ມັດທາຍ 20

		ບົດ‌ທີ 20	ມັດທາຍ ບົດ‌ທີ 20	Matthew 20
		ຄົນທຳ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນ		-
1	"คือว่า แผ่นดินสวรรค์เปรียบคือเจ้าของเฮือนคนหนึ่งออกไปจ้างคนงานแต่เซ้ามืดเฮ็ดเวียกในสวนองุ่นของลาว	“ເພາະວ່າລາຊະອານາຈັກ‌ສະຫວັນປຽບ‌ເໝືອນພໍ່ເຮືອນຜູ້ໜຶ່ງທີ່ອອກໄປແຕ່ເຊົ້າໆ ເພື່ອຈ້າງຄົນມາທຳ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງຕົນ.	“ຄືວ່າ ລາຊະອານາຈັກ‌ສະຫວັນປຽບຄືເຈົ້າຂອງເຮືອນຄົນໜຶ່ງອອກໄປຈ້າງຄົນ‌ງານແຕ່ເຊົ້າມືດເຮັດວຽກໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງລາວ	For the kingdom of heaven is like a landowner who went out early in the morning to hire workers for his vineyard.
2	บัดลาวตกลงกับลูกจ้าง ว่าสิให้ค่าจ้างเป็นหนึ่งเดนาริอันต่อมื้อ ตกลงแล้ว๏กะใซ้พวกเขาออกไปเฮ็ดเวียกเฮ็ดงานในสวนองุ่นของลาว	ຄັນຕົກ‌ລົງກັບລູກ‌ຈ້າງວັນລະໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນແລ້ວ ຈິ່ງໃຊ້ໃຫ້ໄປທຳ‌ງານໃນສວນຂອງຕົນ.	ບັດລາວຕົກ‌ລົງກັບລູກຈ້າງ ວ່າຊິໃຫ້ຄ່າຈ້າງເປັນໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນຕໍ່ມື້ ຕົກ‌ລົງແລ້ວກໍໃຊ້ພວກເຂົາອອກໄປເຮັດວຽກເຮັດ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງລາວ	He agreed to pay them a denarius for the day and sent them into his vineyard.
3	พอฮอดประมาณสามโมงเซ้า เจ้าของเฮือนกะออกไปทางตลาด เห็นคนอื่นยืนอยู่กลางตลาด บ่ได้เฮ็ดหยัง	ພໍສາມໂມງເຊົ້າເຈົ້າຂອງສວນກໍອອກໄປອີກ ແລະພົບຄົນອື່ນຢືນ‌ຢູ່ລ້າໆ ກາງຕະຫລາດ.	ພໍຮອດປະ‌ມານສາມໂມງເຊົ້າ ເຈົ້າຂອງເຮືອນກໍອອກໄປທາງຕະຫລາດ ເຫັນຄົນອື່ນຢືນ‌ຢູ່ກາງຕະຫລາດ ບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງ	About the third hour he went out and saw others standing in the marketplace doing nothing.
4	แล้วลาวจั่งเว้ากับพวกเขาว่า 'ให้พวกเจ้าไปเฮ็ดงานในสวนองุ่นของเฮานำเขาเด้อ แล้วเฮาสิให้ค่าจ้างพวกเจ้าตามสมควร' พวกเขากะเลยพากันไป	ເພິ່ນຈິ່ງເວົ້າກັບເຂົາວ່າ ‘ພວກເຈົ້າຈົ່ງໄປທຳ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງຂ້ອຍເໝືອນກັນ ແລະຂ້ອຍຈະ‌ໃຫ້ຄ່າ‌ຈ້າງແກ່ພວກເຈົ້າຕາມສົມ‌ຄວນ’ ແລ້ວເຂົາກໍ‌ພາກັນໄປ.	ແລ້ວລາວຈັ່ງເວົ້າກັບພວກເຂົາວ່າ ‘ໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປເຮັດ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງເຮົານຳເຂົາເດີ້ ແລ້ວເຮົາຊິໃຫ້ຄ່າຈ້າງພວກເຈົ້າຕາມສົມ‌ຄວນ’ ພວກເຂົາກໍເລີຍພາ‌ກັນໄປ	‘You also go into my vineyard,’ he said, ‘and I will pay you whatever is right.’
		ສະ‌ໄໝປະຈຸ‌ບັນນີ້ກໍຄືເວ‌ລາທ່ຽງຄືນ ເກົ້າໂມງກໍຄືບ່າຍສາມໂມງ ແລະ ສິບ‌ເອັດໂມງກໍຄື ຫ້າໂມງແລງ		-
5	แล้วเจ้าของเฮือนกะออกไปอีกสองรอบ เป็นเวลาเที่ยง กับบ่ายสามโมง ไปหาคนงานคือเก่า	ພໍເວ‌ລາຫົກໂມງ ແລະເວ‌ລາເກົ້າໂມງ ເພິ່ນກໍອອກໄປອີກເຮັດເໝືອນແຕ່ກ່ອນ.	ແລ້ວເຈົ້າຂອງເຮືອນກໍອອກໄປອີກສອງອ້ອມ ເປັນເວ‌ລາທ່ຽງ ກັບບ່າຍສາມໂມງ ໄປຫາຄົນ‌ງານຄືເກົ່າ	So they went. He went out again about the sixth hour and the ninth hour and did the same thing.
6	แล้วประมาณห้าโมงแลงลาวกะออกไปอีก ได้พ้อคนอื่นๆ อีก ยืนอยู่บ่ได้เฮ็ดหยัง จั่งถามพวกเขาว่า 'เป็นหยังพวกเจ้าจั่งยืนอยู่นี้เมิ้ดมื้อซื่อๆ'	ປະ‌ມານສິບ‌ເອັດໂມງ ເພິ່ນກໍອອກໄປອີກເທື່ອໜຶ່ງ ພົບອີກພວກ‌ໜຶ່ງຢືນ‌ຢູ່ຈິ່ງຖາມເຂົາວ່າ ‘ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈິ່ງຢືນ‌ຢູ່ນີ້ໝົດ‌ມື້ລ້າໆ’.	ແລ້ວປະ‌ມານຫ້າໂມງແລງລາວກໍອອກໄປອີກ ໄດ້ຮັບຄົນ‌ອື່ນໆ ອີກ ຢືນ‌ຢູ່ບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງ ຈັ່ງຖາມພວກເຂົາວ່າ ‘ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈັ່ງຢືນ‌ຢູ່ນີ້ໝົດມື້ຊື່ໆ’	About the eleventh hour he went out and found still others standing around. ‘Why have you been standing here all day long doing nothing?’ he asked.
7	พวกเขาตอบลาวว่า 'ย้อนบ่มีใผมาจ้างพวกข้อย' เจ้าของเฮือนเลยบอกเขาว่า 'ให้พวกเจ้าไปเฮ็ดงานในสวนองุ่นของเฮานำเขาเด้อ แล้วเฮาสิให้ค่าจ้างตามสมควร'	ເຂົາຕອບວ່າ ‘ເພາະບໍ່ມີຜູ້‌ໃດຈ້າງ’ ເພິ່ນຈິ່ງບອກເຂົາວ່າ ‘ພວກເຈົ້າຈົ່ງໄປທຳ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນເໝືອນກັນ’.	ພວກເຂົາຕອບລາວວ່າ ‘ຍ້ອນບໍ່ມີໃຜມາຈ້າງພວກ‌ຂ້ອຍ’ ເຈົ້າຂອງເຮືອນເລີຍບອກເຂົາວ່າ ‘ໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປເຮັດ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງເຮົານຳເຂົາເດີ້ ແລ້ວເຮົາຊິໃຫ້ຄ່າຈ້າງຕາມສົມ‌ຄວນ’	‘Because no one has hired us,’ they answered. So he told them, ‘You also go into my vineyard.’
8	บัดใกล้สิฮอดค่ำ เจ้าของสวนองุ่นจั่งสั่งคนเบิ่งแยงงานว่า 'ให้เอิ้นคนงานมา แล้วจ่ายค่าจ้างให้เขา ให้พวกคนงานที่มาตามหลังก่อน จนไปฮอดพวกคนงานที่มาแต่ตำอิด'	ຄັນເຖິງເວ‌ລາຄ່ຳແລ້ວ ເຈົ້າຂອງສວນຈິ່ງບອກເຈົ້າພະນັກ‌ງານວ່າ ‘ຈົ່ງເອີ້ນພວກຄົນ‌ງານມາ ແລ້ວໃຫ້ຄ່າ‌ຈ້າງແກ່ເຂົາຕັ້ງ‌ແຕ່ຜູ້ທຳ‌ງານສຸດ‌ທ້າຍຈົນເຖິງຜູ້ມາກ່ອນ’.	ບັດໃກ້ຊິຮອດຄ່ຳ ເຈົ້າຂອງສວນ‌ອະງຸ່ນຈັ່ງສັ່ງຄົນເບິ່ງ‌ແຍງງານວ່າ ‘ໃຫ້ເອີ້ນຄົນ‌ງານມາ ແລ້ວຈ່າຍຄ່າຈ້າງໃຫ້ເຂົາ ໃຫ້ພວກຄົນ‌ງານທີ່ມາຕາມຫລັງກ່ອນ ຈົນໄປຮອດພວກຄົນ‌ງານທີ່ມາແຕ່ທຳ‌ອິດ’	When evening came, the owner of the vineyard said to his foreman, ‘Call the workers and pay them their wages, starting with the last ones hired and moving on to the first.’
9	แล้วบัดพวกคนที่ฮับจ้างประมาณห้าโมงแลงฮั้นได้มาฮับค่าจ้าง เขาคู่คนได้คนละหนึ่งเดนาริอัน	ເມື່ອພວກທີ່ເຂົ້າການແຕ່ສິບ‌ເອັດໂມງນັ້ນໄດ້ມາແລ້ວ ເຂົາກໍໄດ້ຮັບຄົນ‌ລະໜຶ່ງເດນາຣິອົນ.	ແລ້ວບັດພວກຄົນ‌ທີ່ຮັບຈ້າງປະ‌ມານຫ້າໂມງແລງນັ້ນໄດ້ມາຮັບຄ່າຈ້າງ ເຂົາຄູ່ຄົນໄດ້ຄົນ‌ລະໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນ	The workers who were hired about the eleventh hour came and each received a denarius.
10	แต่ฝ่ายพวกคนที่ฮับจ้างแต่ตำอิดฮั้น บัดมาฮับค่าจ้าง เขาคึดว่าคงสิได้หลายกว่า แต่ได้คนละหนึ่งเดนาริอันคือกัน	ສ່ວນພວກທີ່ເຂົ້າການກ່ອນ ເມື່ອມາແລ້ວກໍນຶກວ່າຄົງຈະໄດ້ຮັບຫລາຍ‌ກວ່ານັ້ນ ແຕ່ກໍໄດ້ຮັບຄົນ‌ລະໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນເໝືອນກັນ.	ແຕ່ຝ່າຍພວກຄົນ‌ທີ່ຮັບຈ້າງແຕ່ທຳ‌ອິດນັ້ນ ບັດມາຮັບຄ່າຈ້າງ ເຂົາຄຶດວ່າຄົງຊິໄດ້ຫລາຍ‌ກວ່າ ແຕ່ໄດ້ຄົນ‌ລະໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນຄືກັນ	So when the original workers came, they assumed they would receive more. But each of them also received a denarius.
11	แล้วบัดได้ฮับเงินแล้ว พวกเขาได้จ่มต่อว่าเจ้าของเฮือน	ເມື່ອໄດ້ຮັບເງິນແລ້ວເຂົາກໍຈົ່ມຕໍ່ພໍ່ເຮືອນ.	ແລ້ວບັດໄດ້ຮັບເງິນແລ້ວ ພວກເຂົາໄດ້ຈົ່ມຕໍ່‌ວ່າເຈົ້າຂອງເຮືອນ	On receiving their pay, they began to grumble against the landowner.
12	ว่า 'พวกที่มาตามหลัง เฮ็ดงานแต่ซั่วโมงเดียว แล้วนายจ่ายค่าจ้างพวกเขาท่อกันกับพวกเฮาที่เฮ็ดงานหนัก ตากแดดเมิ้ดมื้อ'	ວ່າ ‘ພວກທີ່ເຂົ້າການສຸດ‌ທ້າຍໄດ້ເຮັດ‌ວຽກແຕ່ຊົ່ວ‌ໂມງດຽວ ແລະທ່ານໄດ້ໃຫ້ເຂົາທໍ່ກັນ‌ກັບພວກຂ້າ‌ນ້ອຍ ທີ່ອົດທຳ‌ງານໜັກຕາກ‌ແດດຮ້ອນຕະຫລອດວັນ’.	ວ່າ ‘ພວກທີ່ມາຕາມຫລັງ ເຮັດ‌ງານແຕ່ຊົ່ວໂມງດຽວ ແລ້ວນາຍຈ່າຍຄ່າຈ້າງພວກເຂົາທໍ່ກັນ‌ກັບພວກເຮົາທີ່ເຮັດ‌ງານໜັກ ຕາກ‌ແດດໝົດມື້’	‘These men who were hired last worked only one hour,’ they said, ‘and you have made them equal to us who have borne the burden and the scorching heat of the day.’
13	แต่นายงานกะตอบคนหนึ่งในพวกฮั้นว่า 'หมู่พวกเอ้ย เฮาบ่ได้โกงพวกเจ้าดอก เจ้าได้ตกลงกับเฮาแล้วสิเอามื้อละหนึ่งเหรียญเดนาริอัน บ่แม่นบ้อ	ເພິ່ນຈິ່ງຕອບຜູ້ໜຶ່ງໃນໝູ່ນັ້ນວ່າ ‘ສະ‌ຫາຍເອີຍ, ຂ້ອຍບໍ່‌ໄດ້ເຮັດຜິດຕໍ່ເຈົ້າດອກ ເຈົ້າໄດ້ຕົກ‌ລົງກັນແລ້ວກັບຂ້ອຍວັນລະໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນ ບໍ່‌ແມ່ນຫລື.	ແຕ່ນາຍງານກໍຕອບຄົນໜຶ່ງໃນພວກນັ້ນວ່າ ‘ໝູ່ພວກເອີຍ ເຮົາບໍ່ໄດ້ໂກງພວກເຈົ້າດອກ ເຈົ້າໄດ້ຕົກ‌ລົງກັບເຮົາແລ້ວຊິເອົາມື້ລະໜຶ່ງຫລຽນເດ‌ນາ‌ຣິອົນ ບໍ່ແມ່ນບໍ້	But he answered one of them, ‘Friend, I am not being unfair to you. Did you not agree with me on one denarius?
14	ให้เอาค่าจ้างของเจ้าไปซะ คั่นเฮาพอใจที่สิให้ค่าจ้างพวกคนที่มาเฮ็ดงานตามหลังฮั้น ท่อกันกับที่ให้เจ้ามันสิเป็นหยัง	ສ່ວນທີ່ຕົກເປັນຂອງເຈົ້າຈົ່ງເອົາໄປເສຍ ຂ້ອຍພໍ‌ໃຈຈະ‌ໃຫ້ຄົນ‌ທີ່ເຂົ້າການສຸດ‌ທ້າຍນີ້ທໍ່ກັນ‌ກັບເຈົ້າ.	ໃຫ້ເອົາຄ່າຈ້າງຂອງເຈົ້າໄປຊະ ຄັ່ນເຮົາພໍ‌ໃຈທີ່ຊິໃຫ້ຄ່າຈ້າງພວກຄົນ‌ທີ່ມາເຮັດ‌ງານຕາມຫລັງນັ້ນ ທໍ່ກັນ‌ກັບທີ່ໃຫ້ເຈົ້າມັນຊິເປັນຫຍັງ	Take your pay and go. I want to give this last man the same as I gave you.
		ຫລືວ່າ “ຕາເຈົ້າຊົ່ວ ເມື່ອເຫັນຂ້ອຍໃຈ‌ດີຫລື.”		-
15	มันสิบ่ถืกตามกฎบัญญัติบ้อ คั่นเฮาเฮ็ดตามใจปรารถนากับสิ่งของของเฮาเอง บ่แม่นนัยน์ตาของเจ้ามองเฮาในทางซั่ว ย้อนความดีของเฮาสั่นบ้อ'	ຂ້ອຍມີສິດທີ່ຈະໃຊ້ເງິນຄຳຂອງຂ້ອຍຕາມ‌ໃຈຂອງຂ້ອຍ ບໍ່ຄວນຫລື ເປັນຫຍັງເຈົ້າອິດສາເມື່ອເຫັນຂ້ອຍໃຈ‌ດີ’.	ມັນຊິບໍ່ຖືກຕາມກົດບັນຍັດບໍ້ ຄັ່ນເຮົາເຮັດຕາມໃຈປາດ‌ຖະໜາກັບສິ່ງຂອງຂອງເຮົາເອງ ບໍ່ແມ່ນໃນ‌ຕາຂອງເຈົ້າມອງເຮົາໃນທາງຊົ່ວ ຍ້ອນຄວາມດີຂອງເຮົາສັ່ນບໍ້’	Do I not have the right to do as I please with what is mine? Or are you envious because I am generous?’
16	แนวฮั้นล่ะ ผู้ที่อยู่อันดับหลังกะสิอยู่อันดับหน้า แล้วผู้ที่อยู่อันดับหน้ากะสิอยู่อันดับหลัง คือได้เอิ้นได้เชิญคนหลวงหลาย แต่ผู้ที่เลือกฮั้นกะมีน้อย"	ຢ່າງນັ້ນແຫ‌ລະຜູ້ທີ່ເປັນປາຍຈະກັບເປັນ‌ຕົ້ນ ແລະຜູ້ເປັນ‌ຕົ້ນຈະກັບເປັນປາຍ.”	ແນວນັ້ນເນາະ ຜູ້ທີ່ຢູ່ອັນ‌ດັບຫລັງກໍຊິຢູ່ອັນ‌ດັບໜ້າ ແລ້ວຜູ້ທີ່ຢູ່ອັນ‌ດັບໜ້າກໍຊິຢູ່ອັນ‌ດັບຫລັງ ຄືໄດ້ເອີ້ນໄດ້ເຊີນຄົນຫລວງ‌ຫລາຍ ແຕ່ຜູ້ທີ່ເລືອກນັ້ນກໍມີນ້ອຍ”	So the last will be first, and the first will be last.”
		ຊົງທຳ‌ນວາຍເຖິງມໍ‌ລະນະພາບຂອງພຣະ‌ອົງເປັນຄັ້ງທີ່ສາມ		-
		(ມຣກ. 10:32-34; ລກ. 18:31-34)		-
17	แล้วพระเยซู บัดพวมขึ้นไปเมืองเยรูซาเล็ม พออยู่ระหว่างทางกะได้พาพวกลูกศิษย์สิบสองคนฮั้นออกไปจั่งเว้ากับเขาว่า	ເມື່ອພຣະ‌ເຢຊູກຳ‌ລັງສະ‌ເດັດຂຶ້ນເມືອກຸງເຢຣູຊາເລັມ ກໍຊົງພາພວກສາ‌ວົກສິບສອງຄົນໄປເປັນໝູ່ຕ່າງ‌ຫາກ ຕາມທາງນັ້ນພຣະ‌ອົງຊົງບອກເຂົາວ່າ.	ແລ້ວພຣະ‌ເຢຊູ ບັດພວມຂຶ້ນໄປເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ພໍຢູ່ລະ‌ຫວ່າງທາງກໍ‌ໄດ້ພາພວກລູກ‌ສິດສິບສອງຄົນນັ້ນອອກໄປຈັ່ງເວົ້າກັບເຂົາວ່າ	As Jesus was going up to Jerusalem, He took the twelve disciples aside and said,
18	"นี่แน่ะ บัดนี้พวกเฮาพวมสิขึ้นไปเมืองเยรูซาเล็ม แล้วเฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์สิถืกทรยศอยู่ฮั้น มอบไว้อยู่กับพวกหัวหน้าผู้นำเครื่องถวาย กับเสมียนฯ แล้วพวกเขาสิกล่าวหาโทษเฮาเถิงฮอดตาย	“ເບິ່ງແມ, ພວກ‌ເຮົາກຳ‌ລັງຂຶ້ນເມືອກຸງເຢຣູຊາເລັມ ແລະເຂົາຈະມອບບຸດມະນຸດໄວ້ກັບພວກປະໂລຫິດຕົນໃຫຍ່ແລະພວກ‌ນັກທຳ ພວກເຫລົ່າ‌ນີ້ຈະລົງໂທດປະຫານ‌ຊີວິດເພິ່ນ.	“ນີ້‌ແຫລະ ບັດ‌ນີ້ພວກເຮົາພວມຊິຂຶ້ນໄປເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ແລ້ວເຮົາຜູ້ເປັນບຸດມະນຸດຊິຖືກທໍລະ‌ຍົດຢູ່‌ຫັ້ນ ມອບໄວ້ຢູ່ກັບພວກຫົວໜ້າ‌ປະໂລຫິດ ກັບນັກ‌ທຳແລ້ວພວກເຂົາຊິກ່າວຫາໂທດເຮົາເຖິງຮອດຕາຍ	“Look, we are going up to Jerusalem, and the Son of Man will be delivered over to the chief priests and scribes. They will condemn Him to death
19	แล้วสิมอบเฮาไว้กับคนต่างซาติให้เยาะเย้ยเฆี่ยนตี แล้วในที่สุดสิให้ขึงไว้เทิงหลักประหาร แล้วในมื้อที่สามเฮากะสิเป็นขึ้นมาใหม่"	ແລ້ວຈະມອບໄວ້ກັບຄົນ‌ຕ່າງຊາດ ໃຫ້ເຍາະ‌ເຍີ້ຍຂ້ຽນຕີແລະຕອກຕິດແຂນໄວ້ທີ່ໄມ້ກາງແຂນ ແລ້ວໃນວັນຖ້ວນສາມເພິ່ນຈະຖືກຊົງບັນ‌ດານໃຫ້‌ເປັນຄືນມາໃໝ່.”	ແລ້ວຊິ‌ມອບເຮົາໄວ້ກັບຄົນຕ່າງ‌ຊາດໃຫ້ເຍາະ‌ເຍີ້ຍຄ້ຽນຕີ ແລ້ວໃນທີ່‌ສຸດຊິໃຫ້ຄຶງເທິງໄມ້ກາງແຂນ ແລ້ວໃນມື້ທີ່ສາມເຮົາກໍຊິເປັນຂຶ້ນມາໃໝ່”	and will deliver Him over to the Gentiles to be mocked and flogged and crucified. And on the third day He will be raised to life.”
		ຄຳທູນຂໍຕຳ‌ແໜ່ງຂອງມານ‌ດາ ຢາໂກໂບແລະໂຢຮັນ		-
		(ມຣກ. 10:35-45)		-
20	ยามฮั้น เมียของเศเบดี ผู้เป็นแม่ของลูกซายลาวฮั่น (คือยากอบ กับ ยอห์น) ได้พาลูกซายลาวมาเคารพพระเยซู ย้อนอยากขอแนวหนึ่งจากเพิ่น	ຂະ‌ນະນັ້ນມານ‌ດາຂອງລູກ‌ຊາຍເຊເບດາຍພາລູກທັງສອງຂອງ‌ຕົນມາຫາພຣະ‌ອົງຂາບ‌ໄຫວ້ທູນຂໍສິ່ງໜຶ່ງຈາກພຣະອົງ.	ຍາມນັ້ນ ເມຍຂອງເຊເບດາຍ ຜູ້ເປັນແມ່ຂອງລູກ‌ຊາຍລາວນັ້ນ (ຄືຢາໂກໂບ ກັບ ໂຢຮັນ) ໄດ້ພາລູກ‌ຊາຍລາວມາເຄົາ‌ລົບພຣະ‌ເຢຊູ ຍ້ອນຢາກຂໍແນວໜຶ່ງຈາກເພິ່ນ	Then the mother of Zebedee’s sons came to Jesus with her sons and knelt down to make a request of Him.
21	พระเยซูเลยถามนางฮั้นว่า "เจ้าต้องการหยัง" นางได้ตอบเพิ่นว่า "ขอโปรดอนุญาตให้ลูกซายของผู้ข้าสองคนนี้นั่งในแผ่นดินของท่านแหน่ เบื้องขวาผู้หนึ่ง เบื้องซ้ายผู้หนึ่ง"	ພຣະ‌ອົງຈິ່ງຊົງຖາມນາງວ່າ, “ນາງປາດ‌ຖະໜາສິ່ງ‌ໃດ” ນາງທູນຕອບວ່າ, “ຂໍທ່ານຮັບສັ່ງໃຫ້ລູກ‌ຊາຍຂອງຂ້າ‌ນ້ອຍສອງຄົນນີ້ນັ່ງໃນອານາ‌ຈັກຂອງທ່ານ ເບື້ອງຂວາຜູ້ໜຶ່ງ ເບື້ອງຊ້າຍຜູ້ໜຶ່ງ.”	ພຣະ‌ເຢຊູເລີຍຖາມນາງນັ້ນວ່າ “ເຈົ້າຕ້ອງ‌ການຫຍັງ” ນາງໄດ້ຕອບເພິ່ນວ່າ “ຂໍກະ‌ລຸ‌ນາອະນຸ‌ຍາດໃຫ້ລູກ‌ຊາຍຂອງຜູ້‌ຂ້າສອງຄົນນີ້ນັ່ງໃນລາຊະ‌ອານາຈັກຂອງທ່ານແໜ່ ເບື້ອງຂວາຜູ້ໜຶ່ງ ເບື້ອງຊ້າຍຜູ້ໜຶ່ງ”	“What do you want?” He inquired. She answered, “Declare that in Your kingdom one of these two sons of mine may sit at Your right hand, and the other at Your left.”
22	แต่พระเยซูตอบเขาว่า "เจ้าบ่ฮู้จักดอก แนวที่เจ้าขอฮั้น จอกที่เฮาสิต้องฮับดื่มจากฮั้นเจ้าสิดื่มได้บ้อ กับการที่เฮาสิต้องถืกจุ่มลงฮั้น เจ้าสิฮับจุ่มลงได้บ้อ" พวกเขาตอบเพิ่นว่า "พวกผู้ข้าเฮ็ดได้เลย"	ພຣະ‌ເຢຊູຊົງຕອບວ່າ, “ທີ່ພວກທ່ານຂໍນັ້ນພວກທ່ານບໍ່ເຂົ້າ‌ໃຈ ຈອກທີ່ເຮົາຈວນຈະດື່ມນັ້ນທ່ານຈະດື່ມໄດ້ຫລື” ເຂົາທູນຕອບວ່າ, ‘ໄດ້ຢູ່ຂ້ານ້ອຍ.”	ແຕ່ພຣະ‌ເຢຊູຕອບເຂົາວ່າ “ເຈົ້າບໍ່ຮູ້‌ຈັກດອກ ແນວທີ່ເຈົ້າຂໍນັ້ນ ຈອກທີ່ເຮົາຊິຕ້ອງຮັບດື່ມຈາກ‌ຫັ້ນເຈົ້າຊິດື່ມໄດ້ບໍ້ ກັບການທີ່ເຮົາຊິຕ້ອງຖືກຈຸ່ມລົງ‌ຫັ້ນ ເຈົ້າຊິຮັບຈຸ່ມລົງໄດ້ບໍ້” ພວກເຂົາຕອບເພິ່ນວ່າ “ພວກຜູ້‌ຂ້າເຮັດໄດ້ເລີຍ”	“You do not know what you are asking,” Jesus replied. “Can you drink the cup I am going to drink?” “We can,” the brothers answered.
23	แล้วเพิ่นเว้ากับเขาต่ออีกว่า "เจ้าสิดื่มจากจอกของเฮา กับสิถืกจุ่มลงนำเฮากะแม่นอยู่ แต่ซึ่งสินั่งข้างขวากับข้างซ้ายของเฮาฮั้น บ่แม่นสิทธิ์ของเฮาที่สิมอบให้ แต่พระเจ้าผู้เป็นพ่อของเฮาได้เตรียมไว้สำหรับผู้ใด กะสิมอบให้ผู้ฮั้น"	ພຣະ‌ອົງຊົງກ່າວກັບເຂົາວ່າ, “ພວກທ່ານຈະດື່ມຈອກຂອງເຮົາກໍຈິງຢູ່ ແຕ່ທີ່ຈະນັ່ງເບື້ອງຂວາແລະເບື້ອງຊ້າຍຂອງເຮົານັ້ນ ບໍ່‌ແມ່ນໜ້າ‌ທີ່ຂອງເຮົາຈະຈັດໃຫ້ ແຕ່ພຣະບິດາຂອງເຮົາຊົງຈັດ‌ແຈງໄວ້ສຳ‌ລັບຜູ້‌ໃດກໍເປັນຂອງຜູ້ນັ້ນ.”	ແລ້ວເພິ່ນເວົ້າກັບເຂົາຕໍ່ອີກວ່າ “ເຈົ້າຊິດື່ມຈາກຈອກຂອງເຮົາ ກັບຊິຖືກຈຸ່ມລົງນຳເຮົາກໍແມ່ນຢູ່ ແຕ່ຊຶ່ງຊິນັ່ງຂ້າງຂວາກັບຂ້າງຊ້າຍຂອງເຮົານັ້ນ ບໍ່ແມ່ນສິດຂອງເຮົາທີ່ຊິ‌ມອບໃຫ້ ແຕ່ພຣະເຈົ້າຜູ້ເປັນພໍ່ຂອງເຮົາໄດ້ກຽມໄວ້ສຳ‌ລັບຜູ້‌ໃດ ກໍຊິ‌ມອບໃຫ້ຜູ້‌ນັ້ນ”	“You will indeed drink My cup,” Jesus said. “But to sit at My right or left is not Mine to grant. These seats belong to those for whom My Father has prepared them.”
24	บัดลูกศิษย์สิบคนฮั้นได้ยินแล้ว พวกเขากะขุ่นเคืองใจในพี่น้องสองคนฮั้น	ເມື່ອພວກສາ‌ວົກສິບຄົນໄດ້‌ຍິນດັ່ງນັ້ນ‌ແລ້ວ ກໍມີຄວາມເຄືອງໃຈເພາະອ້າຍນ້ອງສອງຄົນນັ້ນ.	ບັດລູກ‌ສິດສິບຄົນນັ້ນໄດ້‌ຍິນແລ້ວ ພວກເຂົາກໍຂຸ່ນ‌ເຄືອງໃຈໃນພີ່ນ້ອງສອງຄົນນັ້ນ	When the ten heard about this, they were indignant with the two brothers.
25	แต่พระเยซูได้เอิ้นพวกเขามาเว้าว่า "พวกเจ้าฮู้อยู่ว่า ผู้ที่ปกครองคนต่างซาติเป็นเจ้านายเหนือเขา กับพวกเจ้านายฮั้นกะใซ้อำนาจบังคับเขา	ພຣະ‌ເຢຊູຊົງເອີ້ນເຂົາມາແລ້ວກ່າວວ່າ, “ພວກທ່ານຮູ້ຢູ່ວ່າພວກຜູ້ຄຸ້ມ‌ຄອງຄົນ‌ຕ່າງຊາດກໍບັງ‌ຄັບບັນ‌ຊາເຂົາ ແລະພວກຜູ້‌ໃຫຍ່ກໍໃຊ້ອຳ‌ນາດເໜືອເຂົາ.	ແຕ່ພຣະ‌ເຢຊູໄດ້ເອີ້ນພວກເຂົາມາເວົ້າວ່າ “ພວກເຈົ້າຮູ້ຢູ່ວ່າ ຜູ້ທີ່ປົກ‌ຄອງຄົນຕ່າງ‌ຊາດເປັນຫົວ‌ໜ້າເໜືອເຂົາ ກັບພວກຫົວ‌ໜ້ານັ້ນກໍໃຊ້ອຳ‌ນາດບັງ‌ຄັບເຂົາ	But Jesus called them aside and said, “You know that the rulers of the Gentiles lord it over them, and their superiors exercise authority over them.
26	แต่ในพวกเจ้าหนิ มันสิบ่เป็นจั่งซั้นเด้อ คั่นผู้ใดอยากสิเป็นใหญ่ในพวกเจ้า ผู้ฮั้นสิต้องเป็นผู้ปรนนิบัติฮับใซ้หมู่	ແຕ່ໃນລະ‌ຫວ່າງພວກທ່ານບໍ່ເປັນຢ່າງນັ້ນ ຖ້າຜູ້‌ໃດຢາກເກີດເປັນໃຫຍ່ໃນພວກທ່ານ ຜູ້‌ນັ້ນຈະຕ້ອງເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ທ່ານທັງຫລາຍ.	ແຕ່ໃນພວກເຈົ້ານີ້ ມັນຊິບໍ່ເປັນຈັ່ງ‌ຊັ້ນເດີ້ ຄັ່ນຜູ້‌ໃດຢາກຊິເປັນໃຫຍ່ໃນພວກເຈົ້າ ຜູ້‌ນັ້ນຊິຕ້ອງເປັນຜູ້ຮັບ‌ໃຊ້ໝູ່	It shall not be this way among you. Instead, whoever wants to become great among you must be your servant,
27	แล้วคั่นผู้ใดอยากสิเป็นเอกเป็นใหญ่ในพวกเจ้า กะให้ผู้ฮั้นเป็นผู้ฮับใซ้ของพวกเจ้าเอาโลด	ແລະຖ້າຜູ້‌ໃດຢາກເປັນເອກເປັນ‌ຕົ້ນໃນພວກທ່ານ ຜູ້‌ນັ້ນຈະຕ້ອງເປັນຂ້ອຍໃຊ້ຂອງພວກທ່ານ.	ແລ້ວຄັ່ນຜູ້‌ໃດຢາກຊິເປັນເອກເປັນໃຫຍ່ໃນພວກເຈົ້າ ກໍໃຫ້ຜູ້‌ນັ້ນເປັນຜູ້ຮັບ‌ໃຊ້ຂອງພວກເຈົ້າເອົາໂລດ	and whoever wants to be first among you must be your slave—
28	คือจั่งที่เฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์บ่ได้มาเพื่อให้คนอื่นปรนนิบัติฮับใซ้เฮา แต่มาเพื่อสิปรนนิบัติฮับใซ้คนอื่นต่างหาก กับเพื่อมอบถวายซีวิตของเฮา ให้เป็นค่าไถ่สำหรับผู้คนทั้งหลาย"	ເໝືອນຢ່າງບຸດມະນຸດບໍ່‌ໄດ້ມາເພື່ອໃຫ້ຄົນອື່ນບົວ‌ລະ‌ບັດຕົນ ແຕ່ໄດ້ມາເພື່ອ‌ຈະບົວ‌ລະ‌ບັດເຂົາ ແລະປະ‌ທານຊີວິດຂອງ‌ຕົນໃຫ້‌ເປັນຄ່າ‌ໄຖ່ຄົນຈຳນວນຫລາຍ.”	ຄື‌ກັນກັບທີ່ເຮົາຜູ້ເປັນບຸດມະນຸດບໍ່ໄດ້ມາເພື່ອໃຫ້ຄົນອື່ນຮັບ‌ໃຊ້ເຮົາ ແຕ່ມາເພື່ອ‌ຊິຮັບ‌ໃຊ້ຄົນອື່ນຕ່າງ‌ຫາກ ກັບເພື່ອມອບຖວາຍຊີວິດຂອງເຮົາ ໃຫ້‌ເປັນຄ່າ‌ໄຖ່ສຳ‌ລັບຜູ້ຄົນທັງ‌ຫລາຍ”	just as the Son of Man did not come to be served, but to serve, and to give His life as a ransom for many.”
		ຊົງໂຜດສອງຄົນຕາ‌ບອດ		-
		(ມຣກ. 10:46-52; ລກ. 18:35-43)		-
29	แล้วบัดพอพระเยซูกับพวกลูกศิษย์ออกไปจากเมืองเยรีโค มีหมู่คนหลวงหลายได้ตามเพิ่นไป	ເມື່ອພຣະ‌ອົງກຳ‌ລັງສະ‌ເດັດພ້ອມດ້ວຍພວກສາ‌ວົກອອກໄປຈາກເມືອງເຢຣິໂກ ມີປະຊາ‌ຊົນຈຳນວນ‌ຫລາຍໄດ້ຕາມພຣະ‌ອົງໄປ	ແລ້ວບັດພໍພຣະ‌ເຢຊູກັບພວກລູກ‌ສິດອອກໄປຈາກເມືອງເຢຣິໂກ ມີໝູ່ຄົນຫລວງ‌ຫລາຍໄດ້ຕາມເພິ່ນໄປ	As they were leaving Jericho, a large crowd followed Him.
30	แล้วนี่แน่ะ มีซายตาบอดสองคนนั่งอยู่แคมทาง บัดเขาได้ยินว่าพระเยซูผ่านมา จั่งฮ้องว่า "โอ้ พระเยซูผู้เป็นลูกดาวิดเจ้าข้า ขอเมตตาผู้ข้าแหน่ท้อน"	ແລະເບິ່ງແມ, ມີຄົນຕາ‌ບອດສອງຄົນນັ່ງຢູ່ແຄມທາງ ເມື່ອໄດ້‌ຍິນວ່າພຣະ‌ເຢຊູສະ‌ເດັດກາຍມາເຂົາຈິ່ງຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ “ທ່ານຜູ້ເປັນບຸດດາວິດເອີຍ, ຂໍຈົ່ງເມດຕາພວກຂ້າ‌ນ້ອຍແດ່ທ້ອນ.”	ແລ້ວນີ້‌ແຫລະ ມີຜູ້ຊາຍຕາ‌ບອດສອງຄົນນັ່ງຢູ່ແຄມທາງ ບັດເຂົາໄດ້‌ຍິນວ່າພຣະ‌ເຢຊູຜ່ານ‌ມາ ຈັ່ງຮ້ອງວ່າ “ໂອ້ ພຣະ‌ເຢຊູຜູ້ເປັນລູກດາວິດເຈົ້າ‌ຂ້າ ຂໍເມດຕາຜູ້‌ຂ້າແໜ່ທ້ອນ”	And there were two blind men sitting beside the road. When they heard that Jesus was passing by, they cried out, “Lord, Son of David, have mercy on us!”
31	ฝ่ายพวกคนหลวงหลายอยู่ฮั้นกะเว้าห้ามเขา ว่าเขาบ่ควรสิเว้า แต่แฮงห้ามเขากะแฮงฮ้องขึ้นอีกว่า "โอ้ พระเยซูผู้เป็นลูกดาวิดเจ้าข้า ขอเมตตาผู้ข้าแหน่ท้อน"	ຝ່າຍປະຊາ‌ຊົນກໍຫ້າມເຂົາໃຫ້ມິດຢູ່ ແຕ່ເຂົາແຮ່ງຊ້ຳຮ້ອງດັງຂຶ້ນວ່າ, “ທ່ານຜູ້ເປັນບຸດດາວິດເອີຍ, ຂໍຈົ່ງເມດຕາພວກຂ້າ‌ນ້ອຍແດ່ທ້ອນ.”	ຝ່າຍພວກຄົນຫລວງ‌ຫລາຍຢູ່‌ຫັ້ນກໍເວົ້າຫ້າມເຂົາ ວ່າເຂົາບໍ່ຄວນຊິເວົ້າ ແຕ່ແຮງຫ້າມເຂົາກໍແຮງຮ້ອງຂຶ້ນອີກວ່າ “ໂອ້ ພຣະ‌ເຢຊູຜູ້ເປັນລູກດາວິດເຈົ້າ‌ຂ້າ ຂໍເມດຕາຜູ້‌ຂ້າແໜ່ທ້ອນ”	The crowd admonished them to be silent, but they cried out all the louder, “Lord, Son of David, have mercy on us!”
32	แล้วพระเยซูกะยืนนิ่งอยู่ เอิ้นเขามา เว้าว่า "พวกเจ้าอยากให้เฮาเฮ็ดหยังให้เจ้า"	ພຣະ‌ເຢຊູຊົງຢຸດຢູ່ແລະເອີ້ນເຂົາມາແລ້ວຊົງຖາມເຂົາວ່າ, “ພວກເຈົ້າຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດ‌ຫຍັງເພື່ອເຈົ້າ.”	ແລ້ວພຣະ‌ເຢຊູກໍຢືນນິ່ງຢູ່ ເອີ້ນເຂົາມາ ເວົ້າວ່າ “ພວກເຈົ້າຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງໃຫ້ເຈົ້າ”	Jesus stopped and called them. “What do you want Me to do for you?” He asked.
33	พวกเขาเว้ากับเพิ่นว่า "ท่านเจ้าข้า ขอให้ตาของผู้ข้ามองเห็นได้ท้อน"	ເຂົາຈິ່ງທູນຕອບວ່າ, “ທ່ານເອີຍ, ຂໍໂຜດເຮັດ‌ໃຫ້ຕາຂອງພວກຂ້າ‌ນ້ອຍມືນເຫັນ‌ຮຸ່ງແດ່ທ້ອນ.”	ພວກເຂົາເວົ້າກັບເພິ່ນວ່າ “ທ່ານ‌ເຈົ້າຂ້າ ຂໍໃຫ້ຕາຂອງຜູ້‌ຂ້າເບິ່ງ‌ເຫັນໄດ້ທ້ອນ”	“Lord,” they answered, “let our eyes be opened.”
34	จั่งซั้น พระเยซูจั่งมีใจอิตนเมตตาเขา กะเลยเอามือแตะตาของเขา แล้วในยามฮั้นพอดี ตาของเขาทั้งสองคนกะเห็นฮุ่งโลด เขาเลยติดตามเพิ่นไป	ພຣະ‌ເຢຊູຊົງມີພຣະ‌ໄທຄຶດສົງ‌ສານ ຈິ່ງຊົງບາຍຕາຂອງເຂົາ ໃນທັນ‌ໃດນັ້ນເຂົາກໍເຫັນ‌ຮຸ່ງ ຈິ່ງໄດ້ຕິດ‌ຕາມພຣະ‌ອົງໄປ.	ຈັ່ງ‌ຊັ້ນ ພຣະ‌ເຢຊູຈັ່ງມີໃຈອິຕົນເມດຕາເຂົາ ກໍເລີຍເອົາມືແຕະຕາຂອງເຂົາ ແລ້ວໃນຍາມນັ້ນພໍ‌ດີ ຕາຂອງເຂົາທັງສອງຄົນກໍເຫັນ‌ຮຸ່ງໂລດ ເຂົາເລີຍຕິດຕາມເພິ່ນໄປ	Moved with compassion, Jesus touched their eyes, and at once they received their sight and followed Him.

1

"คือว่า แผ่นดินสวรรค์เปรียบคือเจ้าของเฮือนคนหนึ่งออกไปจ้างคนงานแต่เซ้ามืดเฮ็ดเวียกในสวนองุ่นของลาว

“ເພາະວ່າລາຊະອານາຈັກ‌ສະຫວັນປຽບ‌ເໝືອນພໍ່ເຮືອນຜູ້ໜຶ່ງທີ່ອອກໄປແຕ່ເຊົ້າໆ ເພື່ອຈ້າງຄົນມາທຳ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງຕົນ.

“ຄືວ່າ ລາຊະອານາຈັກ‌ສະຫວັນປຽບຄືເຈົ້າຂອງເຮືອນຄົນໜຶ່ງອອກໄປຈ້າງຄົນ‌ງານແຕ່ເຊົ້າມືດເຮັດວຽກໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງລາວ

For the kingdom of heaven is like a landowner who went out early in the morning to hire workers for his vineyard.

2

บัดลาวตกลงกับลูกจ้าง ว่าสิให้ค่าจ้างเป็นหนึ่งเดนาริอันต่อมื้อ ตกลงแล้ว๏กะใซ้พวกเขาออกไปเฮ็ดเวียกเฮ็ดงานในสวนองุ่นของลาว

ຄັນຕົກ‌ລົງກັບລູກ‌ຈ້າງວັນລະໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນແລ້ວ ຈິ່ງໃຊ້ໃຫ້ໄປທຳ‌ງານໃນສວນຂອງຕົນ.

ບັດລາວຕົກ‌ລົງກັບລູກຈ້າງ ວ່າຊິໃຫ້ຄ່າຈ້າງເປັນໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນຕໍ່ມື້ ຕົກ‌ລົງແລ້ວກໍໃຊ້ພວກເຂົາອອກໄປເຮັດວຽກເຮັດ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງລາວ

He agreed to pay them a denarius for the day and sent them into his vineyard.

3

พอฮอดประมาณสามโมงเซ้า เจ้าของเฮือนกะออกไปทางตลาด เห็นคนอื่นยืนอยู่กลางตลาด บ่ได้เฮ็ดหยัง

ພໍສາມໂມງເຊົ້າເຈົ້າຂອງສວນກໍອອກໄປອີກ ແລະພົບຄົນອື່ນຢືນ‌ຢູ່ລ້າໆ ກາງຕະຫລາດ.

ພໍຮອດປະ‌ມານສາມໂມງເຊົ້າ ເຈົ້າຂອງເຮືອນກໍອອກໄປທາງຕະຫລາດ ເຫັນຄົນອື່ນຢືນ‌ຢູ່ກາງຕະຫລາດ ບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງ

About the third hour he went out and saw others standing in the marketplace doing nothing.

4

แล้วลาวจั่งเว้ากับพวกเขาว่า 'ให้พวกเจ้าไปเฮ็ดงานในสวนองุ่นของเฮานำเขาเด้อ แล้วเฮาสิให้ค่าจ้างพวกเจ้าตามสมควร' พวกเขากะเลยพากันไป

ເພິ່ນຈິ່ງເວົ້າກັບເຂົາວ່າ ‘ພວກເຈົ້າຈົ່ງໄປທຳ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງຂ້ອຍເໝືອນກັນ ແລະຂ້ອຍຈະ‌ໃຫ້ຄ່າ‌ຈ້າງແກ່ພວກເຈົ້າຕາມສົມ‌ຄວນ’ ແລ້ວເຂົາກໍ‌ພາກັນໄປ.

ແລ້ວລາວຈັ່ງເວົ້າກັບພວກເຂົາວ່າ ‘ໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປເຮັດ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງເຮົານຳເຂົາເດີ້ ແລ້ວເຮົາຊິໃຫ້ຄ່າຈ້າງພວກເຈົ້າຕາມສົມ‌ຄວນ’ ພວກເຂົາກໍເລີຍພາ‌ກັນໄປ

‘You also go into my vineyard,’ he said, ‘and I will pay you whatever is right.’

5

แล้วเจ้าของเฮือนกะออกไปอีกสองรอบ เป็นเวลาเที่ยง กับบ่ายสามโมง ไปหาคนงานคือเก่า

ພໍເວ‌ລາຫົກໂມງ ແລະເວ‌ລາເກົ້າໂມງ ເພິ່ນກໍອອກໄປອີກເຮັດເໝືອນແຕ່ກ່ອນ.

ແລ້ວເຈົ້າຂອງເຮືອນກໍອອກໄປອີກສອງອ້ອມ ເປັນເວ‌ລາທ່ຽງ ກັບບ່າຍສາມໂມງ ໄປຫາຄົນ‌ງານຄືເກົ່າ

So they went. He went out again about the sixth hour and the ninth hour and did the same thing.

6

แล้วประมาณห้าโมงแลงลาวกะออกไปอีก ได้พ้อคนอื่นๆ อีก ยืนอยู่บ่ได้เฮ็ดหยัง จั่งถามพวกเขาว่า 'เป็นหยังพวกเจ้าจั่งยืนอยู่นี้เมิ้ดมื้อซื่อๆ'

ປະ‌ມານສິບ‌ເອັດໂມງ ເພິ່ນກໍອອກໄປອີກເທື່ອໜຶ່ງ ພົບອີກພວກ‌ໜຶ່ງຢືນ‌ຢູ່ຈິ່ງຖາມເຂົາວ່າ ‘ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈິ່ງຢືນ‌ຢູ່ນີ້ໝົດ‌ມື້ລ້າໆ’.

ແລ້ວປະ‌ມານຫ້າໂມງແລງລາວກໍອອກໄປອີກ ໄດ້ຮັບຄົນ‌ອື່ນໆ ອີກ ຢືນ‌ຢູ່ບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງ ຈັ່ງຖາມພວກເຂົາວ່າ ‘ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈັ່ງຢືນ‌ຢູ່ນີ້ໝົດມື້ຊື່ໆ’

About the eleventh hour he went out and found still others standing around. ‘Why have you been standing here all day long doing nothing?’ he asked.

7

พวกเขาตอบลาวว่า 'ย้อนบ่มีใผมาจ้างพวกข้อย' เจ้าของเฮือนเลยบอกเขาว่า 'ให้พวกเจ้าไปเฮ็ดงานในสวนองุ่นของเฮานำเขาเด้อ แล้วเฮาสิให้ค่าจ้างตามสมควร'

ເຂົາຕອບວ່າ ‘ເພາະບໍ່ມີຜູ້‌ໃດຈ້າງ’ ເພິ່ນຈິ່ງບອກເຂົາວ່າ ‘ພວກເຈົ້າຈົ່ງໄປທຳ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນເໝືອນກັນ’.

ພວກເຂົາຕອບລາວວ່າ ‘ຍ້ອນບໍ່ມີໃຜມາຈ້າງພວກ‌ຂ້ອຍ’ ເຈົ້າຂອງເຮືອນເລີຍບອກເຂົາວ່າ ‘ໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປເຮັດ‌ງານໃນສວນ‌ອະງຸ່ນຂອງເຮົານຳເຂົາເດີ້ ແລ້ວເຮົາຊິໃຫ້ຄ່າຈ້າງຕາມສົມ‌ຄວນ’

‘Because no one has hired us,’ they answered. So he told them, ‘You also go into my vineyard.’

8

บัดใกล้สิฮอดค่ำ เจ้าของสวนองุ่นจั่งสั่งคนเบิ่งแยงงานว่า 'ให้เอิ้นคนงานมา แล้วจ่ายค่าจ้างให้เขา ให้พวกคนงานที่มาตามหลังก่อน จนไปฮอดพวกคนงานที่มาแต่ตำอิด'

ຄັນເຖິງເວ‌ລາຄ່ຳແລ້ວ ເຈົ້າຂອງສວນຈິ່ງບອກເຈົ້າພະນັກ‌ງານວ່າ ‘ຈົ່ງເອີ້ນພວກຄົນ‌ງານມາ ແລ້ວໃຫ້ຄ່າ‌ຈ້າງແກ່ເຂົາຕັ້ງ‌ແຕ່ຜູ້ທຳ‌ງານສຸດ‌ທ້າຍຈົນເຖິງຜູ້ມາກ່ອນ’.

ບັດໃກ້ຊິຮອດຄ່ຳ ເຈົ້າຂອງສວນ‌ອະງຸ່ນຈັ່ງສັ່ງຄົນເບິ່ງ‌ແຍງງານວ່າ ‘ໃຫ້ເອີ້ນຄົນ‌ງານມາ ແລ້ວຈ່າຍຄ່າຈ້າງໃຫ້ເຂົາ ໃຫ້ພວກຄົນ‌ງານທີ່ມາຕາມຫລັງກ່ອນ ຈົນໄປຮອດພວກຄົນ‌ງານທີ່ມາແຕ່ທຳ‌ອິດ’

When evening came, the owner of the vineyard said to his foreman, ‘Call the workers and pay them their wages, starting with the last ones hired and moving on to the first.’

9

แล้วบัดพวกคนที่ฮับจ้างประมาณห้าโมงแลงฮั้นได้มาฮับค่าจ้าง เขาคู่คนได้คนละหนึ่งเดนาริอัน

ເມື່ອພວກທີ່ເຂົ້າການແຕ່ສິບ‌ເອັດໂມງນັ້ນໄດ້ມາແລ້ວ ເຂົາກໍໄດ້ຮັບຄົນ‌ລະໜຶ່ງເດນາຣິອົນ.

ແລ້ວບັດພວກຄົນ‌ທີ່ຮັບຈ້າງປະ‌ມານຫ້າໂມງແລງນັ້ນໄດ້ມາຮັບຄ່າຈ້າງ ເຂົາຄູ່ຄົນໄດ້ຄົນ‌ລະໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນ

The workers who were hired about the eleventh hour came and each received a denarius.

10

แต่ฝ่ายพวกคนที่ฮับจ้างแต่ตำอิดฮั้น บัดมาฮับค่าจ้าง เขาคึดว่าคงสิได้หลายกว่า แต่ได้คนละหนึ่งเดนาริอันคือกัน

ສ່ວນພວກທີ່ເຂົ້າການກ່ອນ ເມື່ອມາແລ້ວກໍນຶກວ່າຄົງຈະໄດ້ຮັບຫລາຍ‌ກວ່ານັ້ນ ແຕ່ກໍໄດ້ຮັບຄົນ‌ລະໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນເໝືອນກັນ.

ແຕ່ຝ່າຍພວກຄົນ‌ທີ່ຮັບຈ້າງແຕ່ທຳ‌ອິດນັ້ນ ບັດມາຮັບຄ່າຈ້າງ ເຂົາຄຶດວ່າຄົງຊິໄດ້ຫລາຍ‌ກວ່າ ແຕ່ໄດ້ຄົນ‌ລະໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນຄືກັນ

So when the original workers came, they assumed they would receive more. But each of them also received a denarius.

11

แล้วบัดได้ฮับเงินแล้ว พวกเขาได้จ่มต่อว่าเจ้าของเฮือน

ເມື່ອໄດ້ຮັບເງິນແລ້ວເຂົາກໍຈົ່ມຕໍ່ພໍ່ເຮືອນ.

ແລ້ວບັດໄດ້ຮັບເງິນແລ້ວ ພວກເຂົາໄດ້ຈົ່ມຕໍ່‌ວ່າເຈົ້າຂອງເຮືອນ

On receiving their pay, they began to grumble against the landowner.

12

ว่า 'พวกที่มาตามหลัง เฮ็ดงานแต่ซั่วโมงเดียว แล้วนายจ่ายค่าจ้างพวกเขาท่อกันกับพวกเฮาที่เฮ็ดงานหนัก ตากแดดเมิ้ดมื้อ'

ວ່າ ‘ພວກທີ່ເຂົ້າການສຸດ‌ທ້າຍໄດ້ເຮັດ‌ວຽກແຕ່ຊົ່ວ‌ໂມງດຽວ ແລະທ່ານໄດ້ໃຫ້ເຂົາທໍ່ກັນ‌ກັບພວກຂ້າ‌ນ້ອຍ ທີ່ອົດທຳ‌ງານໜັກຕາກ‌ແດດຮ້ອນຕະຫລອດວັນ’.

ວ່າ ‘ພວກທີ່ມາຕາມຫລັງ ເຮັດ‌ງານແຕ່ຊົ່ວໂມງດຽວ ແລ້ວນາຍຈ່າຍຄ່າຈ້າງພວກເຂົາທໍ່ກັນ‌ກັບພວກເຮົາທີ່ເຮັດ‌ງານໜັກ ຕາກ‌ແດດໝົດມື້’

‘These men who were hired last worked only one hour,’ they said, ‘and you have made them equal to us who have borne the burden and the scorching heat of the day.’

13

แต่นายงานกะตอบคนหนึ่งในพวกฮั้นว่า 'หมู่พวกเอ้ย เฮาบ่ได้โกงพวกเจ้าดอก เจ้าได้ตกลงกับเฮาแล้วสิเอามื้อละหนึ่งเหรียญเดนาริอัน บ่แม่นบ้อ

ເພິ່ນຈິ່ງຕອບຜູ້ໜຶ່ງໃນໝູ່ນັ້ນວ່າ ‘ສະ‌ຫາຍເອີຍ, ຂ້ອຍບໍ່‌ໄດ້ເຮັດຜິດຕໍ່ເຈົ້າດອກ ເຈົ້າໄດ້ຕົກ‌ລົງກັນແລ້ວກັບຂ້ອຍວັນລະໜຶ່ງເດ‌ນາ‌ຣິອົນ ບໍ່‌ແມ່ນຫລື.

ແຕ່ນາຍງານກໍຕອບຄົນໜຶ່ງໃນພວກນັ້ນວ່າ ‘ໝູ່ພວກເອີຍ ເຮົາບໍ່ໄດ້ໂກງພວກເຈົ້າດອກ ເຈົ້າໄດ້ຕົກ‌ລົງກັບເຮົາແລ້ວຊິເອົາມື້ລະໜຶ່ງຫລຽນເດ‌ນາ‌ຣິອົນ ບໍ່ແມ່ນບໍ້

But he answered one of them, ‘Friend, I am not being unfair to you. Did you not agree with me on one denarius?

14

ให้เอาค่าจ้างของเจ้าไปซะ คั่นเฮาพอใจที่สิให้ค่าจ้างพวกคนที่มาเฮ็ดงานตามหลังฮั้น ท่อกันกับที่ให้เจ้ามันสิเป็นหยัง

ສ່ວນທີ່ຕົກເປັນຂອງເຈົ້າຈົ່ງເອົາໄປເສຍ ຂ້ອຍພໍ‌ໃຈຈະ‌ໃຫ້ຄົນ‌ທີ່ເຂົ້າການສຸດ‌ທ້າຍນີ້ທໍ່ກັນ‌ກັບເຈົ້າ.

ໃຫ້ເອົາຄ່າຈ້າງຂອງເຈົ້າໄປຊະ ຄັ່ນເຮົາພໍ‌ໃຈທີ່ຊິໃຫ້ຄ່າຈ້າງພວກຄົນ‌ທີ່ມາເຮັດ‌ງານຕາມຫລັງນັ້ນ ທໍ່ກັນ‌ກັບທີ່ໃຫ້ເຈົ້າມັນຊິເປັນຫຍັງ

Take your pay and go. I want to give this last man the same as I gave you.

15

มันสิบ่ถืกตามกฎบัญญัติบ้อ คั่นเฮาเฮ็ดตามใจปรารถนากับสิ่งของของเฮาเอง บ่แม่นนัยน์ตาของเจ้ามองเฮาในทางซั่ว ย้อนความดีของเฮาสั่นบ้อ'

ຂ້ອຍມີສິດທີ່ຈະໃຊ້ເງິນຄຳຂອງຂ້ອຍຕາມ‌ໃຈຂອງຂ້ອຍ ບໍ່ຄວນຫລື ເປັນຫຍັງເຈົ້າອິດສາເມື່ອເຫັນຂ້ອຍໃຈ‌ດີ’.

ມັນຊິບໍ່ຖືກຕາມກົດບັນຍັດບໍ້ ຄັ່ນເຮົາເຮັດຕາມໃຈປາດ‌ຖະໜາກັບສິ່ງຂອງຂອງເຮົາເອງ ບໍ່ແມ່ນໃນ‌ຕາຂອງເຈົ້າມອງເຮົາໃນທາງຊົ່ວ ຍ້ອນຄວາມດີຂອງເຮົາສັ່ນບໍ້’

Do I not have the right to do as I please with what is mine? Or are you envious because I am generous?’

16

แนวฮั้นล่ะ ผู้ที่อยู่อันดับหลังกะสิอยู่อันดับหน้า แล้วผู้ที่อยู่อันดับหน้ากะสิอยู่อันดับหลัง คือได้เอิ้นได้เชิญคนหลวงหลาย แต่ผู้ที่เลือกฮั้นกะมีน้อย"

ຢ່າງນັ້ນແຫ‌ລະຜູ້ທີ່ເປັນປາຍຈະກັບເປັນ‌ຕົ້ນ ແລະຜູ້ເປັນ‌ຕົ້ນຈະກັບເປັນປາຍ.”

ແນວນັ້ນເນາະ ຜູ້ທີ່ຢູ່ອັນ‌ດັບຫລັງກໍຊິຢູ່ອັນ‌ດັບໜ້າ ແລ້ວຜູ້ທີ່ຢູ່ອັນ‌ດັບໜ້າກໍຊິຢູ່ອັນ‌ດັບຫລັງ ຄືໄດ້ເອີ້ນໄດ້ເຊີນຄົນຫລວງ‌ຫລາຍ ແຕ່ຜູ້ທີ່ເລືອກນັ້ນກໍມີນ້ອຍ”

So the last will be first, and the first will be last.”

17

แล้วพระเยซู บัดพวมขึ้นไปเมืองเยรูซาเล็ม พออยู่ระหว่างทางกะได้พาพวกลูกศิษย์สิบสองคนฮั้นออกไปจั่งเว้ากับเขาว่า

ເມື່ອພຣະ‌ເຢຊູກຳ‌ລັງສະ‌ເດັດຂຶ້ນເມືອກຸງເຢຣູຊາເລັມ ກໍຊົງພາພວກສາ‌ວົກສິບສອງຄົນໄປເປັນໝູ່ຕ່າງ‌ຫາກ ຕາມທາງນັ້ນພຣະ‌ອົງຊົງບອກເຂົາວ່າ.

ແລ້ວພຣະ‌ເຢຊູ ບັດພວມຂຶ້ນໄປເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ພໍຢູ່ລະ‌ຫວ່າງທາງກໍ‌ໄດ້ພາພວກລູກ‌ສິດສິບສອງຄົນນັ້ນອອກໄປຈັ່ງເວົ້າກັບເຂົາວ່າ

As Jesus was going up to Jerusalem, He took the twelve disciples aside and said,

18

"นี่แน่ะ บัดนี้พวกเฮาพวมสิขึ้นไปเมืองเยรูซาเล็ม แล้วเฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์สิถืกทรยศอยู่ฮั้น มอบไว้อยู่กับพวกหัวหน้าผู้นำเครื่องถวาย กับเสมียนฯ แล้วพวกเขาสิกล่าวหาโทษเฮาเถิงฮอดตาย

“ເບິ່ງແມ, ພວກ‌ເຮົາກຳ‌ລັງຂຶ້ນເມືອກຸງເຢຣູຊາເລັມ ແລະເຂົາຈະມອບບຸດມະນຸດໄວ້ກັບພວກປະໂລຫິດຕົນໃຫຍ່ແລະພວກ‌ນັກທຳ ພວກເຫລົ່າ‌ນີ້ຈະລົງໂທດປະຫານ‌ຊີວິດເພິ່ນ.

“ນີ້‌ແຫລະ ບັດ‌ນີ້ພວກເຮົາພວມຊິຂຶ້ນໄປເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ແລ້ວເຮົາຜູ້ເປັນບຸດມະນຸດຊິຖືກທໍລະ‌ຍົດຢູ່‌ຫັ້ນ ມອບໄວ້ຢູ່ກັບພວກຫົວໜ້າ‌ປະໂລຫິດ ກັບນັກ‌ທຳແລ້ວພວກເຂົາຊິກ່າວຫາໂທດເຮົາເຖິງຮອດຕາຍ

“Look, we are going up to Jerusalem, and the Son of Man will be delivered over to the chief priests and scribes. They will condemn Him to death

19

แล้วสิมอบเฮาไว้กับคนต่างซาติให้เยาะเย้ยเฆี่ยนตี แล้วในที่สุดสิให้ขึงไว้เทิงหลักประหาร แล้วในมื้อที่สามเฮากะสิเป็นขึ้นมาใหม่"

ແລ້ວຈະມອບໄວ້ກັບຄົນ‌ຕ່າງຊາດ ໃຫ້ເຍາະ‌ເຍີ້ຍຂ້ຽນຕີແລະຕອກຕິດແຂນໄວ້ທີ່ໄມ້ກາງແຂນ ແລ້ວໃນວັນຖ້ວນສາມເພິ່ນຈະຖືກຊົງບັນ‌ດານໃຫ້‌ເປັນຄືນມາໃໝ່.”

ແລ້ວຊິ‌ມອບເຮົາໄວ້ກັບຄົນຕ່າງ‌ຊາດໃຫ້ເຍາະ‌ເຍີ້ຍຄ້ຽນຕີ ແລ້ວໃນທີ່‌ສຸດຊິໃຫ້ຄຶງເທິງໄມ້ກາງແຂນ ແລ້ວໃນມື້ທີ່ສາມເຮົາກໍຊິເປັນຂຶ້ນມາໃໝ່”

and will deliver Him over to the Gentiles to be mocked and flogged and crucified. And on the third day He will be raised to life.”

20

ยามฮั้น เมียของเศเบดี ผู้เป็นแม่ของลูกซายลาวฮั่น (คือยากอบ กับ ยอห์น) ได้พาลูกซายลาวมาเคารพพระเยซู ย้อนอยากขอแนวหนึ่งจากเพิ่น

ຂະ‌ນະນັ້ນມານ‌ດາຂອງລູກ‌ຊາຍເຊເບດາຍພາລູກທັງສອງຂອງ‌ຕົນມາຫາພຣະ‌ອົງຂາບ‌ໄຫວ້ທູນຂໍສິ່ງໜຶ່ງຈາກພຣະອົງ.

ຍາມນັ້ນ ເມຍຂອງເຊເບດາຍ ຜູ້ເປັນແມ່ຂອງລູກ‌ຊາຍລາວນັ້ນ (ຄືຢາໂກໂບ ກັບ ໂຢຮັນ) ໄດ້ພາລູກ‌ຊາຍລາວມາເຄົາ‌ລົບພຣະ‌ເຢຊູ ຍ້ອນຢາກຂໍແນວໜຶ່ງຈາກເພິ່ນ

Then the mother of Zebedee’s sons came to Jesus with her sons and knelt down to make a request of Him.

21

พระเยซูเลยถามนางฮั้นว่า "เจ้าต้องการหยัง" นางได้ตอบเพิ่นว่า "ขอโปรดอนุญาตให้ลูกซายของผู้ข้าสองคนนี้นั่งในแผ่นดินของท่านแหน่ เบื้องขวาผู้หนึ่ง เบื้องซ้ายผู้หนึ่ง"

ພຣະ‌ອົງຈິ່ງຊົງຖາມນາງວ່າ, “ນາງປາດ‌ຖະໜາສິ່ງ‌ໃດ” ນາງທູນຕອບວ່າ, “ຂໍທ່ານຮັບສັ່ງໃຫ້ລູກ‌ຊາຍຂອງຂ້າ‌ນ້ອຍສອງຄົນນີ້ນັ່ງໃນອານາ‌ຈັກຂອງທ່ານ ເບື້ອງຂວາຜູ້ໜຶ່ງ ເບື້ອງຊ້າຍຜູ້ໜຶ່ງ.”

ພຣະ‌ເຢຊູເລີຍຖາມນາງນັ້ນວ່າ “ເຈົ້າຕ້ອງ‌ການຫຍັງ” ນາງໄດ້ຕອບເພິ່ນວ່າ “ຂໍກະ‌ລຸ‌ນາອະນຸ‌ຍາດໃຫ້ລູກ‌ຊາຍຂອງຜູ້‌ຂ້າສອງຄົນນີ້ນັ່ງໃນລາຊະ‌ອານາຈັກຂອງທ່ານແໜ່ ເບື້ອງຂວາຜູ້ໜຶ່ງ ເບື້ອງຊ້າຍຜູ້ໜຶ່ງ”

“What do you want?” He inquired. She answered, “Declare that in Your kingdom one of these two sons of mine may sit at Your right hand, and the other at Your left.”

22

แต่พระเยซูตอบเขาว่า "เจ้าบ่ฮู้จักดอก แนวที่เจ้าขอฮั้น จอกที่เฮาสิต้องฮับดื่มจากฮั้นเจ้าสิดื่มได้บ้อ กับการที่เฮาสิต้องถืกจุ่มลงฮั้น เจ้าสิฮับจุ่มลงได้บ้อ" พวกเขาตอบเพิ่นว่า "พวกผู้ข้าเฮ็ดได้เลย"

ພຣະ‌ເຢຊູຊົງຕອບວ່າ, “ທີ່ພວກທ່ານຂໍນັ້ນພວກທ່ານບໍ່ເຂົ້າ‌ໃຈ ຈອກທີ່ເຮົາຈວນຈະດື່ມນັ້ນທ່ານຈະດື່ມໄດ້ຫລື” ເຂົາທູນຕອບວ່າ, ‘ໄດ້ຢູ່ຂ້ານ້ອຍ.”

ແຕ່ພຣະ‌ເຢຊູຕອບເຂົາວ່າ “ເຈົ້າບໍ່ຮູ້‌ຈັກດອກ ແນວທີ່ເຈົ້າຂໍນັ້ນ ຈອກທີ່ເຮົາຊິຕ້ອງຮັບດື່ມຈາກ‌ຫັ້ນເຈົ້າຊິດື່ມໄດ້ບໍ້ ກັບການທີ່ເຮົາຊິຕ້ອງຖືກຈຸ່ມລົງ‌ຫັ້ນ ເຈົ້າຊິຮັບຈຸ່ມລົງໄດ້ບໍ້” ພວກເຂົາຕອບເພິ່ນວ່າ “ພວກຜູ້‌ຂ້າເຮັດໄດ້ເລີຍ”

“You do not know what you are asking,” Jesus replied. “Can you drink the cup I am going to drink?” “We can,” the brothers answered.

23

แล้วเพิ่นเว้ากับเขาต่ออีกว่า "เจ้าสิดื่มจากจอกของเฮา กับสิถืกจุ่มลงนำเฮากะแม่นอยู่ แต่ซึ่งสินั่งข้างขวากับข้างซ้ายของเฮาฮั้น บ่แม่นสิทธิ์ของเฮาที่สิมอบให้ แต่พระเจ้าผู้เป็นพ่อของเฮาได้เตรียมไว้สำหรับผู้ใด กะสิมอบให้ผู้ฮั้น"

ພຣະ‌ອົງຊົງກ່າວກັບເຂົາວ່າ, “ພວກທ່ານຈະດື່ມຈອກຂອງເຮົາກໍຈິງຢູ່ ແຕ່ທີ່ຈະນັ່ງເບື້ອງຂວາແລະເບື້ອງຊ້າຍຂອງເຮົານັ້ນ ບໍ່‌ແມ່ນໜ້າ‌ທີ່ຂອງເຮົາຈະຈັດໃຫ້ ແຕ່ພຣະບິດາຂອງເຮົາຊົງຈັດ‌ແຈງໄວ້ສຳ‌ລັບຜູ້‌ໃດກໍເປັນຂອງຜູ້ນັ້ນ.”

ແລ້ວເພິ່ນເວົ້າກັບເຂົາຕໍ່ອີກວ່າ “ເຈົ້າຊິດື່ມຈາກຈອກຂອງເຮົາ ກັບຊິຖືກຈຸ່ມລົງນຳເຮົາກໍແມ່ນຢູ່ ແຕ່ຊຶ່ງຊິນັ່ງຂ້າງຂວາກັບຂ້າງຊ້າຍຂອງເຮົານັ້ນ ບໍ່ແມ່ນສິດຂອງເຮົາທີ່ຊິ‌ມອບໃຫ້ ແຕ່ພຣະເຈົ້າຜູ້ເປັນພໍ່ຂອງເຮົາໄດ້ກຽມໄວ້ສຳ‌ລັບຜູ້‌ໃດ ກໍຊິ‌ມອບໃຫ້ຜູ້‌ນັ້ນ”

“You will indeed drink My cup,” Jesus said. “But to sit at My right or left is not Mine to grant. These seats belong to those for whom My Father has prepared them.”

24

บัดลูกศิษย์สิบคนฮั้นได้ยินแล้ว พวกเขากะขุ่นเคืองใจในพี่น้องสองคนฮั้น

ເມື່ອພວກສາ‌ວົກສິບຄົນໄດ້‌ຍິນດັ່ງນັ້ນ‌ແລ້ວ ກໍມີຄວາມເຄືອງໃຈເພາະອ້າຍນ້ອງສອງຄົນນັ້ນ.

ບັດລູກ‌ສິດສິບຄົນນັ້ນໄດ້‌ຍິນແລ້ວ ພວກເຂົາກໍຂຸ່ນ‌ເຄືອງໃຈໃນພີ່ນ້ອງສອງຄົນນັ້ນ

When the ten heard about this, they were indignant with the two brothers.

25

แต่พระเยซูได้เอิ้นพวกเขามาเว้าว่า "พวกเจ้าฮู้อยู่ว่า ผู้ที่ปกครองคนต่างซาติเป็นเจ้านายเหนือเขา กับพวกเจ้านายฮั้นกะใซ้อำนาจบังคับเขา

ພຣະ‌ເຢຊູຊົງເອີ້ນເຂົາມາແລ້ວກ່າວວ່າ, “ພວກທ່ານຮູ້ຢູ່ວ່າພວກຜູ້ຄຸ້ມ‌ຄອງຄົນ‌ຕ່າງຊາດກໍບັງ‌ຄັບບັນ‌ຊາເຂົາ ແລະພວກຜູ້‌ໃຫຍ່ກໍໃຊ້ອຳ‌ນາດເໜືອເຂົາ.

ແຕ່ພຣະ‌ເຢຊູໄດ້ເອີ້ນພວກເຂົາມາເວົ້າວ່າ “ພວກເຈົ້າຮູ້ຢູ່ວ່າ ຜູ້ທີ່ປົກ‌ຄອງຄົນຕ່າງ‌ຊາດເປັນຫົວ‌ໜ້າເໜືອເຂົາ ກັບພວກຫົວ‌ໜ້ານັ້ນກໍໃຊ້ອຳ‌ນາດບັງ‌ຄັບເຂົາ

But Jesus called them aside and said, “You know that the rulers of the Gentiles lord it over them, and their superiors exercise authority over them.

26

แต่ในพวกเจ้าหนิ มันสิบ่เป็นจั่งซั้นเด้อ คั่นผู้ใดอยากสิเป็นใหญ่ในพวกเจ้า ผู้ฮั้นสิต้องเป็นผู้ปรนนิบัติฮับใซ้หมู่

ແຕ່ໃນລະ‌ຫວ່າງພວກທ່ານບໍ່ເປັນຢ່າງນັ້ນ ຖ້າຜູ້‌ໃດຢາກເກີດເປັນໃຫຍ່ໃນພວກທ່ານ ຜູ້‌ນັ້ນຈະຕ້ອງເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ທ່ານທັງຫລາຍ.

ແຕ່ໃນພວກເຈົ້ານີ້ ມັນຊິບໍ່ເປັນຈັ່ງ‌ຊັ້ນເດີ້ ຄັ່ນຜູ້‌ໃດຢາກຊິເປັນໃຫຍ່ໃນພວກເຈົ້າ ຜູ້‌ນັ້ນຊິຕ້ອງເປັນຜູ້ຮັບ‌ໃຊ້ໝູ່

It shall not be this way among you. Instead, whoever wants to become great among you must be your servant,

27

แล้วคั่นผู้ใดอยากสิเป็นเอกเป็นใหญ่ในพวกเจ้า กะให้ผู้ฮั้นเป็นผู้ฮับใซ้ของพวกเจ้าเอาโลด

ແລະຖ້າຜູ້‌ໃດຢາກເປັນເອກເປັນ‌ຕົ້ນໃນພວກທ່ານ ຜູ້‌ນັ້ນຈະຕ້ອງເປັນຂ້ອຍໃຊ້ຂອງພວກທ່ານ.

ແລ້ວຄັ່ນຜູ້‌ໃດຢາກຊິເປັນເອກເປັນໃຫຍ່ໃນພວກເຈົ້າ ກໍໃຫ້ຜູ້‌ນັ້ນເປັນຜູ້ຮັບ‌ໃຊ້ຂອງພວກເຈົ້າເອົາໂລດ

and whoever wants to be first among you must be your slave—

28

คือจั่งที่เฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์บ่ได้มาเพื่อให้คนอื่นปรนนิบัติฮับใซ้เฮา แต่มาเพื่อสิปรนนิบัติฮับใซ้คนอื่นต่างหาก กับเพื่อมอบถวายซีวิตของเฮา ให้เป็นค่าไถ่สำหรับผู้คนทั้งหลาย"

ເໝືອນຢ່າງບຸດມະນຸດບໍ່‌ໄດ້ມາເພື່ອໃຫ້ຄົນອື່ນບົວ‌ລະ‌ບັດຕົນ ແຕ່ໄດ້ມາເພື່ອ‌ຈະບົວ‌ລະ‌ບັດເຂົາ ແລະປະ‌ທານຊີວິດຂອງ‌ຕົນໃຫ້‌ເປັນຄ່າ‌ໄຖ່ຄົນຈຳນວນຫລາຍ.”

ຄື‌ກັນກັບທີ່ເຮົາຜູ້ເປັນບຸດມະນຸດບໍ່ໄດ້ມາເພື່ອໃຫ້ຄົນອື່ນຮັບ‌ໃຊ້ເຮົາ ແຕ່ມາເພື່ອ‌ຊິຮັບ‌ໃຊ້ຄົນອື່ນຕ່າງ‌ຫາກ ກັບເພື່ອມອບຖວາຍຊີວິດຂອງເຮົາ ໃຫ້‌ເປັນຄ່າ‌ໄຖ່ສຳ‌ລັບຜູ້ຄົນທັງ‌ຫລາຍ”

just as the Son of Man did not come to be served, but to serve, and to give His life as a ransom for many.”

29

แล้วบัดพอพระเยซูกับพวกลูกศิษย์ออกไปจากเมืองเยรีโค มีหมู่คนหลวงหลายได้ตามเพิ่นไป

ເມື່ອພຣະ‌ອົງກຳ‌ລັງສະ‌ເດັດພ້ອມດ້ວຍພວກສາ‌ວົກອອກໄປຈາກເມືອງເຢຣິໂກ ມີປະຊາ‌ຊົນຈຳນວນ‌ຫລາຍໄດ້ຕາມພຣະ‌ອົງໄປ

ແລ້ວບັດພໍພຣະ‌ເຢຊູກັບພວກລູກ‌ສິດອອກໄປຈາກເມືອງເຢຣິໂກ ມີໝູ່ຄົນຫລວງ‌ຫລາຍໄດ້ຕາມເພິ່ນໄປ

As they were leaving Jericho, a large crowd followed Him.

30

แล้วนี่แน่ะ มีซายตาบอดสองคนนั่งอยู่แคมทาง บัดเขาได้ยินว่าพระเยซูผ่านมา จั่งฮ้องว่า "โอ้ พระเยซูผู้เป็นลูกดาวิดเจ้าข้า ขอเมตตาผู้ข้าแหน่ท้อน"

ແລະເບິ່ງແມ, ມີຄົນຕາ‌ບອດສອງຄົນນັ່ງຢູ່ແຄມທາງ ເມື່ອໄດ້‌ຍິນວ່າພຣະ‌ເຢຊູສະ‌ເດັດກາຍມາເຂົາຈິ່ງຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ “ທ່ານຜູ້ເປັນບຸດດາວິດເອີຍ, ຂໍຈົ່ງເມດຕາພວກຂ້າ‌ນ້ອຍແດ່ທ້ອນ.”

ແລ້ວນີ້‌ແຫລະ ມີຜູ້ຊາຍຕາ‌ບອດສອງຄົນນັ່ງຢູ່ແຄມທາງ ບັດເຂົາໄດ້‌ຍິນວ່າພຣະ‌ເຢຊູຜ່ານ‌ມາ ຈັ່ງຮ້ອງວ່າ “ໂອ້ ພຣະ‌ເຢຊູຜູ້ເປັນລູກດາວິດເຈົ້າ‌ຂ້າ ຂໍເມດຕາຜູ້‌ຂ້າແໜ່ທ້ອນ”

And there were two blind men sitting beside the road. When they heard that Jesus was passing by, they cried out, “Lord, Son of David, have mercy on us!”

31

ฝ่ายพวกคนหลวงหลายอยู่ฮั้นกะเว้าห้ามเขา ว่าเขาบ่ควรสิเว้า แต่แฮงห้ามเขากะแฮงฮ้องขึ้นอีกว่า "โอ้ พระเยซูผู้เป็นลูกดาวิดเจ้าข้า ขอเมตตาผู้ข้าแหน่ท้อน"

ຝ່າຍປະຊາ‌ຊົນກໍຫ້າມເຂົາໃຫ້ມິດຢູ່ ແຕ່ເຂົາແຮ່ງຊ້ຳຮ້ອງດັງຂຶ້ນວ່າ, “ທ່ານຜູ້ເປັນບຸດດາວິດເອີຍ, ຂໍຈົ່ງເມດຕາພວກຂ້າ‌ນ້ອຍແດ່ທ້ອນ.”

ຝ່າຍພວກຄົນຫລວງ‌ຫລາຍຢູ່‌ຫັ້ນກໍເວົ້າຫ້າມເຂົາ ວ່າເຂົາບໍ່ຄວນຊິເວົ້າ ແຕ່ແຮງຫ້າມເຂົາກໍແຮງຮ້ອງຂຶ້ນອີກວ່າ “ໂອ້ ພຣະ‌ເຢຊູຜູ້ເປັນລູກດາວິດເຈົ້າ‌ຂ້າ ຂໍເມດຕາຜູ້‌ຂ້າແໜ່ທ້ອນ”

The crowd admonished them to be silent, but they cried out all the louder, “Lord, Son of David, have mercy on us!”

32

แล้วพระเยซูกะยืนนิ่งอยู่ เอิ้นเขามา เว้าว่า "พวกเจ้าอยากให้เฮาเฮ็ดหยังให้เจ้า"

ພຣະ‌ເຢຊູຊົງຢຸດຢູ່ແລະເອີ້ນເຂົາມາແລ້ວຊົງຖາມເຂົາວ່າ, “ພວກເຈົ້າຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດ‌ຫຍັງເພື່ອເຈົ້າ.”

ແລ້ວພຣະ‌ເຢຊູກໍຢືນນິ່ງຢູ່ ເອີ້ນເຂົາມາ ເວົ້າວ່າ “ພວກເຈົ້າຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງໃຫ້ເຈົ້າ”

Jesus stopped and called them. “What do you want Me to do for you?” He asked.

33

พวกเขาเว้ากับเพิ่นว่า "ท่านเจ้าข้า ขอให้ตาของผู้ข้ามองเห็นได้ท้อน"

ເຂົາຈິ່ງທູນຕອບວ່າ, “ທ່ານເອີຍ, ຂໍໂຜດເຮັດ‌ໃຫ້ຕາຂອງພວກຂ້າ‌ນ້ອຍມືນເຫັນ‌ຮຸ່ງແດ່ທ້ອນ.”

ພວກເຂົາເວົ້າກັບເພິ່ນວ່າ “ທ່ານ‌ເຈົ້າຂ້າ ຂໍໃຫ້ຕາຂອງຜູ້‌ຂ້າເບິ່ງ‌ເຫັນໄດ້ທ້ອນ”

“Lord,” they answered, “let our eyes be opened.”

34

จั่งซั้น พระเยซูจั่งมีใจอิตนเมตตาเขา กะเลยเอามือแตะตาของเขา แล้วในยามฮั้นพอดี ตาของเขาทั้งสองคนกะเห็นฮุ่งโลด เขาเลยติดตามเพิ่นไป

ພຣະ‌ເຢຊູຊົງມີພຣະ‌ໄທຄຶດສົງ‌ສານ ຈິ່ງຊົງບາຍຕາຂອງເຂົາ ໃນທັນ‌ໃດນັ້ນເຂົາກໍເຫັນ‌ຮຸ່ງ ຈິ່ງໄດ້ຕິດ‌ຕາມພຣະ‌ອົງໄປ.

ຈັ່ງ‌ຊັ້ນ ພຣະ‌ເຢຊູຈັ່ງມີໃຈອິຕົນເມດຕາເຂົາ ກໍເລີຍເອົາມືແຕະຕາຂອງເຂົາ ແລ້ວໃນຍາມນັ້ນພໍ‌ດີ ຕາຂອງເຂົາທັງສອງຄົນກໍເຫັນ‌ຮຸ່ງໂລດ ເຂົາເລີຍຕິດຕາມເພິ່ນໄປ

Moved with compassion, Jesus touched their eyes, and at once they received their sight and followed Him.