ມັດທາຍ 14

		ບົດທີ 14	ມັດທາຍ ບົດທີ 14	Matthew 14
		ຄວາມມໍລະນະພາບຂອງໂຢຮັນບັບຕິສະໂຕ
		(ມຣກ. 6:14-29; ລກ. 9:7-9)
1	หว่างฮั้น ซื่อเสียงของพระเยซูเถิงหูของเจ้าเมืองเฮโรด	ໃນເວລານັ້ນເຮໂຣດຜູ້ປົກຄອງໄດ້ຍິນກິຕິສັບຂອງພຣະເຢຊູ.	ຫວ່າງນັ້ນ ຊື່ສຽງຂອງພຣະເຢຊູເຖິງຫູຂອງເຈົ້າເມືອງເຮໂຣດ	At that time Herod the tetrarch heard the reports about Jesus
2	ลาวจั่งบอกพวกคนใซ้ลาวว่า "ผู้นี้ล่ะต้องเป็นโยฮันผู้ให้ฮับพิธีจุ่มน้ำ ได้เป็นขึ้นมาจากตาย จั่งซั้นการอัศจรรย์แนวหมู่นี้ได้มาจากลาวแน่"	ຈິ່ງກ່າວແກ່ພວກຄົນໃຊ້ວ່າ, “ຜູ້ນີ້ແຫລະ, ແມ່ນໂຢຮັນບັບຕິສະໂຕ ເພິ່ນໄດ້ເປັນຄືນມາຈາກຕາຍດ້ວຍເຫດນີ້ ລິດອຳນາດນີ້ຈິ່ງສະແດງອອກມາໃນຕົວເພິ່ນ.”	ລາວຈັ່ງບອກພວກຄົນໃຊ້ລາວວ່າ “ຜູ້ນີ້ເນາະຕ້ອງເປັນໂຢຮັນຜູ້ໃຫ້ຮັບພິທີຈຸ່ມນ້ຳ ໄດ້ເປັນຂຶ້ນມາຈາກຕາຍ ຈັ່ງຊັ້ນການອັດສະຈັນແນວໝູ່ນີ້ໄດ້ມາຈາກລາວແນ່”	and said to his servants, “This is John the Baptist; he has risen from the dead! This is why miraculous powers are at work in him.”
3	คือว่า แม่นเฮโรดฮั้นที่ได้จับโยฮัน แล้วจั่งมัดขังคุกไว้ ย้อนเห็นแก่คำขอของนางเฮโรเดียส ผู้เป็นน้องสะใภ้ เมียของฟีลิปน้องซายของลาวฮั้น	ດ້ວຍວ່າເຮໂຣດໄດ້ຈັບໂຢຮັນຜູກມັດແລະຂັງຄຸກໄວ້ ເພາະເຫັນແກ່ນາງເຮໂຣເດຍພັນລະຍາຂອງຟີລິບນ້ອງຊາຍຂອງຕົນ.	ຄືວ່າ ແມ່ນເຮໂຣດນັ້ນທີ່ໄດ້ຈັບໂຢຮັນ ແລ້ວຈັ່ງມັດຂັງຄຸກໄວ້ ຍ້ອນເຫັນແກ່ຄຳຂໍຂອງນາງເຮໂຣເດຍ ຜູ້ເປັນນ້ອງໃພ້ ເມຍຂອງຟີລິບນ້ອງຊາຍຂອງລາວນັ້ນ	Now Herod had arrested John and bound him and put him in prison on account of Herodias, his brother Philip’s wife,
4	คือโยฮันนี้เคยบอกเตือนเฮโรดว่า "มันผิดกฎบัญญัติใด๋ ที่เจ้าเอานางฮั้นมาเป็นเมีย"	ເພາະໂຢຮັນເຄີຍທູນຕໍ່ເຮໂລດວ່າ, “ທີ່ທ່ານຈະເອົານາງນັ້ນມາເປັນພັນລະຍາກໍຜິດຕໍ່ກົດແລ້ວ.”	ຄືໂຢຮັນນີ້ເຄີຍບອກເຕືອນເຮໂຣດວ່າ “ມັນຜິດກົດບັນຍັດໄດ໋ ທີ່ເຈົ້າເອົານາງນັ້ນມາເປັນເມຍ”	because John had been telling him, “It is not lawful for you to have her.”
5	แล้วแม้นแต่เฮโรดคึดสิสังหารโยฮัน กะเฮ็ดบ่ได้ย้อนยำเกรงพวกคนหลวงหลาย คือเขาถือกันว่าโยฮันหนิเป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าผู้หนึ่ง	ເຖິງແມ່ນເຮໂຣດມີໃຈຢາກຂ້າໂຢຮັນແຕ່ກໍຢ້ານປະຊາຊົນ ເພາະເຂົາຖືວ່າໂຢຮັນເປັນຜູ້ປະກາດພຣະທຳ.	ແລ້ວແມ່ນແຕ່ເຮໂຣດຄຶດຊິສັງຫານໂຢຮັນ ກໍເຮັດບໍ່ໄດ້ຍ້ອນເຄົາລົບພວກຄົນຫລວງຫລາຍ ຄືເຂົາຖືກັນວ່າໂຢຮັນນີ້ເປັນປາກເປັນສຽງຂອງພຣະເຈົ້າຜູ້ໜຶ່ງ	Although Herod wanted to kill John, he was afraid of the people, because they considered him a prophet.
6	แต่บัดฮอดยามฉลองมื้อเกิดของเฮโรด ลูกสาวของนางเฮโรเดียสกะฟ้อนรำต่อหน้าแขกอยู่ฮั้น เลยเฮ็ดให้เฮโรดพอใจหลาย	ແຕ່ເມື່ອວັນສະຫລອງວັນກຳເນີດຂອງເຮໂຣດມາເຖິງ ບຸດຍິງຂອງນາງເຮໂຣເດຍໄດ້ຟ້ອນລຳຖ້າມກາງບັນດາແຂກເຮັດໃຫ້ເຮໂຣດຊອບໃຈ.	ແຕ່ບັດຮອດຍາມສະຫລອງມື້ເກີດຂອງເຮໂຣດ ລູກສາວຂອງນາງເຮໂຣເດຍກໍຟ້ອນລຳຕໍ່ໜ້າແຂກຢູ່ຫັ້ນ ເລີຍເຮັດໃຫ້ເຮໂຣດພໍໃຈຫລາຍ	On Herod’s birthday, however, the daughter of Herodias danced before them and pleased Herod
7	เฮโรดจั่งฮับปากปฏิญาณไว้ว่า นางสิขอแนวใด กะสิให้แนวฮั้น	ເຫດສັນນັ້ນເຮໂຣດຈິ່ງສັນຍາດ້ວຍສາບານຕົນວ່າ, “ນາງຈະຂໍສິ່ງໃດກໍຈະໃຫ້ສິ່ງນັ້ນ”.	ເຮໂຣດຈັ່ງຮັບປາກຄຳສາບານໄວ້ວ່າ ນາງຊິຂໍແນວໃດ ກໍຊິໃຫ້ແນວນັ້ນ	so much that he promised with an oath to give to her whatever she asked.
8	ลูกสาวจั่งขอตามที่แม่ได้สั่งไว้แล้วว่า "ขอหัวของโยฮันผู้ให้ฮับจุ่มน้ำฮั้น ใส่ถาดมาให้ดิฉันอยู่หนิค่ะ"	ຍິງສາວຈິ່ງທູນຕາມທີ່ມານດາແນະນຳໄວ້ວ່າ, “ຂໍຫົວໂຢຮັນບັບຕິສະໂຕໃສ່ຖາດມາໃຫ້ຂ້ານ້ອຍທີ່ນີ້.”	ລູກສາວຈັ່ງຂໍຕາມທີ່ແມ່ໄດ້ສັ່ງໄວ້ແລ້ວວ່າ “ຂໍຫົວຂອງໂຢຮັນຜູ້ໃຫ້ຮັບຈຸ່ມນ້ຳນັ້ນ ໃສ່ຖາດມາໃຫ້ລູກຢູ່ນີ້ຄ່ະ”	Prompted by her mother, she said, “Give me here on a platter the head of John the Baptist.”
9	ส่วนกษัตริย์เฮโรดกะเศร้าใจหลาย ย้อนว่าคำปฏิญาณที่ได้ฮับปากไว้แล้วฮั้น กะ๏ต้องเฮ็ดตาม กับย้อนเขาเกรงใจพวกแขกที่นั่งกินกันกับลาว จั่งออกคำสั่งตามที่นางได้ขอ	ຝ່າຍເຮໂຣດຜູ້ປົກຄອງກໍທຸກໃຈ ແຕ່ເພາະເຫດທີ່ໄດ້ສາບານຕົນ ແລະເພາະເຫັນແກ່ຄົນທັງປວງທີ່ນັ່ງຮ່ວມຮັບປະທານຢູ່ນັ້ນ ຈິ່ງອອກຄຳສັ່ງອະນຸຍາດໃຫ້.	ສ່ວນກະສັດເຮໂຣດກໍເສົ້າໃຈຫລາຍ ຍ້ອນວ່າຄຳສາບານທີ່ໄດ້ຮັບປາກໄວ້ແລ້ວນັ້ນ ກໍຕ້ອງເຮັດຕາມ ກັບຍ້ອນເຂົາເກງໃຈພວກແຂກທີ່ນັ່ງກິນກັນກັບລາວ ຈັ່ງອອກຄຳສັ່ງຕາມທີ່ນາງໄດ້ຂໍ	The king was grieved, but because of his oaths and his guests, he ordered that her wish be granted
10	แล้วเขาจั่งใซ้คนไปตัดหัวของโยฮันในคุก	ແລ້ວກໍໃຊ້ຄົນໄປຕັດເອົາຫົວໂຢຮັນໃນຄຸກ.	ແລ້ວເຂົາຈັ່ງໃຊ້ຄົນໄປຕັດຫົວຂອງໂຢຮັນໃນຄຸກ	and sent to have John beheaded in the prison.
11	เฮ็ดแล้วคนฮั้นกะเอาหัวของโยฮันใส่ถาดมามอบให้ญิงสาวฮั้น ญิงสาวกะเลยนำไปให้แม่	ເຂົາຈິ່ງເອົາຫົວໃສ່ຖາດມາໃຫ້ຍິງສາວນັ້ນ ແລະນາງກໍໄປສົ່ງໃຫ້ມານດາຂອງຕົນ.	ເຮັດແລ້ວຄົນນັ້ນກໍເອົາຫົວຂອງໂຢຮັນໃສ່ຖາດມາມອບໃຫ້ຍິງສາວນັ້ນ ຍິງສາວກໍເລີຍນຳໄປໃຫ້ແມ່	John’s head was brought in on a platter and presented to the girl, who carried it to her mother.
12	แล้วฝ่ายพวกลูกศิษย์ของโยฮันกะมาฮับเอาศพไปฝังไว้ แล้วจั่งไปบอกพระเยซูให้เพิ่นฮู้จักนำ	ຝ່າຍພວກສິດຂອງໂຢຮັນກໍພາກັນມາຮັບເອົາສົບໄປສົ່ງສະການແລ້ວກໍມາທູນພຣະເຢຊູໃຫ້ຊົງຊາບ.	ແລ້ວຝ່າຍພວກລູກສິດຂອງໂຢຮັນກໍມາຮັບເອົາສົບໄປຝັງໄວ້ ແລ້ວຈັ່ງໄປບອກພຣະເຢຊູໃຫ້ເພິ່ນຮູ້ຈັກນຳ	Then John’s disciples came and took his body and buried it. And they went and informed Jesus.
		ການຊົງລ້ຽງຫ້າພັນຄົນ
		(ມຣກ. 6:30-44; ລກ. 9:10-17; ຢຮ. 6:1-14)
13	บัดพระเยซูได้ยินแล้ว เพิ่นจั่งลงเฮือออกจากฮั้น ไปหม่องเปลี่ยวแต่ผู้เดียวเพิ่น แล้วบัดพวกคนอยู่แถวฮั้นได้ยิน เขากะย่างออกจากเมืองต่างๆ ตามหาพระเยซูไป	ເມື່ອພຣະເຢຊູໄດ້ຊົງຊາບແລ້ວ ຈິ່ງລົງເຮືອສະເດັດຈາກບ່ອນນັ້ນໄປຍັງປ່າສະຫງັດຢູ່ຕ່າງຫາກ ເມື່ອປະຊາຊົນທັງປວງໄດ້ຍິນຂ່າວນັ້ນ ເຂົາກໍອອກຈາກເມືອງຕ່າງໆ ຍ່າງຕິດຕາມພຣະອົງໄປ.	ບັດພຣະເຢຊູໄດ້ຍິນແລ້ວ ເພິ່ນຈັ່ງລົງເຮືອອອກຈາກຫັ້ນ ໄປບໍລິເວນເປົ່າປ່ຽວແຕ່ຜູ້ດຽວເພິ່ນ ແລ້ວບັດພວກຄົນຢູ່ແຖວນັ້ນໄດ້ຍິນ ເຂົາກໍຍ່າງອອກຈາກເມືອງຕ່າງໆ ຕາມຫາພຣະເຢຊູໄປ	When Jesus heard about John, He withdrew by boat privately to a solitary place. But the crowds found out and followed Him on foot from the towns.
14	แล้วบัดพระเยซูขึ้นจากเฮือแล้ว กะเหลียวเบิ่งเห็นผู้คนหลวงหลายอยู่ฮั้น เพิ่นกะอิตนเขาหลาย เลยปัวคนเจ็บไข้ได้ป่วยของพวกเขาให้เซาเป็นดี	ເມື່ອພຣະເຢຊູສະເດັດອອກຈາກເຮືອແລ້ວກໍຊົງເຫັນປະຊາຊົນໝູ່ໃຫຍ່ ພຣະອົງຊົງສົງສານເຂົາ ຈິ່ງຊົງໂຜດຄົນປ່ວຍທັງຫລາຍໃນພວກເຂົາໃຫ້ດີ.	ແລ້ວບັດພຣະເຢຊູຂຶ້ນຈາກເຮືອແລ້ວ ກໍຫລຽວເບິ່ງເຫັນຜູ້ຄົນຫລວງຫລາຍຢູ່ຫັ້ນ ເພິ່ນກໍອິຕົນເຂົາຫລາຍ ເລີຍປົວຄົນເຈັບໄຂ້ໄດ້ປ່ວຍຂອງພວກເຂົາໃຫ້ເຊົາເປັນດີ	When He stepped ashore and saw a large crowd, He had compassion on them and healed their sick.
15	บัดฮอดยามแล้ว พวกลูกศิษย์ของพระเยซูมาเว้ากับเพิ่นว่า "นี่เป็นหม่องอึดอยากบ่มีแนวกินเลย กับมันสิค่ำแล้ว ท่านควรสิให้คนพวกนี้ออกไป เพื่อเขาสิได้ไปหาซื้อแนวกินตามหมู่บ้านต่างๆ"	ຄັນເວລາແລງມາພວກສາວົກໄດ້ມາທູນພຣະອົງວ່າ, “ບ່ອນນີ້ເປັນປ່າແລະບັດນີ້ຄ່ຳແລ້ວ ສັນນັ້ນຂໍທ່ານຈົ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນເລີກໄປເສຍ ເພື່ອເຂົາຈະໄດ້ໄປຊື້ອາຫານຮັບປະທານຕາມບ້ານຕ່າງໆ.”	ບັດຮອດຍາມແລ້ວ ພວກລູກສິດຂອງພຣະເຢຊູມາເວົ້າກັບເພິ່ນວ່າ “ນີ້ແມ່ນໝ້ອງອຶດຢາກບໍ່ມີແນວກິນເລີຍ ກັບມັນຊິຄ່ຳແລ້ວ ທ່ານຄວນຊິໃຫ້ຄົນພວກນີ້ອອກໄປ ເພື່ອເຂົາຊິໄດ້ໄປຫາຊື້ແນວກິນຕາມໝູ່ບ້ານຕ່າງໆ”	When evening came, the disciples came to Him and said, “This is a desolate place, and the hour is already late. Dismiss the crowds, so they can go to the villages and buy food for themselves.”
16	แต่พระเยซูเว้ากับพวกลูกศิษย์ว่า "พวกคนหมู่นี้บ่จำเป็นที่สิต้องออกจากหม่องนี้ไปดอก ให้พวกเจ้าเลี้ยงเขาโลด"	ຝ່າຍພຣະເຢຊູຊົງຕອບເຂົາວ່າ, “ເຂົາບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງໄປ ພວກທ່ານຈົ່ງລ້ຽງເຂົາສາ.”	ແຕ່ພຣະເຢຊູເວົ້າກັບພວກລູກສິດວ່າ “ພວກຄົນໝູ່ນີ້ບໍ່ຈຳເປັນທີ່ຊິຕ້ອງອອກຈາກໝ້ອງນີ້ໄປດອກ ໃຫ້ພວກເຈົ້າລ້ຽງເຂົາໂລດ”	“They do not need to go away,” Jesus replied. “You give them something to eat.”
17	พวกลูกศิษย์จั่งตอบพระเยซูว่า "พวกผู้ข้ามีแต่ขนมปังเพียงห้าก้อนกับปลาสองโตเมิ้ดท่อฮั้น"	ພວກສາວົກຈິ່ງທູນພຣະອົງວ່າ, “ຢູ່ນີ້ພວກຂ້ານ້ອຍບໍ່ມີຫຍັງ ເວັ້ນແຕ່ເຂົ້າຈີ່ຫ້າກ້ອນແລະປາສອງໂຕເທົ່ານັ້ນ.”	ພວກລູກສິດຈັ່ງຕອບພຣະເຢຊູວ່າ “ພວກຜູ້ຂ້າມີແຕ່ເຂົ້າຈີ່ພຽງຫ້າກ້ອນກັບປາສອງໂຕໝົດເທົານັ້ນ”	“We have here only five loaves of bread and two fish,” they answered.
18	เพิ่นจั่งสั่งเขาว่า "เอามันมาให้เฮาโลดเด้อ"	ພຣະອົງຊົງບອກວ່າ, “ເອົາອັນນັ້ນມາໃຫ້ເຮົາທີ່ນີ້.”	ເພິ່ນຈັ່ງສັ່ງເຂົາວ່າ “ເອົາມັນມາໃຫ້ເຮົາໂລດເດີ້”	“Bring them here to Me,” Jesus said.
19	แล้วเพิ่นได้สั่งให้หมู่คนอยู่ฮั้นให้นั่งลงในท่งหญ้าหนิ แล้วได้จับเอาขนมปังห้าก้อนกับปลาสองโตฮั้นขึ้นมา แล้วกะเงยหน้าเบิ่งทางฟ้าสวรรค์ จั่งขอบพระคุณพระเจ้า แล้วบิขนมปังส่งให้พวกลูกศิษย์ พวกเขาเลยแจกออกไปให้เมิ้ดคู่คนอยู่ฮั้น	ແລ້ວພຣະອົງຊົງສັ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນນັ່ງລົງຕາມປ່າຫຍ້າ ເມື່ອຊົງຮັບເອົາເຂົ້າຈີ່ຫ້າກ້ອນແລະປາສອງໂຕນັ້ນແລ້ວກໍຊົງເງີຍພຣະພັກເບິ່ງຟ້າຂໍພຣະພອນ ເມື່ອຊົງຫັກເຂົ້າຈີ່ແລ້ວກໍຍື່ນໃຫ້ພວກສາວົກ ພວກສາວົກກໍແຈກໃຫ້ຄົນທັງປວງ.	ແລ້ວເພິ່ນໄດ້ສັ່ງໃຫ້ໝູ່ຄົນຢູ່ຫັ້ນໃຫ້ນັ່ງລົງໃນທົ່ງຫຍ້ານີ້ ແລ້ວໄດ້ຈັບເອົາເຂົ້າຈີ່ຫ້າກ້ອນກັບປາສອງໂຕນັ້ນຂຶ້ນມາ ແລ້ວກໍເງີຍໜ້າເບິ່ງທາງຟ້າສະຫວັນ ຈັ່ງຂອບຄຸນພຣະເຈົ້າ ແລ້ວບິເຂົ້າຈີ່ສົ່ງໃຫ້ພວກລູກສິດ ພວກເຂົາເລີຍແຈກອອກໄປໃຫ້ໝົດຄູ່ຄົນຢູ່ຫັ້ນ	And He instructed the crowds to sit down on the grass. Taking the five loaves and the two fish and looking up to heaven, He spoke a blessing. Then He broke the loaves and gave them to the disciples, and the disciples gave them to the people.
20	แล้วเขากะกินอิ่มเมิ้ดคู่คน ส่วนที่เหลือฮั้น เขากะเก็บไว้ฮอดสิบสองกระบุงเต็ม	ເຂົາໄດ້ກິນອີ່ມທຸກຄົນ ສ່ວນຕ່ອນຫັກທີ່ເຫລືອນັ້ນເຂົາເກັບໄດ້ເຕັມສິບສອງບຸງ.	ແລ້ວເຂົາກໍກິນອິ່ມໝົດຄູ່ຄົນ ສ່ວນທີ່ເຫລືອຫັ້ນ ເຂົາກໍເກັບໄວ້ຮອດສິບສອງກະບຸງເຕັມ	They all ate and were satisfied, and the disciples picked up twelve basketfuls of broken pieces that were left over.
21	แล้วจำนวนคนที่ได้กินฮั้น นอกจากแม่ญิงกับพวกเด็กๆ มีผู้ซายประมาณห้าพันคน	ຝ່າຍຄົນທີ່ກິນນັ້ນມີຜູ້ຊາຍປະມານຫ້າພັນຄົນ ບໍ່ນັບແມ່ຍິງແລະເດັກນ້ອຍ.	ແລ້ວຈຳນວນຄົນທີ່ໄດ້ກິນນັ້ນ ນອກຈາກແມ່ຍິງກັບພວກເດັກໆ ມີຜູ້ຊາຍປະມານຫ້າພັນຄົນ	About five thousand men were fed, in addition to women and children.
		ພຣະອົງຊົງດຳເນີນເທິງນ້ຳ
		(ມຣກ. 6:15-52; ຢຮ. 6:16-21)
22	หลังจากฮั้น พระเยซูได้สั่งให้พวกลูกศิษย์ของเพิ่นลงเฮือข้ามฟากไปก่อน ส่วนเพิ่นกะถ้าส่งพวกคนอยู่ฮั้นเมือบ้าน	ຫລັງຈາກນັ້ນພຣະອົງຊົງສັ່ງໃຫ້ພວກສາວົກລົງເຮືອຂ້າມຟາກໄປກ່ອນ ຂະນະທີ່ພຣະອົງຊົງສັ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນເລີກໄປ.	ຫລັງຈາກນັ້ນ ພຣະເຢຊູໄດ້ສັ່ງໃຫ້ພວກລູກສິດຂອງເພິ່ນລົງເຮືອຂ້າມຟາກໄປກ່ອນ ສ່ວນເພິ່ນກໍຖ້າສົ່ງພວກຄົນຢູ່ຫັ້ນເມືອບ້ານ	Immediately Jesus made the disciples get into the boat and go on ahead of Him to the other side, while He dismissed the crowds.
23	แล้วบัดส่งพวกคนหลวงหลายอยู่ฮั้นเมือบ้านเมิ้ดแล้ว เพิ่นเลยขึ้นไปเทิงภูเขาแต่ผู้เดียวเพื่อสิอธิษฐานเว้านำพระเจ้า พอฮอดค่ำ เพิ่นกะยังอยู่ฮั้นแต่ผู้เดียวเพิ่น	ແລະເມື່ອຊົງໃຫ້ປະຊາຊົນເຫລົ່ານັ້ນເລີກໄປໝົດແລ້ວ ພຣະອົງຈິ່ງສະເດັດຂຶ້ນພູຢູ່ຕ່າງຫາກເພື່ອໄຫວ້ວອນ ແລະເມື່ອຄ່ຳມາແລ້ວພຣະອົງກໍຍັງຊົງຢູ່ທີ່ນັ້ນແຕ່ຕົນດຽວ.	ແລ້ວບັດສົ່ງພວກຄົນຫລວງຫລາຍຢູ່ຫັ້ນເມືອບ້ານໝົດແລ້ວ ເພິ່ນເລີຍຂຶ້ນໄປເທິງພູເຂົາແຕ່ຜູ້ດຽວເພື່ອຊິອະທິຖານເວົ້ານຳພຣະເຈົ້າ ພໍຮອດຄ່ຳ ເພິ່ນກໍຍັງຢູ່ຫັ້ນແຕ່ຜູ້ດຽວເພິ່ນ	After He had sent them away, He went up on the mountain by Himself to pray. When evening came, He was there alone,
24	ยามฮั้นเฮือกะอยู่กลางทะเลแล้ว ถืกคลื่นใหญ่ซัดไปซัดมา ย้อนต้องสู้กับลมที่พัดมาแฮง	ສ່ວນເຮືອນັ້ນກໍຢູ່ໄກຈາກຝັ່ງຫລາຍຮ້ອຍວາແລະຖືກຟອງນ້ຳຕີໄປມາເພາະທວນລົມຕ້ານຢູ່.	ຍາມນັ້ນເຮືອກໍຢູ່ກາງທະເລແລ້ວ ຖືກຄື້ນໃຫຍ່ຊັດໄປຊັດມາ ຍ້ອນຕ້ອງສູ້ກັບລົມທີ່ພັດມາແຮງ	but the boat was already far from land, buffeted by the waves because the wind was against it.
		ລະຫວ່າງບ່າຍສາມທຸ່ມກັບຫົກທຸ່ມ.
25	ยามฮั้นใกล้สิซอดแจ้งแล้ว พระเยซูจั่งย่างไปตามผิวน้ำทะเลออกไปหาพวกลูกศิษย์	ຄັນເຖິງຍາມສີ່ກາງຄືນ ພຣະອົງຊົງຍ່າງເທິງນ້ຳໄປຫາພວກສາວົກ.	ຍາມນັ້ນໃກ້ຊິຊອດແຈ້ງແລ້ວ ພຣະເຢຊູຈັ່ງຍ່າງໄປຕາມຜິວນ້ຳທະເລອອກໄປຫາພວກລູກສິດ	During the fourth watch of the night, Jesus went out to them, walking on the sea.
26	แล้วบัดพวกลูกศิษย์เห็นเพิ่นย่างมาตามผิวน้ำทะเล เขากะตกใจหย้านเมิ้ดแฮง จั่งฮ้องกันเสียงดังว่า "ผีมาแล้วๆ"	ແຕ່ເມື່ອພວກສາວົກໄດ້ເຫັນພຣະອົງຊົງຍ່າງມາເທິງນ້ຳ ເຂົາກໍຕົກໃຈເວົ້າກັນວ່າ, “ຜີ” ເຂົາຈິ່ງຮ້ອງຂຶ້ນເພາະຄວາມຢ້ານ ໃນທັນໃດນັ້ນພຣະເຢຊູໄດ້ຊົງອອກພຣະໂອດກ່າວກັບເຂົາວ່າ.	ແລ້ວບັດພວກລູກສິດເຫັນເພິ່ນຍ່າງມາຕາມຜິວນ້ຳທະເລ ເຂົາກໍຕົກໃຈຢ້ານໝົດແຮງ ຈັ່ງຮ້ອງກັນສຽງດັ່ງວ່າ “ຜີມາແລ້ວໆ”	When the disciples saw Him walking on the sea, they were terrified. “It’s a ghost!” they said, and cried out in fear.
27	ในยามฮั้นพอดี พระเยซูเว้ากับเขาว่า "ให้ดีใจโลดเด้อ แม่นโตเฮาเองดอก อย่าสู่หย้านเด้อ"	“ຢ່ານ້ອຍໃຈເທາະ ແມ່ນເຮົາເອງ ຢ່າຢ້ານ.”	ໃນຍາມນັ້ນພໍດີ ພຣະເຢຊູເວົ້າກັບເຂົາວ່າ “ໃຫ້ດີໃຈໂລດເດີ້ ແມ່ນໂຕເຮົາເອງດອກ ຢ່າສູ່ຢ້ານເດີ້”	But Jesus immediately spoke up: “Take courage! It is I. Do not be afraid.”
28	ฝ่ายเปโตรจั่งตอบพระเยซูว่า "ท่านเจ้าข้า โปรดให้ผู้ข้าย่างตามผิวน้ำไปหาท่านแหน่"	ຝ່າຍເປໂຕຈິ່ງທູນຕອບພຣະອົງວ່າ, “ນາຍເອີຍ, ຖ້າແມ່ນທ່ານແນ່ແລ້ວ ຂໍສັ່ງໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຍ່າງເທິງນ້ຳໄປຫາທ່ານ.”	ຝ່າຍເປໂຕຈັ່ງຕອບພຣະເຢຊູວ່າ “ທ່ານເຈົ້າຂ້າ ໂຜດໃຫ້ຜູ້ຂ້າຍ່າງຕາມຜິວນ້ຳໄປຫາທ່ານແໜ່”	“Lord, if it is You,” Peter replied, “command me to come to You on the water.”
29	เพิ่นเว้าว่า "มาโลดเด้อ" บัดเปโตรลงจากเฮือแล้ว ลาวกะตั้งต้นเริ่มสิย่างเทิงน้ำไปหาพระเยซู	ພຣະອົງຊົງບອກວ່າ, “ມາສາ” ເປໂຕຈິ່ງອອກຈາກເຮືອຍ່າງເທິງນ້ຳໄປຫາພຣະເຢຊູ.	ເພິ່ນເວົ້າວ່າ “ມາໂລດເດີ້” ບັດເປໂຕລົງຈາກເຮືອແລ້ວ ລາວກໍຕັ້ງຕົ້ນເລີ່ມຊິຍ່າງເທິງນ້ຳໄປຫາພຣະເຢຊູ	“Come,” said Jesus. Then Peter got down out of the boat, walked on the water, and came toward Jesus.
30	แต่บัดลาวเหลียวเบิ่งเห็นลมพัดแฮงกะเกิดหย้าน แล้วบัดพวมสิจมลงกะฮ้องว่า "ท่านเจ้าข้า ซ่อยผู้ข้าแหน่ท้อน"	ແຕ່ເມື່ອເຫັນລົມກໍຢ້ານແລະເມື່ອກຳລັງຈະຈົມກໍຮ້ອງວ່າ, “ນາຍເອີຍ, ຊ່ອຍຂ້ານ້ອຍໃຫ້ພົ້ນແດ່ທ້ອນ.”	ແຕ່ບັດລາວຫລຽວເບິ່ງເຫັນລົມພັດແຮງກໍເກີດຢ້ານ ແລ້ວບັດພວມຊິຈົມລົງກໍຮ້ອງວ່າ “ທ່ານເຈົ້າຂ້າ ຊ່ອຍຜູ້ຂ້າແໜ່ທ້ອນ”	But when he saw the strength of the wind, he was afraid, and beginning to sink, cried out, “Lord, save me!”
31	ในยามฮั้นพอดีพระเยซูได้เอื้อมมือลงจับเปโตรไว้ แล้วเว้ากับลาวว่า "โอ้ เจ้าผู้มีความเซื่อน้อยแท้ เจ้าสงสัยย้อนหยัง"	ໃນທັນໃດນັ້ນພຣະເຢຊູຊົງຢື້ພຣະຫັດຈັບເປໂຕໄວ້ແລ້ວຊົງກ່າວວ່າ, “ໂອ ຜູ້ມີຄວາມເຊື່ອນ້ອຍ ເປັນຫຍັງ ຈິ່ງສົງໄສ.”	ໃນຍາມນັ້ນພໍດີພຣະເຢຊູໄດ້ເອື້ອມມືລົງຈັບເປໂຕໄວ້ ແລ້ວເວົ້າກັບລາວວ່າ “ໂອ້ ເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມເຊື່ອນ້ອຍແທ້ ເຈົ້າສົງໄສຍ້ອນຫຍັງ”	Immediately Jesus reached out His hand and took hold of Peter. “You of little faith,” He said, “why did you doubt?”
32	แล้วบัดพระเยซูกับเปโตรขึ้นเฮือแล้ว ลมได้เซากับหม่อง	ເມື່ອພຣະອົງກັບເປໂຕຂຶ້ນເຮືອແລ້ວລົມກໍງຽບລົງ.	ແລ້ວບັດພຣະເຢຊູກັບເປໂຕຂຶ້ນເຮືອແລ້ວ ລົມໄດ້ເຊົາກັບໝ້ອງ	And when they had climbed back into the boat, the wind died down.
33	บัดนี้ ลูกศิษย์ที่อยู่ในเฮือจั่งมาเคารพบูซาเพิ่น เว้าว่า "แต่แท้แล้ว ท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้าอีหลี"	ພວກທີ່ຢູ່ໃນເຮືອໄດ້ມາກົ້ມຂາບໃສ່ພຣະອົງແລ້ວທູນວ່າ, “ທ່ານເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າຈິງແທ້.”	ບັດນີ້ ລູກສິດທີ່ຢູ່ໃນເຮືອຈັ່ງມາເຄົາລົບບູຊາເພິ່ນ ເວົ້າວ່າ “ແຕ່ແທ້ແລ້ວ ທ່ານເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າອີ່ຫລີ”	Then those who were in the boat worshiped Him, saying, “Truly You are the Son of God!”
		ຊົງໂຜດໄທເຄັນເນຊາເຣັດ
		(ມຣກ. 6:53-56)
34	บัดพวกเขาข้ามฟากไปฮอดแล้ว กะมาเถิงตะฝั่งของแขวงเยนเนซาเรท	ເມື່ອຂ້າມຟາກໄປເຖິງແລ້ວກໍຈອດເຮືອທີ່ທ່າເມືອງເຄັນເນຊາເຣັດ.	ບັດພວກເຂົາຂ້າມຟາກໄປຮອດແລ້ວ ກໍມາເຖິງຝັ່ງຂອງແຂວງເຄັນເນຊາເຣັດ	When they had crossed over, they landed at Gennesaret.
35	บัดคนอยู่ฮั้นฮู้จักว่าพระเยซูมาอยู่ฮั้นแล้ว เขากะใซ้คนออกไปบอกข่าวทั่วล้อมรอบแคว้นฮั้น แล้วต่างคนต่างได้พากันนำคนโรคภัยไข้เจ็บมาหาเพิ่น	ເມື່ອຄົນໃນເຂດນັ້ນໄດ້ຮູ້ຈັກພຣະອົງແລ້ວ ກໍໃຊ້ຄົນໄປບອກກ່າວທົ່ວຕະຫລອດເຂດນັ້ນ ເຂົາຈິ່ງພາບັນດາຄົນເຈັບປ່ວຍມາຫາພຣະອົງ.	ບັດຄົນຢູ່ຫັ້ນຮູ້ຈັກວ່າພຣະເຢຊູມາຢູ່ຫັ້ນແລ້ວ ເຂົາກໍໃຊ້ຄົນອອກໄປບອກຂ່າວທົ່ວລ້ອມຮອບແຄວ້ນນັ້ນ ແລ້ວຕ່າງຄົນຕ່າງໄດ້ພາກັນນຳຄົນໂລກໄພໄຂ້ເຈັບມາຫາເພິ່ນ	And when the men of that place recognized Jesus, they sent word to all the surrounding region. People brought all the sick to Him,
36	แล้วพวกเขาอ้อนวอนพระเยซู จั่งได้ขอเพียงแต่เอามือแตะซายเสื้อคลุมเพิ่น แล้วผู้ใดได้เอามือแตะซายเสื้อของเพิ่น กะเซาป่วยเป็นดีคู่คนอย่างสมบูรณ์แบบเมิ้ด	ທູນຂໍພຣະອົງຊົງໂຜດໃຫ້ຄົນເຈັບປ່ວຍພໍແຕ່ບາຍແຄມເຄື່ອງທົງຂອງພຣະອົງເທົ່ານັ້ນ ແລະຜູ້ໃດໄດ້ບາຍແລ້ວກໍຖືກຊົງໂຜດໃຫ້ດີປົກກະຕິ.	ແລ້ວພວກເຂົາອ້ອນວອນພຣະເຢຊູ ຈັ່ງໄດ້ຂໍພຽງແຕ່ເອົາມືແຕະຜູ້ຊາຍເສື້ອຄຸມເພິ່ນ ແລ້ວຜູ້ໃດໄດ້ເອົາມືແຕະຜູ້ຊາຍເສື້ອຂອງເພິ່ນ ກໍເຊົາປ່ວຍເປັນດີຄູ່ຄົນຢ່າງສົມບູນແບບໝົດ	and begged Him just to let them touch the fringe of His cloak. And all who touched Him were healed.

1

หว่างฮั้น ซื่อเสียงของพระเยซูเถิงหูของเจ้าเมืองเฮโรด

ໃນເວລານັ້ນເຮໂຣດຜູ້ປົກຄອງໄດ້ຍິນກິຕິສັບຂອງພຣະເຢຊູ.

ຫວ່າງນັ້ນ ຊື່ສຽງຂອງພຣະເຢຊູເຖິງຫູຂອງເຈົ້າເມືອງເຮໂຣດ

At that time Herod the tetrarch heard the reports about Jesus

2

ลาวจั่งบอกพวกคนใซ้ลาวว่า "ผู้นี้ล่ะต้องเป็นโยฮันผู้ให้ฮับพิธีจุ่มน้ำ ได้เป็นขึ้นมาจากตาย จั่งซั้นการอัศจรรย์แนวหมู่นี้ได้มาจากลาวแน่"

ຈິ່ງກ່າວແກ່ພວກຄົນໃຊ້ວ່າ, “ຜູ້ນີ້ແຫລະ, ແມ່ນໂຢຮັນບັບຕິສະໂຕ ເພິ່ນໄດ້ເປັນຄືນມາຈາກຕາຍດ້ວຍເຫດນີ້ ລິດອຳນາດນີ້ຈິ່ງສະແດງອອກມາໃນຕົວເພິ່ນ.”

ລາວຈັ່ງບອກພວກຄົນໃຊ້ລາວວ່າ “ຜູ້ນີ້ເນາະຕ້ອງເປັນໂຢຮັນຜູ້ໃຫ້ຮັບພິທີຈຸ່ມນ້ຳ ໄດ້ເປັນຂຶ້ນມາຈາກຕາຍ ຈັ່ງຊັ້ນການອັດສະຈັນແນວໝູ່ນີ້ໄດ້ມາຈາກລາວແນ່”

and said to his servants, “This is John the Baptist; he has risen from the dead! This is why miraculous powers are at work in him.”

3

คือว่า แม่นเฮโรดฮั้นที่ได้จับโยฮัน แล้วจั่งมัดขังคุกไว้ ย้อนเห็นแก่คำขอของนางเฮโรเดียส ผู้เป็นน้องสะใภ้ เมียของฟีลิปน้องซายของลาวฮั้น

ດ້ວຍວ່າເຮໂຣດໄດ້ຈັບໂຢຮັນຜູກມັດແລະຂັງຄຸກໄວ້ ເພາະເຫັນແກ່ນາງເຮໂຣເດຍພັນລະຍາຂອງຟີລິບນ້ອງຊາຍຂອງຕົນ.

ຄືວ່າ ແມ່ນເຮໂຣດນັ້ນທີ່ໄດ້ຈັບໂຢຮັນ ແລ້ວຈັ່ງມັດຂັງຄຸກໄວ້ ຍ້ອນເຫັນແກ່ຄຳຂໍຂອງນາງເຮໂຣເດຍ ຜູ້ເປັນນ້ອງໃພ້ ເມຍຂອງຟີລິບນ້ອງຊາຍຂອງລາວນັ້ນ

Now Herod had arrested John and bound him and put him in prison on account of Herodias, his brother Philip’s wife,

4

คือโยฮันนี้เคยบอกเตือนเฮโรดว่า "มันผิดกฎบัญญัติใด๋ ที่เจ้าเอานางฮั้นมาเป็นเมีย"

ເພາະໂຢຮັນເຄີຍທູນຕໍ່ເຮໂລດວ່າ, “ທີ່ທ່ານຈະເອົານາງນັ້ນມາເປັນພັນລະຍາກໍຜິດຕໍ່ກົດແລ້ວ.”

ຄືໂຢຮັນນີ້ເຄີຍບອກເຕືອນເຮໂຣດວ່າ “ມັນຜິດກົດບັນຍັດໄດ໋ ທີ່ເຈົ້າເອົານາງນັ້ນມາເປັນເມຍ”

because John had been telling him, “It is not lawful for you to have her.”

5

แล้วแม้นแต่เฮโรดคึดสิสังหารโยฮัน กะเฮ็ดบ่ได้ย้อนยำเกรงพวกคนหลวงหลาย คือเขาถือกันว่าโยฮันหนิเป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าผู้หนึ่ง

ເຖິງແມ່ນເຮໂຣດມີໃຈຢາກຂ້າໂຢຮັນແຕ່ກໍຢ້ານປະຊາຊົນ ເພາະເຂົາຖືວ່າໂຢຮັນເປັນຜູ້ປະກາດພຣະທຳ.

ແລ້ວແມ່ນແຕ່ເຮໂຣດຄຶດຊິສັງຫານໂຢຮັນ ກໍເຮັດບໍ່ໄດ້ຍ້ອນເຄົາລົບພວກຄົນຫລວງຫລາຍ ຄືເຂົາຖືກັນວ່າໂຢຮັນນີ້ເປັນປາກເປັນສຽງຂອງພຣະເຈົ້າຜູ້ໜຶ່ງ

Although Herod wanted to kill John, he was afraid of the people, because they considered him a prophet.

6

แต่บัดฮอดยามฉลองมื้อเกิดของเฮโรด ลูกสาวของนางเฮโรเดียสกะฟ้อนรำต่อหน้าแขกอยู่ฮั้น เลยเฮ็ดให้เฮโรดพอใจหลาย

ແຕ່ເມື່ອວັນສະຫລອງວັນກຳເນີດຂອງເຮໂຣດມາເຖິງ ບຸດຍິງຂອງນາງເຮໂຣເດຍໄດ້ຟ້ອນລຳຖ້າມກາງບັນດາແຂກເຮັດໃຫ້ເຮໂຣດຊອບໃຈ.

ແຕ່ບັດຮອດຍາມສະຫລອງມື້ເກີດຂອງເຮໂຣດ ລູກສາວຂອງນາງເຮໂຣເດຍກໍຟ້ອນລຳຕໍ່ໜ້າແຂກຢູ່ຫັ້ນ ເລີຍເຮັດໃຫ້ເຮໂຣດພໍໃຈຫລາຍ

On Herod’s birthday, however, the daughter of Herodias danced before them and pleased Herod

7

เฮโรดจั่งฮับปากปฏิญาณไว้ว่า นางสิขอแนวใด กะสิให้แนวฮั้น

ເຫດສັນນັ້ນເຮໂຣດຈິ່ງສັນຍາດ້ວຍສາບານຕົນວ່າ, “ນາງຈະຂໍສິ່ງໃດກໍຈະໃຫ້ສິ່ງນັ້ນ”.

ເຮໂຣດຈັ່ງຮັບປາກຄຳສາບານໄວ້ວ່າ ນາງຊິຂໍແນວໃດ ກໍຊິໃຫ້ແນວນັ້ນ

so much that he promised with an oath to give to her whatever she asked.

8

ลูกสาวจั่งขอตามที่แม่ได้สั่งไว้แล้วว่า "ขอหัวของโยฮันผู้ให้ฮับจุ่มน้ำฮั้น ใส่ถาดมาให้ดิฉันอยู่หนิค่ะ"

ຍິງສາວຈິ່ງທູນຕາມທີ່ມານດາແນະນຳໄວ້ວ່າ, “ຂໍຫົວໂຢຮັນບັບຕິສະໂຕໃສ່ຖາດມາໃຫ້ຂ້ານ້ອຍທີ່ນີ້.”

ລູກສາວຈັ່ງຂໍຕາມທີ່ແມ່ໄດ້ສັ່ງໄວ້ແລ້ວວ່າ “ຂໍຫົວຂອງໂຢຮັນຜູ້ໃຫ້ຮັບຈຸ່ມນ້ຳນັ້ນ ໃສ່ຖາດມາໃຫ້ລູກຢູ່ນີ້ຄ່ະ”

Prompted by her mother, she said, “Give me here on a platter the head of John the Baptist.”

9

ส่วนกษัตริย์เฮโรดกะเศร้าใจหลาย ย้อนว่าคำปฏิญาณที่ได้ฮับปากไว้แล้วฮั้น กะ๏ต้องเฮ็ดตาม กับย้อนเขาเกรงใจพวกแขกที่นั่งกินกันกับลาว จั่งออกคำสั่งตามที่นางได้ขอ

ຝ່າຍເຮໂຣດຜູ້ປົກຄອງກໍທຸກໃຈ ແຕ່ເພາະເຫດທີ່ໄດ້ສາບານຕົນ ແລະເພາະເຫັນແກ່ຄົນທັງປວງທີ່ນັ່ງຮ່ວມຮັບປະທານຢູ່ນັ້ນ ຈິ່ງອອກຄຳສັ່ງອະນຸຍາດໃຫ້.

ສ່ວນກະສັດເຮໂຣດກໍເສົ້າໃຈຫລາຍ ຍ້ອນວ່າຄຳສາບານທີ່ໄດ້ຮັບປາກໄວ້ແລ້ວນັ້ນ ກໍຕ້ອງເຮັດຕາມ ກັບຍ້ອນເຂົາເກງໃຈພວກແຂກທີ່ນັ່ງກິນກັນກັບລາວ ຈັ່ງອອກຄຳສັ່ງຕາມທີ່ນາງໄດ້ຂໍ

The king was grieved, but because of his oaths and his guests, he ordered that her wish be granted

10

แล้วเขาจั่งใซ้คนไปตัดหัวของโยฮันในคุก

ແລ້ວກໍໃຊ້ຄົນໄປຕັດເອົາຫົວໂຢຮັນໃນຄຸກ.

ແລ້ວເຂົາຈັ່ງໃຊ້ຄົນໄປຕັດຫົວຂອງໂຢຮັນໃນຄຸກ

and sent to have John beheaded in the prison.

11

เฮ็ดแล้วคนฮั้นกะเอาหัวของโยฮันใส่ถาดมามอบให้ญิงสาวฮั้น ญิงสาวกะเลยนำไปให้แม่

ເຂົາຈິ່ງເອົາຫົວໃສ່ຖາດມາໃຫ້ຍິງສາວນັ້ນ ແລະນາງກໍໄປສົ່ງໃຫ້ມານດາຂອງຕົນ.

ເຮັດແລ້ວຄົນນັ້ນກໍເອົາຫົວຂອງໂຢຮັນໃສ່ຖາດມາມອບໃຫ້ຍິງສາວນັ້ນ ຍິງສາວກໍເລີຍນຳໄປໃຫ້ແມ່

John’s head was brought in on a platter and presented to the girl, who carried it to her mother.

12

แล้วฝ่ายพวกลูกศิษย์ของโยฮันกะมาฮับเอาศพไปฝังไว้ แล้วจั่งไปบอกพระเยซูให้เพิ่นฮู้จักนำ

ຝ່າຍພວກສິດຂອງໂຢຮັນກໍພາກັນມາຮັບເອົາສົບໄປສົ່ງສະການແລ້ວກໍມາທູນພຣະເຢຊູໃຫ້ຊົງຊາບ.

ແລ້ວຝ່າຍພວກລູກສິດຂອງໂຢຮັນກໍມາຮັບເອົາສົບໄປຝັງໄວ້ ແລ້ວຈັ່ງໄປບອກພຣະເຢຊູໃຫ້ເພິ່ນຮູ້ຈັກນຳ

Then John’s disciples came and took his body and buried it. And they went and informed Jesus.

13

บัดพระเยซูได้ยินแล้ว เพิ่นจั่งลงเฮือออกจากฮั้น ไปหม่องเปลี่ยวแต่ผู้เดียวเพิ่น แล้วบัดพวกคนอยู่แถวฮั้นได้ยิน เขากะย่างออกจากเมืองต่างๆ ตามหาพระเยซูไป

ເມື່ອພຣະເຢຊູໄດ້ຊົງຊາບແລ້ວ ຈິ່ງລົງເຮືອສະເດັດຈາກບ່ອນນັ້ນໄປຍັງປ່າສະຫງັດຢູ່ຕ່າງຫາກ ເມື່ອປະຊາຊົນທັງປວງໄດ້ຍິນຂ່າວນັ້ນ ເຂົາກໍອອກຈາກເມືອງຕ່າງໆ ຍ່າງຕິດຕາມພຣະອົງໄປ.

ບັດພຣະເຢຊູໄດ້ຍິນແລ້ວ ເພິ່ນຈັ່ງລົງເຮືອອອກຈາກຫັ້ນ ໄປບໍລິເວນເປົ່າປ່ຽວແຕ່ຜູ້ດຽວເພິ່ນ ແລ້ວບັດພວກຄົນຢູ່ແຖວນັ້ນໄດ້ຍິນ ເຂົາກໍຍ່າງອອກຈາກເມືອງຕ່າງໆ ຕາມຫາພຣະເຢຊູໄປ

When Jesus heard about John, He withdrew by boat privately to a solitary place. But the crowds found out and followed Him on foot from the towns.

14

แล้วบัดพระเยซูขึ้นจากเฮือแล้ว กะเหลียวเบิ่งเห็นผู้คนหลวงหลายอยู่ฮั้น เพิ่นกะอิตนเขาหลาย เลยปัวคนเจ็บไข้ได้ป่วยของพวกเขาให้เซาเป็นดี

ເມື່ອພຣະເຢຊູສະເດັດອອກຈາກເຮືອແລ້ວກໍຊົງເຫັນປະຊາຊົນໝູ່ໃຫຍ່ ພຣະອົງຊົງສົງສານເຂົາ ຈິ່ງຊົງໂຜດຄົນປ່ວຍທັງຫລາຍໃນພວກເຂົາໃຫ້ດີ.

ແລ້ວບັດພຣະເຢຊູຂຶ້ນຈາກເຮືອແລ້ວ ກໍຫລຽວເບິ່ງເຫັນຜູ້ຄົນຫລວງຫລາຍຢູ່ຫັ້ນ ເພິ່ນກໍອິຕົນເຂົາຫລາຍ ເລີຍປົວຄົນເຈັບໄຂ້ໄດ້ປ່ວຍຂອງພວກເຂົາໃຫ້ເຊົາເປັນດີ

When He stepped ashore and saw a large crowd, He had compassion on them and healed their sick.

15

บัดฮอดยามแล้ว พวกลูกศิษย์ของพระเยซูมาเว้ากับเพิ่นว่า "นี่เป็นหม่องอึดอยากบ่มีแนวกินเลย กับมันสิค่ำแล้ว ท่านควรสิให้คนพวกนี้ออกไป เพื่อเขาสิได้ไปหาซื้อแนวกินตามหมู่บ้านต่างๆ"

ຄັນເວລາແລງມາພວກສາວົກໄດ້ມາທູນພຣະອົງວ່າ, “ບ່ອນນີ້ເປັນປ່າແລະບັດນີ້ຄ່ຳແລ້ວ ສັນນັ້ນຂໍທ່ານຈົ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນເລີກໄປເສຍ ເພື່ອເຂົາຈະໄດ້ໄປຊື້ອາຫານຮັບປະທານຕາມບ້ານຕ່າງໆ.”

ບັດຮອດຍາມແລ້ວ ພວກລູກສິດຂອງພຣະເຢຊູມາເວົ້າກັບເພິ່ນວ່າ “ນີ້ແມ່ນໝ້ອງອຶດຢາກບໍ່ມີແນວກິນເລີຍ ກັບມັນຊິຄ່ຳແລ້ວ ທ່ານຄວນຊິໃຫ້ຄົນພວກນີ້ອອກໄປ ເພື່ອເຂົາຊິໄດ້ໄປຫາຊື້ແນວກິນຕາມໝູ່ບ້ານຕ່າງໆ”

When evening came, the disciples came to Him and said, “This is a desolate place, and the hour is already late. Dismiss the crowds, so they can go to the villages and buy food for themselves.”

16

แต่พระเยซูเว้ากับพวกลูกศิษย์ว่า "พวกคนหมู่นี้บ่จำเป็นที่สิต้องออกจากหม่องนี้ไปดอก ให้พวกเจ้าเลี้ยงเขาโลด"

ຝ່າຍພຣະເຢຊູຊົງຕອບເຂົາວ່າ, “ເຂົາບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງໄປ ພວກທ່ານຈົ່ງລ້ຽງເຂົາສາ.”

ແຕ່ພຣະເຢຊູເວົ້າກັບພວກລູກສິດວ່າ “ພວກຄົນໝູ່ນີ້ບໍ່ຈຳເປັນທີ່ຊິຕ້ອງອອກຈາກໝ້ອງນີ້ໄປດອກ ໃຫ້ພວກເຈົ້າລ້ຽງເຂົາໂລດ”

“They do not need to go away,” Jesus replied. “You give them something to eat.”

17

พวกลูกศิษย์จั่งตอบพระเยซูว่า "พวกผู้ข้ามีแต่ขนมปังเพียงห้าก้อนกับปลาสองโตเมิ้ดท่อฮั้น"

ພວກສາວົກຈິ່ງທູນພຣະອົງວ່າ, “ຢູ່ນີ້ພວກຂ້ານ້ອຍບໍ່ມີຫຍັງ ເວັ້ນແຕ່ເຂົ້າຈີ່ຫ້າກ້ອນແລະປາສອງໂຕເທົ່ານັ້ນ.”

ພວກລູກສິດຈັ່ງຕອບພຣະເຢຊູວ່າ “ພວກຜູ້ຂ້າມີແຕ່ເຂົ້າຈີ່ພຽງຫ້າກ້ອນກັບປາສອງໂຕໝົດເທົານັ້ນ”

“We have here only five loaves of bread and two fish,” they answered.

18

เพิ่นจั่งสั่งเขาว่า "เอามันมาให้เฮาโลดเด้อ"

ພຣະອົງຊົງບອກວ່າ, “ເອົາອັນນັ້ນມາໃຫ້ເຮົາທີ່ນີ້.”

ເພິ່ນຈັ່ງສັ່ງເຂົາວ່າ “ເອົາມັນມາໃຫ້ເຮົາໂລດເດີ້”

“Bring them here to Me,” Jesus said.

19

แล้วเพิ่นได้สั่งให้หมู่คนอยู่ฮั้นให้นั่งลงในท่งหญ้าหนิ แล้วได้จับเอาขนมปังห้าก้อนกับปลาสองโตฮั้นขึ้นมา แล้วกะเงยหน้าเบิ่งทางฟ้าสวรรค์ จั่งขอบพระคุณพระเจ้า แล้วบิขนมปังส่งให้พวกลูกศิษย์ พวกเขาเลยแจกออกไปให้เมิ้ดคู่คนอยู่ฮั้น

ແລ້ວພຣະອົງຊົງສັ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນນັ່ງລົງຕາມປ່າຫຍ້າ ເມື່ອຊົງຮັບເອົາເຂົ້າຈີ່ຫ້າກ້ອນແລະປາສອງໂຕນັ້ນແລ້ວກໍຊົງເງີຍພຣະພັກເບິ່ງຟ້າຂໍພຣະພອນ ເມື່ອຊົງຫັກເຂົ້າຈີ່ແລ້ວກໍຍື່ນໃຫ້ພວກສາວົກ ພວກສາວົກກໍແຈກໃຫ້ຄົນທັງປວງ.

ແລ້ວເພິ່ນໄດ້ສັ່ງໃຫ້ໝູ່ຄົນຢູ່ຫັ້ນໃຫ້ນັ່ງລົງໃນທົ່ງຫຍ້ານີ້ ແລ້ວໄດ້ຈັບເອົາເຂົ້າຈີ່ຫ້າກ້ອນກັບປາສອງໂຕນັ້ນຂຶ້ນມາ ແລ້ວກໍເງີຍໜ້າເບິ່ງທາງຟ້າສະຫວັນ ຈັ່ງຂອບຄຸນພຣະເຈົ້າ ແລ້ວບິເຂົ້າຈີ່ສົ່ງໃຫ້ພວກລູກສິດ ພວກເຂົາເລີຍແຈກອອກໄປໃຫ້ໝົດຄູ່ຄົນຢູ່ຫັ້ນ

And He instructed the crowds to sit down on the grass. Taking the five loaves and the two fish and looking up to heaven, He spoke a blessing. Then He broke the loaves and gave them to the disciples, and the disciples gave them to the people.

20

แล้วเขากะกินอิ่มเมิ้ดคู่คน ส่วนที่เหลือฮั้น เขากะเก็บไว้ฮอดสิบสองกระบุงเต็ม

ເຂົາໄດ້ກິນອີ່ມທຸກຄົນ ສ່ວນຕ່ອນຫັກທີ່ເຫລືອນັ້ນເຂົາເກັບໄດ້ເຕັມສິບສອງບຸງ.

ແລ້ວເຂົາກໍກິນອິ່ມໝົດຄູ່ຄົນ ສ່ວນທີ່ເຫລືອຫັ້ນ ເຂົາກໍເກັບໄວ້ຮອດສິບສອງກະບຸງເຕັມ

They all ate and were satisfied, and the disciples picked up twelve basketfuls of broken pieces that were left over.

21

แล้วจำนวนคนที่ได้กินฮั้น นอกจากแม่ญิงกับพวกเด็กๆ มีผู้ซายประมาณห้าพันคน

ຝ່າຍຄົນທີ່ກິນນັ້ນມີຜູ້ຊາຍປະມານຫ້າພັນຄົນ ບໍ່ນັບແມ່ຍິງແລະເດັກນ້ອຍ.

ແລ້ວຈຳນວນຄົນທີ່ໄດ້ກິນນັ້ນ ນອກຈາກແມ່ຍິງກັບພວກເດັກໆ ມີຜູ້ຊາຍປະມານຫ້າພັນຄົນ

About five thousand men were fed, in addition to women and children.

22

หลังจากฮั้น พระเยซูได้สั่งให้พวกลูกศิษย์ของเพิ่นลงเฮือข้ามฟากไปก่อน ส่วนเพิ่นกะถ้าส่งพวกคนอยู่ฮั้นเมือบ้าน

ຫລັງຈາກນັ້ນພຣະອົງຊົງສັ່ງໃຫ້ພວກສາວົກລົງເຮືອຂ້າມຟາກໄປກ່ອນ ຂະນະທີ່ພຣະອົງຊົງສັ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນເລີກໄປ.

ຫລັງຈາກນັ້ນ ພຣະເຢຊູໄດ້ສັ່ງໃຫ້ພວກລູກສິດຂອງເພິ່ນລົງເຮືອຂ້າມຟາກໄປກ່ອນ ສ່ວນເພິ່ນກໍຖ້າສົ່ງພວກຄົນຢູ່ຫັ້ນເມືອບ້ານ

Immediately Jesus made the disciples get into the boat and go on ahead of Him to the other side, while He dismissed the crowds.

23

แล้วบัดส่งพวกคนหลวงหลายอยู่ฮั้นเมือบ้านเมิ้ดแล้ว เพิ่นเลยขึ้นไปเทิงภูเขาแต่ผู้เดียวเพื่อสิอธิษฐานเว้านำพระเจ้า พอฮอดค่ำ เพิ่นกะยังอยู่ฮั้นแต่ผู้เดียวเพิ่น

ແລະເມື່ອຊົງໃຫ້ປະຊາຊົນເຫລົ່ານັ້ນເລີກໄປໝົດແລ້ວ ພຣະອົງຈິ່ງສະເດັດຂຶ້ນພູຢູ່ຕ່າງຫາກເພື່ອໄຫວ້ວອນ ແລະເມື່ອຄ່ຳມາແລ້ວພຣະອົງກໍຍັງຊົງຢູ່ທີ່ນັ້ນແຕ່ຕົນດຽວ.

ແລ້ວບັດສົ່ງພວກຄົນຫລວງຫລາຍຢູ່ຫັ້ນເມືອບ້ານໝົດແລ້ວ ເພິ່ນເລີຍຂຶ້ນໄປເທິງພູເຂົາແຕ່ຜູ້ດຽວເພື່ອຊິອະທິຖານເວົ້ານຳພຣະເຈົ້າ ພໍຮອດຄ່ຳ ເພິ່ນກໍຍັງຢູ່ຫັ້ນແຕ່ຜູ້ດຽວເພິ່ນ

After He had sent them away, He went up on the mountain by Himself to pray. When evening came, He was there alone,

24

ยามฮั้นเฮือกะอยู่กลางทะเลแล้ว ถืกคลื่นใหญ่ซัดไปซัดมา ย้อนต้องสู้กับลมที่พัดมาแฮง

ສ່ວນເຮືອນັ້ນກໍຢູ່ໄກຈາກຝັ່ງຫລາຍຮ້ອຍວາແລະຖືກຟອງນ້ຳຕີໄປມາເພາະທວນລົມຕ້ານຢູ່.

ຍາມນັ້ນເຮືອກໍຢູ່ກາງທະເລແລ້ວ ຖືກຄື້ນໃຫຍ່ຊັດໄປຊັດມາ ຍ້ອນຕ້ອງສູ້ກັບລົມທີ່ພັດມາແຮງ

but the boat was already far from land, buffeted by the waves because the wind was against it.

25

ยามฮั้นใกล้สิซอดแจ้งแล้ว พระเยซูจั่งย่างไปตามผิวน้ำทะเลออกไปหาพวกลูกศิษย์

ຄັນເຖິງຍາມສີ່ກາງຄືນ ພຣະອົງຊົງຍ່າງເທິງນ້ຳໄປຫາພວກສາວົກ.

ຍາມນັ້ນໃກ້ຊິຊອດແຈ້ງແລ້ວ ພຣະເຢຊູຈັ່ງຍ່າງໄປຕາມຜິວນ້ຳທະເລອອກໄປຫາພວກລູກສິດ

During the fourth watch of the night, Jesus went out to them, walking on the sea.

26

แล้วบัดพวกลูกศิษย์เห็นเพิ่นย่างมาตามผิวน้ำทะเล เขากะตกใจหย้านเมิ้ดแฮง จั่งฮ้องกันเสียงดังว่า "ผีมาแล้วๆ"

ແຕ່ເມື່ອພວກສາວົກໄດ້ເຫັນພຣະອົງຊົງຍ່າງມາເທິງນ້ຳ ເຂົາກໍຕົກໃຈເວົ້າກັນວ່າ, “ຜີ” ເຂົາຈິ່ງຮ້ອງຂຶ້ນເພາະຄວາມຢ້ານ ໃນທັນໃດນັ້ນພຣະເຢຊູໄດ້ຊົງອອກພຣະໂອດກ່າວກັບເຂົາວ່າ.

ແລ້ວບັດພວກລູກສິດເຫັນເພິ່ນຍ່າງມາຕາມຜິວນ້ຳທະເລ ເຂົາກໍຕົກໃຈຢ້ານໝົດແຮງ ຈັ່ງຮ້ອງກັນສຽງດັ່ງວ່າ “ຜີມາແລ້ວໆ”

When the disciples saw Him walking on the sea, they were terrified. “It’s a ghost!” they said, and cried out in fear.

27

ในยามฮั้นพอดี พระเยซูเว้ากับเขาว่า "ให้ดีใจโลดเด้อ แม่นโตเฮาเองดอก อย่าสู่หย้านเด้อ"

“ຢ່ານ້ອຍໃຈເທາະ ແມ່ນເຮົາເອງ ຢ່າຢ້ານ.”

ໃນຍາມນັ້ນພໍດີ ພຣະເຢຊູເວົ້າກັບເຂົາວ່າ “ໃຫ້ດີໃຈໂລດເດີ້ ແມ່ນໂຕເຮົາເອງດອກ ຢ່າສູ່ຢ້ານເດີ້”

But Jesus immediately spoke up: “Take courage! It is I. Do not be afraid.”

28

ฝ่ายเปโตรจั่งตอบพระเยซูว่า "ท่านเจ้าข้า โปรดให้ผู้ข้าย่างตามผิวน้ำไปหาท่านแหน่"

ຝ່າຍເປໂຕຈິ່ງທູນຕອບພຣະອົງວ່າ, “ນາຍເອີຍ, ຖ້າແມ່ນທ່ານແນ່ແລ້ວ ຂໍສັ່ງໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຍ່າງເທິງນ້ຳໄປຫາທ່ານ.”

ຝ່າຍເປໂຕຈັ່ງຕອບພຣະເຢຊູວ່າ “ທ່ານເຈົ້າຂ້າ ໂຜດໃຫ້ຜູ້ຂ້າຍ່າງຕາມຜິວນ້ຳໄປຫາທ່ານແໜ່”

“Lord, if it is You,” Peter replied, “command me to come to You on the water.”

29

เพิ่นเว้าว่า "มาโลดเด้อ" บัดเปโตรลงจากเฮือแล้ว ลาวกะตั้งต้นเริ่มสิย่างเทิงน้ำไปหาพระเยซู

ພຣະອົງຊົງບອກວ່າ, “ມາສາ” ເປໂຕຈິ່ງອອກຈາກເຮືອຍ່າງເທິງນ້ຳໄປຫາພຣະເຢຊູ.

ເພິ່ນເວົ້າວ່າ “ມາໂລດເດີ້” ບັດເປໂຕລົງຈາກເຮືອແລ້ວ ລາວກໍຕັ້ງຕົ້ນເລີ່ມຊິຍ່າງເທິງນ້ຳໄປຫາພຣະເຢຊູ

“Come,” said Jesus. Then Peter got down out of the boat, walked on the water, and came toward Jesus.

30

แต่บัดลาวเหลียวเบิ่งเห็นลมพัดแฮงกะเกิดหย้าน แล้วบัดพวมสิจมลงกะฮ้องว่า "ท่านเจ้าข้า ซ่อยผู้ข้าแหน่ท้อน"

ແຕ່ເມື່ອເຫັນລົມກໍຢ້ານແລະເມື່ອກຳລັງຈະຈົມກໍຮ້ອງວ່າ, “ນາຍເອີຍ, ຊ່ອຍຂ້ານ້ອຍໃຫ້ພົ້ນແດ່ທ້ອນ.”

ແຕ່ບັດລາວຫລຽວເບິ່ງເຫັນລົມພັດແຮງກໍເກີດຢ້ານ ແລ້ວບັດພວມຊິຈົມລົງກໍຮ້ອງວ່າ “ທ່ານເຈົ້າຂ້າ ຊ່ອຍຜູ້ຂ້າແໜ່ທ້ອນ”

But when he saw the strength of the wind, he was afraid, and beginning to sink, cried out, “Lord, save me!”

31

ในยามฮั้นพอดีพระเยซูได้เอื้อมมือลงจับเปโตรไว้ แล้วเว้ากับลาวว่า "โอ้ เจ้าผู้มีความเซื่อน้อยแท้ เจ้าสงสัยย้อนหยัง"

ໃນທັນໃດນັ້ນພຣະເຢຊູຊົງຢື້ພຣະຫັດຈັບເປໂຕໄວ້ແລ້ວຊົງກ່າວວ່າ, “ໂອ ຜູ້ມີຄວາມເຊື່ອນ້ອຍ ເປັນຫຍັງ ຈິ່ງສົງໄສ.”

ໃນຍາມນັ້ນພໍດີພຣະເຢຊູໄດ້ເອື້ອມມືລົງຈັບເປໂຕໄວ້ ແລ້ວເວົ້າກັບລາວວ່າ “ໂອ້ ເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມເຊື່ອນ້ອຍແທ້ ເຈົ້າສົງໄສຍ້ອນຫຍັງ”

Immediately Jesus reached out His hand and took hold of Peter. “You of little faith,” He said, “why did you doubt?”

32

แล้วบัดพระเยซูกับเปโตรขึ้นเฮือแล้ว ลมได้เซากับหม่อง

ເມື່ອພຣະອົງກັບເປໂຕຂຶ້ນເຮືອແລ້ວລົມກໍງຽບລົງ.

ແລ້ວບັດພຣະເຢຊູກັບເປໂຕຂຶ້ນເຮືອແລ້ວ ລົມໄດ້ເຊົາກັບໝ້ອງ

And when they had climbed back into the boat, the wind died down.

33

บัดนี้ ลูกศิษย์ที่อยู่ในเฮือจั่งมาเคารพบูซาเพิ่น เว้าว่า "แต่แท้แล้ว ท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้าอีหลี"

ພວກທີ່ຢູ່ໃນເຮືອໄດ້ມາກົ້ມຂາບໃສ່ພຣະອົງແລ້ວທູນວ່າ, “ທ່ານເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າຈິງແທ້.”

ບັດນີ້ ລູກສິດທີ່ຢູ່ໃນເຮືອຈັ່ງມາເຄົາລົບບູຊາເພິ່ນ ເວົ້າວ່າ “ແຕ່ແທ້ແລ້ວ ທ່ານເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າອີ່ຫລີ”

Then those who were in the boat worshiped Him, saying, “Truly You are the Son of God!”

34

บัดพวกเขาข้ามฟากไปฮอดแล้ว กะมาเถิงตะฝั่งของแขวงเยนเนซาเรท

ເມື່ອຂ້າມຟາກໄປເຖິງແລ້ວກໍຈອດເຮືອທີ່ທ່າເມືອງເຄັນເນຊາເຣັດ.

ບັດພວກເຂົາຂ້າມຟາກໄປຮອດແລ້ວ ກໍມາເຖິງຝັ່ງຂອງແຂວງເຄັນເນຊາເຣັດ

When they had crossed over, they landed at Gennesaret.

35

บัดคนอยู่ฮั้นฮู้จักว่าพระเยซูมาอยู่ฮั้นแล้ว เขากะใซ้คนออกไปบอกข่าวทั่วล้อมรอบแคว้นฮั้น แล้วต่างคนต่างได้พากันนำคนโรคภัยไข้เจ็บมาหาเพิ่น

ເມື່ອຄົນໃນເຂດນັ້ນໄດ້ຮູ້ຈັກພຣະອົງແລ້ວ ກໍໃຊ້ຄົນໄປບອກກ່າວທົ່ວຕະຫລອດເຂດນັ້ນ ເຂົາຈິ່ງພາບັນດາຄົນເຈັບປ່ວຍມາຫາພຣະອົງ.

ບັດຄົນຢູ່ຫັ້ນຮູ້ຈັກວ່າພຣະເຢຊູມາຢູ່ຫັ້ນແລ້ວ ເຂົາກໍໃຊ້ຄົນອອກໄປບອກຂ່າວທົ່ວລ້ອມຮອບແຄວ້ນນັ້ນ ແລ້ວຕ່າງຄົນຕ່າງໄດ້ພາກັນນຳຄົນໂລກໄພໄຂ້ເຈັບມາຫາເພິ່ນ

And when the men of that place recognized Jesus, they sent word to all the surrounding region. People brought all the sick to Him,

36

แล้วพวกเขาอ้อนวอนพระเยซู จั่งได้ขอเพียงแต่เอามือแตะซายเสื้อคลุมเพิ่น แล้วผู้ใดได้เอามือแตะซายเสื้อของเพิ่น กะเซาป่วยเป็นดีคู่คนอย่างสมบูรณ์แบบเมิ้ด

ທູນຂໍພຣະອົງຊົງໂຜດໃຫ້ຄົນເຈັບປ່ວຍພໍແຕ່ບາຍແຄມເຄື່ອງທົງຂອງພຣະອົງເທົ່ານັ້ນ ແລະຜູ້ໃດໄດ້ບາຍແລ້ວກໍຖືກຊົງໂຜດໃຫ້ດີປົກກະຕິ.

ແລ້ວພວກເຂົາອ້ອນວອນພຣະເຢຊູ ຈັ່ງໄດ້ຂໍພຽງແຕ່ເອົາມືແຕະຜູ້ຊາຍເສື້ອຄຸມເພິ່ນ ແລ້ວຜູ້ໃດໄດ້ເອົາມືແຕະຜູ້ຊາຍເສື້ອຂອງເພິ່ນ ກໍເຊົາປ່ວຍເປັນດີຄູ່ຄົນຢ່າງສົມບູນແບບໝົດ

and begged Him just to let them touch the fringe of His cloak. And all who touched Him were healed.