່ງ.	ແລ້ວຄົນເຊົ່າສວນນັ້ນຈັບພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ເຈົ້າຂອງສວນສົ່ງມາ ຄ້ຽນຕີຄົນໜຶ່ງ ກັບຂ້າຄົນໜຶ່ງ ແລ້ວເອົາຫີນຂວ້າງໃຫ້ຕາຍອີກຄົນໜຶ່ງ	But the tenants seized his servants. They beat one, killed another, and stoned a third.
36	แล้วอีกเทื่อหนึ่งเจ้าของสวนกะใซ้ผู้ฮับใซ้คนอื่นๆ ของลาว ไปหลายกว่าแต่ก่อน แต่พวกคนที่เซ่าสวนของลาวฮั้น กะได้เฮ็ดใส่เขาคือเก่า	ເຈົ້າຂອງສວນໄດ້ໃຊ້ຂ້ອຍໃຊ້ອີກຫລາຍກວ່າເທື່ອກ່ອນ ແຕ່ຊາວສວນໄດ້ເຮັດແກ່ເຂົາຢ່າງດຽວກັນ.	ແລ້ວອີກເທື່ອໜຶ່ງເຈົ້າຂອງສວນກໍໃຊ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຄົນອື່ນໆ ຂອງລາວ ໄປຫລາຍກວ່າແຕ່ກ່ອນ ແຕ່ພວກຄົນທີ່ເຊົ່າສວນຂອງລາວນັ້ນ ກໍໄດ້ເຮັດໃສ່ເຂົາຄືເກົ່າ	Again, he sent other servants, more than the first group. But the tenants did the same to them.
37	แต่เทื่อสุดท้าย ลาวจั่งใซ้ลูกซายของลาวไปหา แล้วนึกในใจว่า 'พวกเขาคือสิเคารพลูกซายของเฮาอยู่ดอก'	ພາຍຫລັງນັ້ນເຈົ້າຂອງສວນໄດ້ໃຊ້ລູກຊາຍຂອງຕົນມາ ໂດຍຄຶດວ່າ ‘ເຂົາຄົງຈະນັບຖືລູກຂອງກູ,’	ແຕ່ເທື່ອສຸດທ້າຍ ລາວຈັ່ງໃຊ້ລູກຊາຍຂອງລາວໄປຫາ ແລ້ວນຶກໃນໃຈວ່າ ‘ພວກເຂົາຄືຊິເຄົາລົບລູກຊາຍຂອງເຮົາຢູ່ດອກ’	Finally, he sent his son to them. ‘They will respect my son,’ he said.
38	แต่บัดพวกคนเซ่าสวนเห็นลูกซายเจ้าของสวนมา กะเว้ากันว่า 'คนนี้ล่ะเป็นผู้ฮับมรดก มาเถอะ เฮาสิฆ่าเขาสิเป็นหยัง แล้วเฮาสิยึดเอามรดกของเขาซะ'	ແຕ່ເມື່ອພວກເຊົ່າສວນເຫັນລູກຊາຍຂອງເພິ່ນມາກໍເວົ້າກັນວ່າ ‘ຜູ້ນີ້ແຫລະ, ເປັນເຈົ້າມໍລະດົກພວກເຮົາຈົ່ງຂ້າມັນເສຍ ແລ້ວຍຶດເອົາມໍລະດົກຂອງມັນ.’	ແຕ່ບັດພວກຄົນເຊົ່າສວນເຫັນລູກຊາຍເຈົ້າຂອງສວນມາ ກໍເວົ້າກັນວ່າ ‘ຄົນນີ້ເນາະເປັນຜູ້ຮັບມໍລະດົກ ມາເຖິ ເຮົາຊິຂ້າເຂົາຊິເປັນຫຍັງ ແລ້ວເຮົາຊິຖືເອົາເອົາມໍລະດົກຂອງເຂົາຊະ’	But when the tenants saw the son, they said to one another, ‘This is the heir. Come, let us kill him and take his inheritance.’
39	แล้วพวกเขาจั่งพากันจับเอาลูกซายผู้ฮั้น ลากออกไปนอกสวนองุ่นแล้วฆ่าถิ้ม	ເຂົາຈິ່ງພາກັນຈັບເອົາລູກນັ້ນຖິ້ມອອກນອກສວນແລ້ວຂ້າເສຍ.	ແລ້ວພວກເຂົາຈັ່ງພາກັນຈັບເອົາລູກຊາຍຜູ້ນັ້ນ ລາກອອກໄປນອກສວນອະງຸ່ນແລ້ວຂ້າຖິ້ມ	So they seized him and threw him out of the vineyard and killed him.
40	จั่งซั้น บัดเจ้าของสวนองุ่นมา ลาวสิเฮ็ดอีหยังกับคนเซ่าสวนพวกฮั้น"	ເຫດສັນນັ້ນເມື່ອເຈົ້າຂອງສວນມາ ທ່ານຈະເຮັດຢ່າງໃດແກ່ຄົນເຊົ່າສວນເຫລົ່ານັ້ນ.”	ຈັ່ງຊັ້ນ ບັດເຈົ້າຂອງສວນອະງຸ່ນມາ ລາວຊິເຮັດອີຫຍັງກັບຄົນເຊົ່າສວນພວກນັ້ນ”	Therefore, when the owner of the vineyard returns, what will he do to those tenants?”
41	บัดนี้ พวกเขาที่ฟังพระเยซู ได้ตอบเพิ่นว่า "เขาสิทำลายล้างคนซั่วพวกฮั้นอย่างแสนสาหัส กับสิให้คนอื่นๆ เซ่าสวนองุ่นของลาวฮั้น คือสิหาผู้ที่สิแบ่งผลของสวนองุ่นกับลาวให้ถืกต้องตามฤดูกาล"	ເຂົາທູນຕອບພຣະອົງວ່າ, “ທ່ານຈະລົງໂທດຢ່າງຮ້າຍແຮງໃສ່ຄົນຊົ່ວເຫລົ່ານັ້ນດ້ວຍຂ້າເຂົາເສຍ ແລ້ວຈະເອົາສວນອະງຸ່ນນັ້ນໃຫ້ຜູ້ອື່ນເຊົ່າ ຊຶ່ງຈະນຳຜົນມາສົ່ງໃຫ້ເພິ່ນຕາມລະດູຕໍ່ໄປ.”	ບັດນີ້ ພວກເຂົາທີ່ຟັງພຣະເຢຊູ ໄດ້ຕອບເພິ່ນວ່າ “ເຂົາຊິທຳລາຍລ້າງຄົນຊົ່ວພວກນັ້ນຢ່າງເດັດຂາດ ກັບຊິໃຫ້ຄົນອື່ນໆ ເຊົ່າສວນອະງຸ່ນຂອງລາວນັ້ນ ຄືຊິຫາຜູ້ທີ່ຊິແບ່ງຜົນຂອງສວນອະງຸ່ນກັບລາວໃຫ້ຖືກຕ້ອງຕາມລະດູ”	“He will bring those wretches to a wretched end,” they declared, “and will rent out the vineyard to other tenants who will give him his share of the fruit at harvest time.”
		ຫີນເສົາເອກ
42	พระเยซูเว้ากับเขาว่า "พวกเจ้ายังบ่เคยอ่านในพระคำบ้อ หม่องที่ว่า 'ศิลาที่ซ่างก่อปฏิเสธฮั้น ศิลาอันเดียวกันฮั้น กะได้เป็นศิลามุมเอกแล้ว การนี้เป็นมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า กับเป็นที่ประทับใจอย่างยอดเยี่ยมในสายตาของเฮา'	ພຣະເຢຊູຊົງກ່າວກັບເຂົາວ່າ, “ພວກທ່ານຍັງບໍ່ໄດ້ອ່ານໃນພຣະຄຳພີຫລືທີ່ວ່າ, ຫີນທີ່ນາຍຊ່າງໄດ້ຖອກຖິ້ມເສຍ ຫີນນັ້ນແຫລະ, ໄດ້ກາຍເປັນຫີນເສົາເອກແລ້ວ ການນີ້ເປັນມາຈາກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເປັນການປະຫລາດແກ່ຕາຂອງເຮົາ.”	ພຣະເຢຊູເວົ້າກັບເຂົາວ່າ “ພວກເຈົ້າຍັງບໍ່ເຄີຍອ່ານໃນພຣະຄຳບໍ້ ໝ້ອງທີ່ວ່າ ‘ສິລາທີ່ຊ່າງກໍ່ປະຕິເສດນັ້ນ ສິລາອັນດຽວກັນນັ້ນ ກໍໄດ້ເປັນສິລາມຸມເອກແລ້ວ ການນີ້ເປັນມາຈາກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກັບເປັນທີ່ປະທັບໃຈຢ່າງດີເລີດໃນສາຍຕາຂອງເຮົາ’	Jesus said to them, “Have you never read in the Scriptures: ‘The stone the builders rejected has become the cornerstone. This is from the Lord, and it is marvelous in our eyes’?
43	จั่งซั้นเฮาบอกพวกเจ้าว่า แผ่นดินของพระเจ้า๏สิถืกถอนออกจากมือของพวกเจ้า แล้วสิยกให้อีกซนซาติหนึ่ง แล้วพวกเขาสิเฮ็ดให้เกิดผลอันดีตามสมควร	ເຫດສັນນັ້ນເຮົາບອກພວກທ່ານວ່າ ລາຊະແຜ່ນດິນຂອງພຣະເຈົ້າຈະຊົງຍົກເອົາໄປຈາກພວກທ່ານ ແລ້ວຊົງປະທານແກ່ຊົນຊາດໜຶ່ງທີ່ຈະໃຫ້ຜົນຈະເລີນສົມກັບແຜ່ນດິນນັ້ນ.	ຈັ່ງຊັ້ນເຮົາບອກພວກເຈົ້າວ່າ ລາຊະອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າຊິຖືກຖອນອອກຈາກມືຂອງພວກເຈົ້າ ແລ້ວຍົກໃຫ້ອີກຊົນຊາດໜຶ່ງ ແລ້ວພວກເຂົາຊິເຮັດໃຫ້ເກີດຜົນອັນດີຕາມສົມຄວນ	Therefore I tell you that the kingdom of God will be taken away from you and given to a people who will produce its fruit.
44	แล้วผู้ใดล้มลงใส่ศิลานี้ ผู้ฮั้นสิต้องแตกมุ่นไป แต่ศิลานี้สิตกลงทับผู้ใด กะสิบดขยี้ผู้ฮั้นจนมุ่นเป็นผง"	(ຜູ້ໃດລົ້ມທັບຫີນນີ້ ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງແຕກຫັກໄປ ແຕ່ຫີນນັ້ນຈະຕົກທັບຜູ້ໃດ ຜູ້ນັ້ນຈະແຫລກມຸ່ນໄປ.)”	ແລ້ວຜູ້ໃດລົ້ມລົງໃສ່ສິລານີ້ ຜູ້ນັ້ນຊິຕ້ອງແຕກມຸ່ນໄປ ແຕ່ສິລານີ້ຊິຕົກລົງທັບຜູ້ໃດ ກໍຊິບຸກໂຈມຕີຜູ້ນັ້ນຈົນມຸ່ນເປັນຜົງ”	He who falls on this stone will be broken to pieces, but he on whom it falls will be crushed.”
45	บัดพวกหัวหน้าผู้นำเครื่องถวายกับพวกฟาริสีได้ยินคำเปรียบเทียบของพระเยซูฮั้น พวกเขากะฮู้เมื่อโตว่าแนวที่เพิ่นเว้าฮั้น กะ๏เล็งเถิงพวกเขาเอง	ເມື່ອພວກປະໂລຫິດຕົນໃຫຍ່ກັບພວກຟາຣີຊາຍ ໄດ້ຍິນຄຳອຸປະມາຂອງພຣະອົງແລ້ວ ເຂົາກໍຮູ້ວ່າພຣະອົງຊົງກ່າວເຖິງເຂົາ.	ບັດພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດກັບພວກຟາຣີຊາຍໄດ້ຍິນຄຳປຽບທຽບຂອງພຣະເຢຊູນັ້ນ ພວກເຂົາກໍຮູ້ເມື່ອໂຕວ່າແນວທີ່ເພິ່ນເວົ້ານັ້ນ ກໍເວົ້າເຖິງພວກເຂົາເອງ	When the chief priests and Pharisees heard Jesus’ parables, they knew He was speaking about them.
46	แต่ บัดพวกเขาคึดอยากจับพระเยซู เขากะหย้านหมู่คนหลวงหลาย ย้อนหมู่คนหลวงหลายฮั้นถือว่าพระเยซูเป็นผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้า	ແມ່ນວ່າເຂົາພະຍາຍາມຈະຈັບພຣະອົງແຕ່ກໍຢ້ານປະຊາຊົນ ເພາະປະຊາຊົນຖືວ່າພຣະອົງເປັນຜູ້ປະກາດພຣະທຳ.	ແຕ່ ບັດພວກເຂົາຄຶດຢາກຈັບພຣະເຢຊູ ເຂົາກໍຢ້ານໝູ່ຄົນຫລວງຫລາຍ ຍ້ອນໝູ່ຄົນຫລວງຫລາຍນັ້ນຖືວ່າພຣະເຢຊູເປັນຜູ້ເປັນປາກເປັນສຽງຂອງພຣະເຈົ້າ	Although they wanted to arrest Him, they feared the crowds, because they considered Jesus a prophet.

1

บัดพระเยซูกับพวกลูกศิษย์มาใกล้สิฮอดเมืองเยรูซาเล็ม คือมาเถิงหมู่บ้านเบธฟายี ซึ่งอยู่ตีนภูเขาหมากกอกเทศ พระเยซูเลยใซ้ลูกศิษย์สองคน

ເມື່ອພຣະອົງສະເດັດພ້ອມດ້ວຍພວກສາວົກໃກ້ກຸງເຢຣູຊາເລັມ ເຖິງບ້ານເບັດຟາເຄທີ່ພູໝາກກອກເທດ ພຣະເຢຊູໄດ້ຊົງໃຊ້ສາວົກສອງຄົນໄປ,

ບັດພຣະເຢຊູກັບພວກລູກສິດມາໃກ້ຊິຮອດເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ຄືມາເຖິງໝູ່ບ້ານເບດຟາເຄ ຊຶ່ງຢູ່ຕີນພູເຂົາໝາກກອກເທດ ພຣະເຢຊູເລີຍໃຊ້ລູກສິດສອງຄົນ

As they approached Jerusalem and came to Bethphage on the Mount of Olives, Jesus sent out two disciples,

2

สั่งเขาว่า "ให้เข้าไปในหมู่บ้านอยู่ทางหน้าเจ้าฮั้น แล้วเจ้าสิพ้อลาแม่โตหนึ่งพอดี ถืกผูกไว้อยู่กับลาน้อย ให้แก้แล้วจูงมาให้เฮาเด้อ

ໂດຍຊົງສັ່ງເຂົາວ່າ, “ຈົ່ງເຂົ້າໄປໃນບ້ານທີ່ຢູ່ຕໍ່ໜ້າທ່ານ ແລະບັດນັ້ນທ່ານຈະພົບລໍແມ່ໂຕໜຶ່ງຜູກຢູ່ກັບລູກມັນ ຈົ່ງແກ້ຈູງມາໃຫ້ເຮົາ.

ສັ່ງເຂົາວ່າ “ໃຫ້ເຂົ້າໄປໃນໝູ່ບ້ານຢູ່ທາງໜ້າເຈົ້ານັ້ນ ແລ້ວເຈົ້າຊິພໍ້ລາແມ່ໂຕໜຶ່ງພໍດີ ຖືກຜູກໄວ້ຢູ່ກັບລານ້ອຍ ໃຫ້ແກ້ແລ້ວຈູງມາໃຫ້ເຮົາເດີ້

saying to them, “Go into the village ahead of you, and at once you will find a donkey tied there, with her colt beside her. Untie them and bring them to Me.

3

แล้วคั่นมีผู้ใดว่าอีหยังกับเจ้า กะให้บอกเขาว่า 'องค์พระผู้เป็นเจ้าต้องการสิใซ้' แล้วผู้ฮั้นสิปล่อยให้เอามาโลด"

ຖ້າມີໃຜເວົ້າອັນໃດແກ່ທ່ານຈົ່ງຕອບວ່າ ‘ນາຍຕ້ອງການ’ ແລ້ວເພິ່ນຈະປ່ອຍໃຫ້ມາໂລດ.”

ແລ້ວຄັ່ນມີຜູ້ໃດວ່າອີຫຍັງກັບເຈົ້າ ກໍໃຫ້ບອກເຂົາວ່າ ‘ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຕ້ອງການຊິໃຊ້’ ແລ້ວຜູ້ນັ້ນຊິປ່ອຍໃຫ້ເອົາມາໂລດ”

If anyone questions you, tell him that the Lord needs them, and he will send them right away.”

4

เหตุการณ์แนวหมู่นี้ เป็นไปกะเพื่อสิสำเร็จตามพระคำของพระเจ้าที่กล่าวไว้โดยผู้เป็นปากเป็นเสียงของเพิ่น

ເຫດການນີ້ເກີດຂຶ້ນເພື່ອຈະສຳເລັດຕາມທີ່ຊົງກ່າວໄວ້ໂດຍຜູ້ປະກາດພຣະທຳວ່າ,

ເຫດການແນວໝູ່ນີ້ ເປັນໄປກໍເພື່ອຊິສຳເລັດຕາມພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ກ່າວໄວ້ໂດຍຜູ້ເປັນປາກເປັນສຽງຂອງເພິ່ນ

This took place to fulfill what was spoken through the prophet:

5

'ให้บอกธิดาของศิโยนว่า นี่แน่ะ กษัตริย์ของนางมาหานางแล้วโดยใจอ่อนสุภาพ ได้นั่งเทิงหลังลูกลา'

“ຈົ່ງບອກແກ່ລູກສາວຂອງເມືອງຊີໂອນວ່າ ‘ເບິ່ງແມ, ກະສັດຂອງທ່ານສະເດັດມາຫາທ່ານ ໂດຍພຣະໄທອ່ອນສຸພາບ ປະທັບເທິງຫລັງລໍ ຄືລໍນ້ອຍລູກສັດໃຊ້ໂຕໜຶ່ງ’.”

“ໃຫ້ບອກທິດາຂອງຊີໂອນວ່າ ນີ້ແຫລະ ກະສັດຂອງນາງມາຫານາງແລ້ວໂດຍໃຈອ່ອນສຸພາບ ໄດ້ນັ່ງເທິງຫລັງລູກລາ”

“Say to the daughter of Zion, ‘See, your King comes to you, gentle and riding on a donkey, on a colt, the foal of a donkey.’”

6

แล้วลูกศิษย์สองคนฮั้น ได้ออกไปเฮ็ดตามที่พระเยซูสั่งไว้

ສາວົກສອງຄົນນັ້ນກໍໄປເຮັດຕາມທີ່ພຣະເຢຊູຊົງສັ່ງ,

ແລ້ວລູກສິດສອງຄົນນັ້ນ ໄດ້ອອກໄປເຮັດຕາມທີ່ພຣະເຢຊູສັ່ງໄວ້

So the disciples went and did as Jesus had directed them.

7

แล้วจั่งจูงลาโตแม่กับลูกน้อยมา กับเอาเสื้อของเขาพาดเทิงหลังลา แล้วเขาให้เพิ่นนั่งเทิงหลังลาฮั้น

ຈິ່ງຈູງລໍແມ່ກັບລູກມັນມາ ແລະເອົາເສື້ອຜ້າຂອງຕົນຢູ່ເທິງຫລັງມັນ ແລ້ວພຣະອົງໄດ້ຊົງຂຶ້ນປະທັບ.

ແລ້ວຈັ່ງຈູງລາໂຕແມ່ກັບລູກນ້ອຍມາ ກັບເອົາເສື້ອຂອງເຂົາພາດເທິງຫລັງລາ ແລ້ວເຂົາໃຫ້ເພິ່ນນັ່ງເທິງຫລັງລານັ້ນ

They brought the donkey and the colt and laid their cloaks on them, and Jesus sat on them.

8

แล้วมีหมู่คนหลวงหลายขนาดได้เอาเสื้อผ้าหน้าแพรของโตมาปูตามหนทาง ผู้ลางคนกะตัดเอาง่าไม้มาปูตามหนทางนำ

ແລະປະຊາຊົນສ່ວນຫລາຍໄດ້ເອົາເສື້ອຜ້າຂອງຕົນປູຕາມຫົນທາງ ບາງຄົນກໍຕັດຟົດໄມ້ມາປູຕາມທາງ.

ແລ້ວມີໝູ່ຄົນຫລວງຫລາຍຂະໜາດໄດ້ເອົາເສື້ອຜ້າໜ້າແພຂອງໂຕມາປູຕາມຫົນທາງ ຜູ້ລາງຄົນກໍຕັດເອົາງ່າໄມ້ມາປູຕາມຫົນທາງນຳ

A massive crowd spread their cloaks on the road, while others cut branches from the trees and spread them on the road.

9

แล้วหมู่คนหลวงหลายซึ่งย่างไปทางหน้า กับผู้ที่มาทางหลังกะพร้อมกันโห่ฮ้อง อวยพรว่า "โฮซันนา ต่อ บุตรของกษัตริย์ดาวิด 'ขอทรงพระเจริญ ผู้ที่มาในนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า โฮซันนา' ในที่สูงสุด"

ຝ່າຍຝູງຄົນທີ່ຍ່າງໄປກ່ອນກັບຜູ້ທີ່ມາຕາມຫລັງໄດ້ໂຫ່ຮ້ອງວ່າ, “ໂລຊັນນາແກ່ລາຊະບຸດຂອງດາວິດ ຂໍໃຫ້ທ່ານຜູ້ທີ່ສະເດັດມາໃນພຣະນາມຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈົ່ງຊົງພຣະຈະເລີນ ໂຮຊັນນາໃນທີ່ສູງສຸດ.”

ແລ້ວໝູ່ຄົນຫລວງຫລາຍຊຶ່ງຍ່າງໄປທາງໜ້າ ກັບຜູ້ທີ່ມາທາງຫລັງກໍພ້ອມກັນໂຫ່ຮ້ອງ ອວຍພອນວ່າ “ໂຮຊັນນາ ຕໍ່ ບຸດຂອງກະສັດດາວິດ ‘ຂໍຊົງພຣະຈະເລີນ ຜູ້ທີ່ມາໃນນາມຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໂຮຊັນນາ’ ໃນທີ່ສູງສຸດ”

The crowds that went ahead of Him and those that followed were shouting: “Hosanna to the Son of David!” “Blessed is He who comes in the name of the Lord!” “Hosanna in the highest!”

10

แล้วบัดพอพระเยซูเข้าไปในเมืองเยรูซาเล็ม พวกคนทั่วเมืองกะพากันแตกตื่นถามกันว่า "เพิ่นผู้นี้เป็นผู้ใดกันน้อ"

ເມື່ອພຣະອົງສະເດັດເຂົ້າໄປໃນກຸງເຢຣູຊາເລັມແລ້ວ ປະຊາຊົນທົ່ວທັງກຸງກໍພາກັນແຕກຕື່ນຖາມກັນວ່າ, “ຄົນນີ້ແມ່ນຜູ້ໃດ”.

ແລ້ວບັດພໍພຣະເຢຊູເຂົ້າໄປໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ພວກຄົນທົ່ວເມືອງກໍພາກັນແຕກຕື່ນຖາມກັນວ່າ “ເພິ່ນຜູ້ນີ້ເປັນຜູ້ໃດກັນນໍ້”

When Jesus had entered Jerusalem, the whole city was stirred and asked, “Who is this?”

11

แล้วหมู่คนทั้งหลายที่แห่มาฮั้นบอกว่า "ท่านผู้นี่แม่นเยซู ผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าจากเมืองนาซาเร็ธในแคว้นกาลิลี"

ຝູງຊົນກໍຕອບວ່າ, “ນີ້ຄືເຢຊູຜູ້ປະກາດພຣະທຳ ຊຶ່ງມາຈາກນາຊາເຣັດແຂວງຄາລີເລ.”

ແລ້ວໝູ່ຄົນທັງຫລາຍທີ່ແຫ່ມານັ້ນບອກວ່າ “ທ່ານຜູ້ນີ້ແມ່ນເຢຊູ ຜູ້ເປັນປາກເປັນສຽງຂອງພຣະເຈົ້າຈາກເມືອງນາຊາເຣັດໃນແຄວ້ນກາລີເລ”

The crowds replied, “This is Jesus, the prophet from Nazareth in Galilee.”

12

แล้วพระเยซูจั่งเข้าไปในพระวิหารของพระเจ้า ขับไล่พวกผู้ซื้อขายในพระวิหาร กับคว่ำโต๊ะผู้ฮับแลกเงิน พร้อมทั้งคว่ำที่นั่งผู้ขายนกพิราบนำ

ເມື່ອນັ້ນພຣະເຢຊູໄດ້ສະເດັດເຂົ້າໄປໃນບໍລິເວນພຣະວິຫານ ຊົງຂັບໄລ່ບັນດາຜູ້ຊື້ຂາຍໃນບໍລິເວນພຣະວິຫານນັ້ນອອກເສຍ ແລະຂວ້ຳໂຕະຜູ້ແລກເງິນກັບທັງບ່ອນນັ່ງຂອງຜູ້ຂາຍນົກເຂົາເສຍ.

ແລ້ວພຣະເຢຊູຈັ່ງເຂົ້າໄປໃນພຣະວິຫານຂອງພຣະເຈົ້າ ຂັບໄລ່ພວກຜູ້ຊື້ຂາຍໃນພຣະວິຫານ ກັບຄວ່ຳໂຕະຜູ້ຮັບແລກເງິນ ພ້ອມທັງຄວ່ຳທີ່ນັ່ງຜູ້ຂາຍນົກເຂົານຳ

Then Jesus entered the temple courts and drove out all who were buying and selling there. He overturned the tables of the money changers and the seats of those selling doves.

13

แล้วเว้ากับเขาว่า "มีพระคำของพระเจ้าเขียนไว้ว่า 'พระนิเวศของเฮาเขาสิเอิ้นว่าเป็นหม่องการอธิษฐาน' แต่พวกเจ้ามาเฮ็ดให้เป็น 'ถ้ำของพวกโจร'"

ແລ້ວພຣະອົງຊົງບອກເຂົາວ່າ, “ມີຄຳຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄຳພີວ່າ ‘ວິຫານຂອງເຮົາ ເຂົາຈະເອີ້ນວ່າເປັນສະຖານທີ່ໄຫວ້ວອນ’ ແຕ່ຝ່າຍພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດໃຫ້ເປັນ ‘ຖ້ຳຂອງໂຈນ’.”

ແລ້ວເວົ້າກັບເຂົາວ່າ “ມີພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າຂຽນໄວ້ວ່າ ‘ພຣະນິເວດຂອງເຮົາເຂົາຊິເອີ້ນວ່າເປັນໝ້ອງການອະທິຖານ’ ແຕ່ພວກເຈົ້າມາເຮັດໃຫ້ເປັນ ‘ຖ້ຳຂອງພວກໂຈນ’”

And He declared to them, “It is written: ‘My house will be called a house of prayer.’ But you are making it ‘a den of robbers.’”

14

แล้วคนตาบอดกับคนง่อยพากันมาหาพระเยซูในพระวิหาร เพิ่นจั่งปัวเขาให้เซาเป็นดี

ພວກຄົນຕາບອດແລະຄົນຂາເສັ້ງກໍພາກັນມາຫາພຣະອົງໃນບໍລິເວນພຣະວິຫານ ພຣະອົງໄດ້ຊົງໂຜດໃຫ້ເຂົາດີໝົດ.

ແລ້ວຄົນຕາບອດກັບຄົນເປັ້ຍພາກັນມາຫາພຣະເຢຊູໃນພຣະວິຫານ ເພິ່ນຈັ່ງປົວເຂົາໃຫ້ເຊົາເປັນດີ

The blind and the lame came to Him at the temple, and He healed them.

15

แต่บัดพวกหัวหน้าผู้นำเครื่องถวาย กับเสมียนฯ ได้เห็นแนวเป็นตางึดที่เพิ่นได้เฮ็ด ทั้งได้ยินพวกเด็กฮ้องในพระวิหารว่า "โฮซันนาต่อบุตรของดาวิด" เขาทั้งหลายกะพากันแค้นเคืองบ่พอใจหลาย

ແຕ່ເມື່ອພວກປະໂລຫິດຕົນໃຫຍ່ແລະພວກນັກທຳໄດ້ເຫັນການອັດສະຈັນທີ່ພຣະອົງຊົງເຮັດນັ້ນ ທັງໄດ້ຍິນພວກເດັກນ້ອຍຮ້ອງຂຶ້ນໃນບໍລິເວນພຣະວິຫານວ່າ, “ໂລຊັນນາແກ່ລາຊະບຸດຂອງດາວິດ” ເຂົາກໍພາກັນເຄືອງໃຈ.

ແຕ່ບັດພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດ ກັບນັກທຳໄດ້ເຫັນແນວເປັນຕາງຶດທີ່ເພິ່ນໄດ້ເຮັດ ທັງໄດ້ຍິນພວກເດັກຮ້ອງໃນພຣະວິຫານວ່າ “ໂຮຊັນນາຕໍ່ບຸດຂອງດາວິດ” ເຂົາທັງຫລາຍກໍພາກັນແຄ້ນເຄືອງບໍ່ພໍໃຈຫລາຍ

But the chief priests and scribes were indignant when they saw the wonders He performed and the children shouting in the temple courts, “Hosanna to the Son of David!”

16

พวกเขากะเลยถามพระเยซูว่า "เจ้าบ่ได้ยินแนวที่เขาฮ้องกันฮั้นบ้อ" เพิ่นตอบเขาว่า "เอ้อ พวกเจ้ายังบ่เคยอ่านบ้อ ว่า 'พระองค์ท่านได้ฮับคำสรรเสริญอันสมบูรณ์แบบจากปากของเด็กน้อยกับเด็กอ่อนที่ยังกินนมแม่'"

ເຂົາຈິ່ງທູນຖາມພຣະອົງວ່າ, “ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຍິນຄຳທີ່ເຂົາຮ້ອງຢູ່ຫລື” ພຣະເຢຊູຊົງຕອບວ່າ, “ໄດ້ຍິນແລ້ວ ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ອ່ານຈັກເທື່ອຫລືຄຳທີ່ວ່າ, ‘ພຣະອົງຊົງຈັດໃຫ້ຄຳສັນລະເສີນອັນແທ້ຈິງອອກມາຈາກປາກຂອງເດັກນ້ອຍອ່ອນແລະຜູ້ທີ່ຍັງກິນນົມຢູ່’.”

ພວກເຂົາກໍເລີຍຖາມພຣະເຢຊູວ່າ “ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຍິນແນວທີ່ເຂົາຮ້ອງກັນນັ້ນບໍ້” ເພິ່ນຕອບເຂົາວ່າ “ເອີ້ ພວກເຈົ້າຍັງບໍ່ເຄີຍອ່ານບໍ້ ວ່າ ‘ພຣະອົງທ່ານໄດ້ຮັບຄຳສັນລະເສີນອັນສົມບູນແບບຈາກປາກຂອງເດັກນ້ອຍກັບເດັກອ່ອນທີ່ຍັງກິນນົມແມ່’”

“Do you hear what these children are saying?” they asked. “Yes,” Jesus answered, “have you never read: ‘From the mouths of children and infants You have ordained praise’?”

17

เว้าแล้วเพิ่นได้ลาเขา ออกจากเมืองไปอยู่หมู่บ้านเบธานี

ເມື່ອພຣະອົງຊົງລະຈາກເຂົາແລ້ວ ກໍສະເດັດອອກຈາກກຸງໄປປະທັບຢູ່ບ້ານເບັດທານີ.

ເວົ້າແລ້ວເພິ່ນໄດ້ລາເຂົາ ອອກຈາກເມືອງໄປຢູ່ໝູ່ບ້ານເບດທາເນຍ

Then He left them and went out of the city to Bethany, where He spent the night.

18

บัดมื้ออื่นเซ้ามา ตอนพระเยซูพวมสิเมือเมืองอีก เพิ่นกะหิวอยากกิน

ຄັນຕອນເຊົ້າຂະນະທີ່ພຣະອົງສະເດັດຄືນໄປຍັງກຸງ ພຣະອົງຊົງຫິວອາຫານ.

ບັດມື້ອື່ນເຊົ້າມາ ຕອນພຣະເຢຊູພວມຊິເມືອເມືອງອີກ ເພິ່ນກໍຫິວຢາກກິນ

In the morning, as Jesus was returning to the city, He was hungry.

19

แล้วบัดเพิ่นเหลียวเห็นกกหมากเดื่อกกหนึ่งอยู่ตามฮิมทาง เพิ่นกะย่างเข้าไปใกล้กะเห็นกกฮั้นบ่มีหมาก มีแต่ใบซื่อๆ จั่งเว้าคำแซ่งใส่กกฮั้นว่า "แต่นี้ไปเฮาบ่ให้เกิดหมากอีกจักเทื่อเด้อ" หว่างฮั้นพอดี กกหมากเดื่อฮั้นกะเหี่ยวแห้งไปกับหม่อง

ເມື່ອທອດພຣະເນດເຫັນຕົ້ນເດື່ອເທດຕົ້ນໜຶ່ງຢູ່ແຄມທາງ ພຣະອົງກໍສະເດັດເຂົ້າໄປໃກ້ ເມື່ອຊົງເຫັນບໍ່ມີໝາກ ມີແຕ່ໃບເທົ່ານັ້ນ ພຣະອົງຈິ່ງຊົງກ່າວແກ່ຕົ້ນນັ້ນວ່າ, “ມຶງຢ່າໄດ້ເກີດໝາກຕໍ່ໄປຈັກເທື່ອ” ໃນທັນໃດນັ້ນຕົ້ນເດື່ອກໍຫ່ຽວແຫ້ງລົງ.

ແລ້ວບັດເພິ່ນຫລຽວເຫັນກົກໝາກເດື່ອກົກໜຶ່ງຢູ່ຕາມຮິມທາງ ເພິ່ນກໍຍ່າງເຂົ້າໄປໃກ້ກໍເຫັນກົກນັ້ນບໍ່ມີໝາກ ມີແຕ່ໃບຊື່ໆ ຈັ່ງເວົ້າຄຳແຊ່ງໃສ່ກົກນັ້ນວ່າ “ແຕ່ນີ້ໄປເຮົາບໍ່ໃຫ້ເກີດໝາກອີກຈັກເທື່ອເດີ້” ຫວ່າງນັ້ນພໍດີ ກົກໝາກເດື່ອນັ້ນກໍຫ່ຽວແຫ້ງໄປກັບໝ້ອງ

Seeing a fig tree by the road, He went up to it but found nothing on it except leaves. “May you never bear fruit again!” He said. And immediately the tree withered.

20

แล้วบัดพวกลูกศิษย์ได้เห็นแนวฮั้น กะแปลกใจเป็นตางึด เว้ากันว่า "เป็นจั่งใดหนอ กกหมากเดื่อจั่งเหี่ยวแห้งไปไวขนาดนี้"

ເມື່ອພວກສາວົກເຫັນດັ່ງນັ້ນກໍປະຫລາດໃຈ ເວົ້າກັນວ່າ, “ເປັນຢ່າງໃດໜໍ ຕົ້ນເດື່ອນັ້ນຈິ່ງຫ່ຽວແຫ້ງໄປໃນທັນທີ.”

ແລ້ວບັດພວກລູກສິດໄດ້ເຫັນແນວນັ້ນ ກໍແປກໃຈເປັນຕາງຶດ ເວົ້າກັນວ່າ “ເປັນຈັ່ງໃດໜໍ ກົກໝາກເດື່ອຈັ່ງຫ່ຽວແຫ້ງໄປໄວຂະໜາດນີ້”

When the disciples saw this, they marveled and asked, “How did the fig tree wither so quickly?”

21

ส่วนพระเยซูตอบเขาว่า "เฮาสิบอกความจริงให้พวกเจ้าโลด ว่า คั่นเจ้ามีความเซื่อโดยบ่ได้สงสัย เจ้าสิเฮ็ดได้คือที่เฮาได้เฮ็ดกับกกหมากเดื่อนี้ แต่หลายกว่าฮั้น เถิงแม้นเจ้าสิสั่งภูเขานี้ว่า 'ให้ออกไปลงทะเลซะ' แล้วมันสิเป็นไปตามที่สั่งฮั้น

ພຣະເຢຊູຊົງກ່າວກັບເຂົາວ່າ, “ເຮົາບອກພວກທ່ານຕາມຄວາມຈິງວ່າ ຖ້າພວກທ່ານຫາກມີຄວາມເຊື່ອແລະບໍ່ສົງໄສ ທ່ານຈະເຮັດໄດ້ຢ່າງທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດແກ່ຕົ້ນເດື່ອນີ້ ແລະບໍ່ພຽງເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ວ່າທ່ານຈະບອກພູນີ້ວ່າ ຈົ່ງຍ້າຍໄປຕົກລົງນ້ຳທະເລເສຍ ກໍຈະເປັນໄປດັ່ງນັ້ນ.

ສ່ວນພຣະເຢຊູຕອບເຂົາວ່າ “ເຮົາຊິບອກຄວາມຈິງໃຫ້ພວກເຈົ້າໂລດ ວ່າ ຄັ່ນເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອໂດຍບໍ່ໄດ້ສົງໄສ ເຈົ້າຊິເຮັດໄດ້ຄືທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດກັບກົກໝາກເດື່ອນີ້ ແຕ່ຫລາຍກວ່ານັ້ນ ເຖິງແມ່ນເຈົ້າຊິສັ່ງພູເຂົານີ້ວ່າ ‘ໃຫ້ອອກໄປລົງທະເລຊະ’ ແລ້ວມັນຊິເປັນໄປຕາມທີ່ສັ່ງນັ້ນ

“Truly I tell you,” Jesus replied, “if you have faith and do not doubt, not only will you do what was done to the fig tree, but even if you say to this mountain, ‘Be lifted up and thrown into the sea,’ it will happen.

22

แล้วเมิ้ดคู่อันคู่แนวที่เจ้าอธิษฐานขอนำพระเจ้าด้วยความเซื่อวางใจ เจ้ากะสิได้"

ສິ່ງສາລະພັດທີ່ພວກທ່ານທູນຂໍໃນການອ້ອນວອນ ຖ້າມີຄວາມເຊື່ອທ່ານກໍຈະໄດ້ສິ່ງນັ້ນ.”

ແລ້ວໝົດຄູ່ອັນຄູ່ແນວທີ່ເຈົ້າອະທິຖານຂໍນຳພຣະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມເຊື່ອວາງໃຈ ເຈົ້າກໍຊິໄດ້”

If you believe, you will receive whatever you ask in prayer.”

23

บัดพระเยซูเข้าไปในพระวิหารในยามที่เพิ่นพวมสอนอยู่ พวกหัวหน้าผู้นำเครื่องถวาย กับพวกผู้หลักผู้ใหญ่ของผู้คนทั้งหลายมาหาเพิ่นถามว่า "เจ้ามีสิทธิมาแต่ใสที่สิเฮ็ดแนวนี้ ใผให้สิทธินี้กับเจ้า"

ເມື່ອພຣະອົງສະເດັດເຂົ້າໄປໃນບໍລິເວນພຣະວິຫານ ໃນເວລາທີ່ຊົງສັ່ງສອນຢູ່ນັ້ນພວກປະໂລຫິດຕົນໃຫຍ່ແລະພວກເຖົ້າແກ່ແຫ່ງພົນລະເມືອງໄດ້ມາທູນຖາມພຣະອົງວ່າ “ເຈົ້າມີສິດອັນໃດຈຶ່ງໄດ້ເຮັດການເຫລົ່ານີ້ ໃຜໃຫ້ສິດນີ້ແກ່ເຈົ້າ.”

ບັດພຣະເຢຊູເຂົ້າໄປໃນພຣະວິຫານໃນຍາມທີ່ເພິ່ນພວມສອນຢູ່ ພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດ ກັບພວກຜູ້ຫລັກຜູ້ໃຫຍ່ຂອງຜູ້ຄົນທັງຫລາຍມາຫາເພິ່ນຖາມວ່າ “ເຈົ້າມີສິດທິມາແຕ່ໃສທີ່ຊິເຮັດແນວນີ້ ໃຜໃຫ້ສິດທິນີ້ກັບເຈົ້າ”

When Jesus returned to the temple courts and began to teach, the chief priests and elders of the people came up to Him. “By what authority are You doing these things?” they asked. “And who gave You this authority?”

24

พระเยซูตอบเขาว่า "เฮาสิถามพวกเจ้าสักข้อหนึ่งนำ แล้วคั่นพวกเจ้าบอกเฮาได้ เฮาสิบอกพวกเจ้าคือกันว่าเฮาเฮ็ดการนี้โดยสิทธิอันใด

ພຣະເຢຊູຊົງຕອບເຂົາວ່າ, “ຝ່າຍເຮົາຈະຖາມພວກທ່ານຈັກຂໍ້ໜຶ່ງເໝືອນກັນ ຖ້າທ່ານຕອບໄດ້ຝ່າຍເຮົາຈະບອກພວກທ່ານວ່າ ເຮົາເຮັດການນີ້ດ້ວຍສິດອັນໃດ.

ພຣະເຢຊູຕອບເຂົາວ່າ “ເຮົາຊິຖາມພວກເຈົ້າສັກຂໍ້ໜຶ່ງນຳ ແລ້ວຄັ່ນພວກເຈົ້າບອກເຮົາໄດ້ ເຮົາຊິບອກພວກເຈົ້າຄືກັນວ່າເຮົາເຮັດການນີ້ໂດຍສິດທິອັນໃດ

“I will also ask you one question,” Jesus replied, “and if you answer Me, I will tell you by what authority I am doing these things.

25

คือพิธีจุ่มน้ำของโยฮันฮั้นได้มาแต่ใส มาจากสวรรค์หรือจากคนซื่อๆ" เขาได้ปรึกษากันว่า "คั่นเฮาสิว่า 'มาจากสวรรค์' เขาสิโต้ตอบเฮาว่า 'เป็นหยังพวกเจ้าจั่งบ่เซื่อโยฮันสั่น'

ຄືບັບຕິສະມາຂອງໂຢຮັນນັ້ນມາຈາກໃສ ມາຈາກສະຫວັນຫລືຈາກມະນຸດ” ເຂົາໄດ້ປຶກສາກັນວ່າ, “ຖ້າເຮົາຈະຕອບວ່າ ‘ມາຈາກສະຫວັນ’ ມັນຄົງຈະຖາມເຮົາວ່າ ‘ດ້ວຍເຫດໃດພວກທ່ານຈິ່ງບໍ່ເຊື່ອໂຢຮັນ.’

ຄືພິທີຈຸ່ມນ້ຳຂອງໂຢຮັນນັ້ນໄດ້ມາແຕ່ໃສ ມາຈາກສະຫວັນຫລືຈາກຄົນຊື່ໆ” ເຂົາໄດ້ປຶກສາກັນວ່າ “ຄັ່ນເຮົາຊິວ່າ ‘ມາຈາກສະຫວັນ’ ເຂົາຊິໂຕ້ຕອບເຮົາວ່າ ‘ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈັ່ງບໍ່ເຊື່ອໂຢຮັນສັ່ນ’

What was the source of John’s baptism? Was it from heaven or from men?” They deliberated among themselves and said, “If we say, ‘From heaven,’ He will ask, ‘Why then did you not believe him?’

26

แต่คั่นเฮาสิว่า 'มาจากคน' พวกเฮากะหย้านพวกคนทั้งหลาย ย้อนเขาถือกันว่า โยฮันเป็นผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้า"

ແຕ່ຖ້າເຮົາຈະວ່າ ‘ມາຈາກມະນຸດ’ ກໍຢ້ານປະຊາຊົນ ເພາະປະຊາຊົນທັງປວງຖືວ່າໂຢຮັນເປັນຜູ້ປະກາດພຣະທຳ.”

ແຕ່ຄັ່ນເຮົາຊິວ່າ ‘ມາຈາກຄົນ’ ພວກເຮົາກໍຢ້ານພວກຄົນທັງຫລາຍ ຍ້ອນເຂົາຖືກັນວ່າ ໂຢຮັນເປັນຜູ້ເປັນປາກເປັນສຽງຂອງພຣະເຈົ້າ”

But if we say, ‘From men,’ we are afraid of the crowd, for they all regard John as a prophet.”

27

เขาจั่งตอบพระเยซูว่า "พวกเฮาบอกบ่ได้" เพิ่นจั่งบอกเขาว่า "คั่นบ่ซั้น เฮาสิบ่ได้บอกพวกเจ้าคือกัน ว่าเฮาเฮ็ดการนี้โดยสิทธิอันใด

ເຂົາຈິ່ງທູນຕອບພຣະເຢຊູວ່າ, “ພວກເຮົາບໍ່ຮູ້” ພຣະອົງຈິ່ງຊົງບອກເຂົາວ່າ, “ຝ່າຍເຮົາຈະບໍ່ບອກພວກທ່ານເໝືອນກັນວ່າ ເຮົາເຮັດການນີ້ດ້ວຍສິດອັນໃດ.”

ເຂົາຈັ່ງຕອບພຣະເຢຊູວ່າ “ພວກເຮົາບອກບໍ່ໄດ້” ເພິ່ນຈັ່ງບອກເຂົາວ່າ “ຄັ່ນບໍ່ຊັ້ນ ເຮົາຊິບໍ່ໄດ້ບອກພວກເຈົ້າຄືກັນ ວ່າເຮົາເຮັດການນີ້ໂດຍສິດທິອັນໃດ

So they answered, “We do not know.” And Jesus replied, “Neither will I tell you by what authority I am doing these things.”

28

แต่พวกเจ้าคึดเห็นจั่งใด คือมีซายผู้หนึ่งมีลูกซายสองคน พ่อไปหาลูกคนกกบอกว่า 'ลูกเอ้ย มื้อนี้พ่อให้ไปเฮ็ดงานในสวนองุ่นของพ่อเด้อ'

“ແຕ່ທ່ານທັງຫລາຍຄຶດເຫັນຢ່າງໃດ ຜູ້ໜຶ່ງມີລູກຊາຍສອງຄົນ ພໍ່ໄປຫາລູກກົກບອກວ່າ ‘ລູກເອີຍ, ຈົ່ງໄປເຮັດວຽກໃນສວນອະງຸ່ນມື້ນີ້ເນີ.’

ແຕ່ພວກເຈົ້າຄຶດເຫັນຈັ່ງໃດ ຄືມີຜູ້ຊາຍຜູ້ໜຶ່ງມີລູກຊາຍສອງຄົນ ພໍ່ໄປຫາລູກຄົນກົກບອກວ່າ ‘ລູກເອີຍ ມື້ນີ້ພໍ່ໃຫ້ໄປເຮັດງານໃນສວນອະງຸ່ນຂອງພໍ່ເດີ້’

“But what do you think? There was a man who had two sons. He went to the first one and said, ‘Son, go and work today in the vineyard.’

29

ลูกคนฮั้นตอบว่า 'ข้อยบ่ไปดอก' แต่อยู่มากะกลับใจ แล้วได้ออกไปเฮ็ด

ລູກຜູ້ນັ້ນຕອບວ່າ ‘ບໍ່ໄປ’ ພາຍລຸນມາໄດ້ປ່ຽນໃຈແລ້ວກໍໄປ.

ລູກຄົນນັ້ນຕອບວ່າ ‘ຂ້ອຍບໍ່ໄປດອກ’ ແຕ່ຢູ່ມາກໍກັບໃຈ ແລ້ວໄດ້ອອກໄປເຮັດ

‘I will not,’ he replied. But later he changed his mind and went.

30

แล้วพ่อจั่งไปหาลูกคนที่สองจั่งเว้าแนวเดียวกัน ลูกฮั้นตอบว่า 'ข้อยสิออกไป' แต่เขาบ่ได้ไป

ພໍ່ຈິ່ງໄປຫາລູກຜູ້ທີ່ສອງເວົ້າຢ່າງດຽວກັນ ລູກຜູ້ນີ້ຕອບວ່າ ‘ຂ້ານ້ອຍຈະໄປ’ ແຕ່ບໍ່ໄປ.

ແລ້ວພໍ່ຈັ່ງໄປຫາລູກຄົນທີ່ສອງຈັ່ງເວົ້າແນວດຽວກັນ ລູກນັ້ນຕອບວ່າ ‘ຂ້ອຍຊິອອກໄປ’ ແຕ່ເຂົາບໍ່ໄດ້ໄປ

Then the man went to the second son and told him the same thing. ‘I will, sir,’ he said. But he did not go.

31

ในลูกสองคนนี้ คนใดเป็นผู้เฮ็ดตามความประสงค์ของพ่อ" เขาตอบเพิ่นว่า "ลูกกก" พระเยซูตอบเขาว่า "เฮาสิบอกความจริงให้พวกเจ้าโลด ว่า พวกเก็บภาษีกับแม่ญิงขายโตสิเข้าไปในแผ่นดินของพระเจ้าก่อนพวกเจ้าซ้ำ

ໃນລູກຊາຍສອງຄົນນີ້ແມ່ນຜູ້ໃດເຮັດຕາມໃຈຂອງພໍ່” ເຂົາທູນຕອບວ່າ, “ແມ່ນລູກກົກນັ້ນ” ພຣະເຢຊູຊົງກ່າວກັບເຂົາວ່າ, “ເຮົາບອກພວກທ່ານຕາມຄວາມຈິງວ່າ ພວກເກັບພາສີແລະຍິງແມ່ຈ້າງກໍກຳລັງເຂົ້າໃນລາຊະແຜ່ນດິນຂອງພຣະເຈົ້າກ່ອນພວກທ່ານ.

ໃນລູກສອງຄົນນີ້ ຄົນໃດເປັນຜູ້ເຮັດຕາມຄວາມປະສົງຂອງພໍ່” ເຂົາຕອບເພິ່ນວ່າ “ລູກກົກ” ພຣະເຢຊູຕອບເຂົາວ່າ “ເຮົາຊິບອກຄວາມຈິງໃຫ້ພວກເຈົ້າໂລດ ວ່າ ພວກເກັບພາສີກັບແມ່ຍິງຂາຍໂຕຊິເຂົ້າໄປໃນລາຊະອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າກ່ອນພວກເຈົ້າຊ້ຳ

Which of the two did the will of his father?” “The first,” they answered. Jesus said to them, “Truly I tell you, the tax collectors and prostitutes are entering the kingdom of God before you.

32

คือจั่งว่า โยฮันฮั้นได้มาหาพวกเจ้าในทางความเที่ยงธรรม แล้วพวกเจ้าบ่ยอมเซื่อลาว แต่พวกเก็บภาษีกับพวกแม่ญิงขายโตฮั้น เขาได้เซื่อลาว แต่ฝ่ายพวกเจ้าหนิ เถิงแม้นได้เห็นแล้ว หลังได้เห็นกะบ่ได้กลับใจเซื่อลาว

ເພາະວ່າໂຢຮັນໄດ້ມາຫາພວກທ່ານສອນທາງສິນທຳ ແຕ່ພວກທ່ານບໍ່ໄດ້ເຊື່ອ ສ່ວນພວກເກັບພາສີແລະຍິງແມ່ຈ້າງໄດ້ເຊື່ອເພິ່ນ ຝ່າຍພວກທ່ານ, ເຖິງແມ່ນໄດ້ເຫັນດັ່ງນັ້ນແລ້ວ ພາຍຫລັງກໍບໍ່ໄດ້ຫລົບໃຈເຊື່ອເພິ່ນ.”

ຄືກັນກັບວ່າ ໂຢຮັນນັ້ນໄດ້ມາຫາພວກເຈົ້າໃນທາງຄວາມທ່ຽງທຳ ແລ້ວພວກເຈົ້າບໍ່ຍອມເຊື່ອລາວ ແຕ່ພວກເກັບພາສີກັບພວກແມ່ຍິງຂາຍໂຕນັ້ນ ເຂົາໄດ້ເຊື່ອລາວ ແຕ່ຝ່າຍພວກເຈົ້ານີ້ ເຖິງແມ່ນໄດ້ເຫັນແລ້ວ ຫລັງໄດ້ເຫັນກໍບໍ່ໄດ້ກັບໃຈເຊື່ອລາວ

For John came to you in a righteous way and you did not believe him, but the tax collectors and prostitutes did. And even after you saw this, you did not repent and believe him.

33

ให้ฟังคำเปรียบเทียบอีกว่า ยังมีเจ้าของบ้านผู้หนึ่งได้เฮ็ดสวนองุ่น แล้วได้ล้อมรั้วกกไม้ไว้รอบ แล้วได้ขุดหลุมย่ำองุ่นไว้ในสวนนำ กับสร้างหอยามเฝ้า เฮ็ดแล้วกะให้พวกซาวสวนเช่า แล้วลาวได้เดินทางออกไปอยู่เมืองไกลๆ

“ຈົ່ງຟັງຄຳອຸປະມາເລື່ອງໜຶ່ງອີກ ຄືມີພໍ່ເຮືອນຜູ້ໜຶ່ງໄດ້ເຮັດສວນອະງຸ່ນ ແລ້ວອ້ອມຮົ້ວໄວ້ ເພິ່ນໄດ້ສະກັດອ່າງຢຽບໝາກອະງຸ່ນເອົານ້ຳ ແລະສ້າງຫໍເຝົ້າໃຫ້ຊາວສວນເຊົ່າ ແລ້ວຕົນກໍອອກໄປຕ່າງປະເທດ.

ໃຫ້ຟັງຄຳປຽບທຽບອີກວ່າ ຍັງມີເຈົ້າຂອງບ້ານຜູ້ໜຶ່ງໄດ້ເຮັດສວນອະງຸ່ນ ແລ້ວໄດ້ລ້ອມຮົ້ວກົກໄມ້ໄວ້ອ້ອມ ແລ້ວໄດ້ຂູດຫລຸມຢ່ຳອະງຸ່ນໄວ້ໃນສວນນຳ ກັບສ້າງຫໍຍາມເຝົ້າ ເຮັດແລ້ວກໍໃຫ້ພວກຊາວສວນເຊົ່າ ແລ້ວລາວໄດ້ເດິນທາງອອກໄປຢູ່ເມືອງໄກໆ

Listen to another parable: There was a landowner who planted a vineyard. He put a wall around it, dug a winepress in it, and built a tower. Then he rented it out to some tenants and went away on a journey.

34

บัดยามเก็บผลองุ่นใกล้สิมาฮอดแล้ว เจ้าของสวนจั่งใซ้พวกผู้ฮับใซ้ไปหาคนเซ่าสวน เพื่อสิได้ฮับผลองุ่นส่วนที่เป็นของลาว

ຄັນເຖິງລະດູໝາກອະງຸ່ນເພິ່ນຈິ່ງໃຊ້ຂ້ອຍໃຊ້ແຫ່ງຕົນມາຫາພວກເຊົ່າສວນນັ້ນ ເພື່ອຈະຮັບຜົນຂອງຕົນ.

ບັດຍາມເກັບຜົນອະງຸ່ນໃກ້ຊິມາຮອດແລ້ວ ເຈົ້າຂອງສວນຈັ່ງໃຊ້ພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ໄປຫາຄົນເຊົ່າສວນ ເພື່ອຊິໄດ້ຮັບຜົນອະງຸ່ນສ່ວນທີ່ເປັນຂອງລາວ

When the harvest time drew near, he sent his servants to the tenants to collect his share of the fruit.

35

แล้วคนเซ่าสวนฮั้นจับพวกผู้ฮับใซ้ที่เจ้าของสวนส่งมา เฆี่ยนตีคนหนึ่ง กับฆ่าคนหนึ่ง แล้วเอาหินขว้างให้ตายอีกคนหนึ่ง

ແຕ່ຝ່າຍຄົນເຊົ່າສວນນັ້ນໄດ້ຈັບຂ້ອຍໃຊ້ຂອງເພິ່ນ ຂ້ຽນຕີຜູ້ໜຶ່ງ, ຂ້າເສຍຜູ້ໜຶ່ງ, ແລະເອົາຫີນຄວ່າງໃສ່ຜູ້ໜຶ່ງ.

ແລ້ວຄົນເຊົ່າສວນນັ້ນຈັບພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ເຈົ້າຂອງສວນສົ່ງມາ ຄ້ຽນຕີຄົນໜຶ່ງ ກັບຂ້າຄົນໜຶ່ງ ແລ້ວເອົາຫີນຂວ້າງໃຫ້ຕາຍອີກຄົນໜຶ່ງ

But the tenants seized his servants. They beat one, killed another, and stoned a third.

36

แล้วอีกเทื่อหนึ่งเจ้าของสวนกะใซ้ผู้ฮับใซ้คนอื่นๆ ของลาว ไปหลายกว่าแต่ก่อน แต่พวกคนที่เซ่าสวนของลาวฮั้น กะได้เฮ็ดใส่เขาคือเก่า

ເຈົ້າຂອງສວນໄດ້ໃຊ້ຂ້ອຍໃຊ້ອີກຫລາຍກວ່າເທື່ອກ່ອນ ແຕ່ຊາວສວນໄດ້ເຮັດແກ່ເຂົາຢ່າງດຽວກັນ.

ແລ້ວອີກເທື່ອໜຶ່ງເຈົ້າຂອງສວນກໍໃຊ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຄົນອື່ນໆ ຂອງລາວ ໄປຫລາຍກວ່າແຕ່ກ່ອນ ແຕ່ພວກຄົນທີ່ເຊົ່າສວນຂອງລາວນັ້ນ ກໍໄດ້ເຮັດໃສ່ເຂົາຄືເກົ່າ

Again, he sent other servants, more than the first group. But the tenants did the same to them.

37

แต่เทื่อสุดท้าย ลาวจั่งใซ้ลูกซายของลาวไปหา แล้วนึกในใจว่า 'พวกเขาคือสิเคารพลูกซายของเฮาอยู่ดอก'

ພາຍຫລັງນັ້ນເຈົ້າຂອງສວນໄດ້ໃຊ້ລູກຊາຍຂອງຕົນມາ ໂດຍຄຶດວ່າ ‘ເຂົາຄົງຈະນັບຖືລູກຂອງກູ,’

ແຕ່ເທື່ອສຸດທ້າຍ ລາວຈັ່ງໃຊ້ລູກຊາຍຂອງລາວໄປຫາ ແລ້ວນຶກໃນໃຈວ່າ ‘ພວກເຂົາຄືຊິເຄົາລົບລູກຊາຍຂອງເຮົາຢູ່ດອກ’

Finally, he sent his son to them. ‘They will respect my son,’ he said.

38

แต่บัดพวกคนเซ่าสวนเห็นลูกซายเจ้าของสวนมา กะเว้ากันว่า 'คนนี้ล่ะเป็นผู้ฮับมรดก มาเถอะ เฮาสิฆ่าเขาสิเป็นหยัง แล้วเฮาสิยึดเอามรดกของเขาซะ'

ແຕ່ເມື່ອພວກເຊົ່າສວນເຫັນລູກຊາຍຂອງເພິ່ນມາກໍເວົ້າກັນວ່າ ‘ຜູ້ນີ້ແຫລະ, ເປັນເຈົ້າມໍລະດົກພວກເຮົາຈົ່ງຂ້າມັນເສຍ ແລ້ວຍຶດເອົາມໍລະດົກຂອງມັນ.’

ແຕ່ບັດພວກຄົນເຊົ່າສວນເຫັນລູກຊາຍເຈົ້າຂອງສວນມາ ກໍເວົ້າກັນວ່າ ‘ຄົນນີ້ເນາະເປັນຜູ້ຮັບມໍລະດົກ ມາເຖິ ເຮົາຊິຂ້າເຂົາຊິເປັນຫຍັງ ແລ້ວເຮົາຊິຖືເອົາເອົາມໍລະດົກຂອງເຂົາຊະ’

But when the tenants saw the son, they said to one another, ‘This is the heir. Come, let us kill him and take his inheritance.’

39

แล้วพวกเขาจั่งพากันจับเอาลูกซายผู้ฮั้น ลากออกไปนอกสวนองุ่นแล้วฆ่าถิ้ม

ເຂົາຈິ່ງພາກັນຈັບເອົາລູກນັ້ນຖິ້ມອອກນອກສວນແລ້ວຂ້າເສຍ.

ແລ້ວພວກເຂົາຈັ່ງພາກັນຈັບເອົາລູກຊາຍຜູ້ນັ້ນ ລາກອອກໄປນອກສວນອະງຸ່ນແລ້ວຂ້າຖິ້ມ

So they seized him and threw him out of the vineyard and killed him.

40

จั่งซั้น บัดเจ้าของสวนองุ่นมา ลาวสิเฮ็ดอีหยังกับคนเซ่าสวนพวกฮั้น"

ເຫດສັນນັ້ນເມື່ອເຈົ້າຂອງສວນມາ ທ່ານຈະເຮັດຢ່າງໃດແກ່ຄົນເຊົ່າສວນເຫລົ່ານັ້ນ.”

ຈັ່ງຊັ້ນ ບັດເຈົ້າຂອງສວນອະງຸ່ນມາ ລາວຊິເຮັດອີຫຍັງກັບຄົນເຊົ່າສວນພວກນັ້ນ”

Therefore, when the owner of the vineyard returns, what will he do to those tenants?”

41

บัดนี้ พวกเขาที่ฟังพระเยซู ได้ตอบเพิ่นว่า "เขาสิทำลายล้างคนซั่วพวกฮั้นอย่างแสนสาหัส กับสิให้คนอื่นๆ เซ่าสวนองุ่นของลาวฮั้น คือสิหาผู้ที่สิแบ่งผลของสวนองุ่นกับลาวให้ถืกต้องตามฤดูกาล"

ເຂົາທູນຕອບພຣະອົງວ່າ, “ທ່ານຈະລົງໂທດຢ່າງຮ້າຍແຮງໃສ່ຄົນຊົ່ວເຫລົ່ານັ້ນດ້ວຍຂ້າເຂົາເສຍ ແລ້ວຈະເອົາສວນອະງຸ່ນນັ້ນໃຫ້ຜູ້ອື່ນເຊົ່າ ຊຶ່ງຈະນຳຜົນມາສົ່ງໃຫ້ເພິ່ນຕາມລະດູຕໍ່ໄປ.”

ບັດນີ້ ພວກເຂົາທີ່ຟັງພຣະເຢຊູ ໄດ້ຕອບເພິ່ນວ່າ “ເຂົາຊິທຳລາຍລ້າງຄົນຊົ່ວພວກນັ້ນຢ່າງເດັດຂາດ ກັບຊິໃຫ້ຄົນອື່ນໆ ເຊົ່າສວນອະງຸ່ນຂອງລາວນັ້ນ ຄືຊິຫາຜູ້ທີ່ຊິແບ່ງຜົນຂອງສວນອະງຸ່ນກັບລາວໃຫ້ຖືກຕ້ອງຕາມລະດູ”

“He will bring those wretches to a wretched end,” they declared, “and will rent out the vineyard to other tenants who will give him his share of the fruit at harvest time.”

42

พระเยซูเว้ากับเขาว่า "พวกเจ้ายังบ่เคยอ่านในพระคำบ้อ หม่องที่ว่า 'ศิลาที่ซ่างก่อปฏิเสธฮั้น ศิลาอันเดียวกันฮั้น กะได้เป็นศิลามุมเอกแล้ว การนี้เป็นมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า กับเป็นที่ประทับใจอย่างยอดเยี่ยมในสายตาของเฮา'

ພຣະເຢຊູຊົງກ່າວກັບເຂົາວ່າ, “ພວກທ່ານຍັງບໍ່ໄດ້ອ່ານໃນພຣະຄຳພີຫລືທີ່ວ່າ, ຫີນທີ່ນາຍຊ່າງໄດ້ຖອກຖິ້ມເສຍ ຫີນນັ້ນແຫລະ, ໄດ້ກາຍເປັນຫີນເສົາເອກແລ້ວ ການນີ້ເປັນມາຈາກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເປັນການປະຫລາດແກ່ຕາຂອງເຮົາ.”

ພຣະເຢຊູເວົ້າກັບເຂົາວ່າ “ພວກເຈົ້າຍັງບໍ່ເຄີຍອ່ານໃນພຣະຄຳບໍ້ ໝ້ອງທີ່ວ່າ ‘ສິລາທີ່ຊ່າງກໍ່ປະຕິເສດນັ້ນ ສິລາອັນດຽວກັນນັ້ນ ກໍໄດ້ເປັນສິລາມຸມເອກແລ້ວ ການນີ້ເປັນມາຈາກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກັບເປັນທີ່ປະທັບໃຈຢ່າງດີເລີດໃນສາຍຕາຂອງເຮົາ’

Jesus said to them, “Have you never read in the Scriptures: ‘The stone the builders rejected has become the cornerstone. This is from the Lord, and it is marvelous in our eyes’?

43

จั่งซั้นเฮาบอกพวกเจ้าว่า แผ่นดินของพระเจ้า๏สิถืกถอนออกจากมือของพวกเจ้า แล้วสิยกให้อีกซนซาติหนึ่ง แล้วพวกเขาสิเฮ็ดให้เกิดผลอันดีตามสมควร

ເຫດສັນນັ້ນເຮົາບອກພວກທ່ານວ່າ ລາຊະແຜ່ນດິນຂອງພຣະເຈົ້າຈະຊົງຍົກເອົາໄປຈາກພວກທ່ານ ແລ້ວຊົງປະທານແກ່ຊົນຊາດໜຶ່ງທີ່ຈະໃຫ້ຜົນຈະເລີນສົມກັບແຜ່ນດິນນັ້ນ.

ຈັ່ງຊັ້ນເຮົາບອກພວກເຈົ້າວ່າ ລາຊະອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າຊິຖືກຖອນອອກຈາກມືຂອງພວກເຈົ້າ ແລ້ວຍົກໃຫ້ອີກຊົນຊາດໜຶ່ງ ແລ້ວພວກເຂົາຊິເຮັດໃຫ້ເກີດຜົນອັນດີຕາມສົມຄວນ

Therefore I tell you that the kingdom of God will be taken away from you and given to a people who will produce its fruit.

44

แล้วผู้ใดล้มลงใส่ศิลานี้ ผู้ฮั้นสิต้องแตกมุ่นไป แต่ศิลานี้สิตกลงทับผู้ใด กะสิบดขยี้ผู้ฮั้นจนมุ่นเป็นผง"

(ຜູ້ໃດລົ້ມທັບຫີນນີ້ ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງແຕກຫັກໄປ ແຕ່ຫີນນັ້ນຈະຕົກທັບຜູ້ໃດ ຜູ້ນັ້ນຈະແຫລກມຸ່ນໄປ.)”

ແລ້ວຜູ້ໃດລົ້ມລົງໃສ່ສິລານີ້ ຜູ້ນັ້ນຊິຕ້ອງແຕກມຸ່ນໄປ ແຕ່ສິລານີ້ຊິຕົກລົງທັບຜູ້ໃດ ກໍຊິບຸກໂຈມຕີຜູ້ນັ້ນຈົນມຸ່ນເປັນຜົງ”

He who falls on this stone will be broken to pieces, but he on whom it falls will be crushed.”

45

บัดพวกหัวหน้าผู้นำเครื่องถวายกับพวกฟาริสีได้ยินคำเปรียบเทียบของพระเยซูฮั้น พวกเขากะฮู้เมื่อโตว่าแนวที่เพิ่นเว้าฮั้น กะ๏เล็งเถิงพวกเขาเอง

ເມື່ອພວກປະໂລຫິດຕົນໃຫຍ່ກັບພວກຟາຣີຊາຍ ໄດ້ຍິນຄຳອຸປະມາຂອງພຣະອົງແລ້ວ ເຂົາກໍຮູ້ວ່າພຣະອົງຊົງກ່າວເຖິງເຂົາ.

ບັດພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດກັບພວກຟາຣີຊາຍໄດ້ຍິນຄຳປຽບທຽບຂອງພຣະເຢຊູນັ້ນ ພວກເຂົາກໍຮູ້ເມື່ອໂຕວ່າແນວທີ່ເພິ່ນເວົ້ານັ້ນ ກໍເວົ້າເຖິງພວກເຂົາເອງ

When the chief priests and Pharisees heard Jesus’ parables, they knew He was speaking about them.

46

แต่ บัดพวกเขาคึดอยากจับพระเยซู เขากะหย้านหมู่คนหลวงหลาย ย้อนหมู่คนหลวงหลายฮั้นถือว่าพระเยซูเป็นผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้า

ແມ່ນວ່າເຂົາພະຍາຍາມຈະຈັບພຣະອົງແຕ່ກໍຢ້ານປະຊາຊົນ ເພາະປະຊາຊົນຖືວ່າພຣະອົງເປັນຜູ້ປະກາດພຣະທຳ.

ແຕ່ ບັດພວກເຂົາຄຶດຢາກຈັບພຣະເຢຊູ ເຂົາກໍຢ້ານໝູ່ຄົນຫລວງຫລາຍ ຍ້ອນໝູ່ຄົນຫລວງຫລາຍນັ້ນຖືວ່າພຣະເຢຊູເປັນຜູ້ເປັນປາກເປັນສຽງຂອງພຣະເຈົ້າ

Although they wanted to arrest Him, they feared the crowds, because they considered Jesus a prophet.